پرش به محتوا

دمع السجوم (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

۸۹۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ دسامبر ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
'''باب اول''': این باب، به دو فصل بخش‌بندی شده و در فصل نخست، به ویژگی‌های امام حسین(ع) مانند شجاعت، دانش و سخاوت پرداخته شده و درباره محبت [[حضرت محمد(ص)]] به او روایاتی گردآمده است. در فصل دوم، ۴۰ حدیث درباره ثواب گریستن بر مصیبت امام حسین(ع)، ثواب لعن بر قاتلان او و شهادت وی گردآوری شده است.{{یادداشت|برای نمونه، در حدیث چهاردهم، روایتی از امام صادق(ع) نقل شده که از جعفر بن عفان خواست برایش شعری در رثای امام حسین(ع) بخواند؛‌ به این شرح: (امام صادق) فرمود:‌به من خبر رسیده است که تو در رثای حسین(ع) شعر می‌گویی و نیکو می‌گویی؟ گفت: آری خدا مرا فدای تو کند. فرمود: بگوی. پس من شعر برای او خواندم و او بگریست و کسانی که گرد او بودند بگریستند و اشک‌ها بر روی محاسن آن حضرت جاری شد. آنگاه گفت:‌ای جعفر سوگند به خدا که فرشتگان حاضر بودند و سخن تو را درباره حسین(ع) می‌شنیدند و بگریستند چنانکه ما گریستیم و بیشتر هم...}}<ref>دمع السجوم، ص۳۸.</ref><br />'''باب دوم''': این باب از مرگ [[معاویه بن ابی سفیان|معاویة بن ابی‌ سفیان]]، بیعت نکردن امم حسین(ع) با [[یزید بن معاویه|یزید]] و سفر وی از مدینه به مکه آغاز شده و به شهادت امام حسین(ع) پایان می‌یابد. این باب، به ۲۲ فصل بخش‌بندی شده و در فصل نخست به مرگ معاویة بن ابی‌سفیان و سفارش‌های او پیش از مرگ به فرزندش یزید درباره مخالفان بیعت با او پرداخته است. از فصل دوم تا فصل چهارم، درباره بیعت نکردن امام حسین(ع) با یزید، زیارت شبانه امام حسین(ع) از مزار [[حضرت محمد(ص)]]، [[حضرت فاطمه(س)]] و [[امام حسن(ع)]] ، رویدادهای آغاز سفر به [[مکه]]، سفر به مکه و نامه‌های [[کوفه|کوفیان]] برای او پرداخته است. در فصل پنجم به فرستادن [[مسلم به عقیل]] به کوفه و بخشی از رویدادهای زمان حضور او در کوفه پرداخته است. فصل ششم درباره نامه نوشتن امام حسین(ع) به اشراف [[بصره]] و یاری خواستن از آنها و رویدادهای بصره در آن زمان است. در فصل هفتم و هشتم به رفتن [[عبیدالله بن زیاد]] از بصره به کوفه برای فرونشاندن خیزش مسلم بن عقیل، رویدادهای خیزش مسلم و شهادت وی پرداخته است. در فصل نهم، به مناسبت، به [[مقتل]] [[حُجر بن عُدی]] و [[عمرو بن حمق]] پرداخته و در فصل دهم درباره شهادت دو فرزند مسلم بن عقیل سخن گفته است. از فصل یازدهم تا فصل پانزدهم به آهنگ امام حسین(ع) برای سفر از مکه به [[عراق]]، منع دیگران از این سفر، آغاز سفر وی از مکه به [[عراق]]، رویدادهای طول سفر، رسیدن لشکر [[حر بن زیاد ریاحی]] به کاروان وی و دیدار او با [[عبیدالله بن حُرّ جُعفی]] پرداخته است. از فصل شانزدهم تا بیست و دوم، به نزول امام حسین(ع) در کربلا، ورود [[عمر بن سعد]]، ورود [[شمر بن ذی‌الجوشن]]، رویدادهای تاسوعا، شب و روز عاشورا، چگونگی جنگ و شهادت اهل بیت و یاران امام حسین(ع) پرداخته است. فصل بیست و دوم به چگونگی شهادت امام حسین(ع)، [[عبدالله رضیع|حضرت علی اصغر(ع)]] و [[عبدالله بن حسن]] اختصاص یافته است.
'''باب اول''': این باب، به دو فصل بخش‌بندی شده و در فصل نخست، به ویژگی‌های امام حسین(ع) مانند شجاعت، دانش و سخاوت پرداخته شده و درباره محبت [[حضرت محمد(ص)]] به او روایاتی گردآمده است. در فصل دوم، ۴۰ حدیث درباره ثواب گریستن بر مصیبت امام حسین(ع)، ثواب لعن بر قاتلان او و شهادت وی گردآوری شده است.{{یادداشت|برای نمونه، در حدیث چهاردهم، روایتی از امام صادق(ع) نقل شده که از جعفر بن عفان خواست برایش شعری در رثای امام حسین(ع) بخواند؛‌ به این شرح: (امام صادق) فرمود:‌به من خبر رسیده است که تو در رثای حسین(ع) شعر می‌گویی و نیکو می‌گویی؟ گفت: آری خدا مرا فدای تو کند. فرمود: بگوی. پس من شعر برای او خواندم و او بگریست و کسانی که گرد او بودند بگریستند و اشک‌ها بر روی محاسن آن حضرت جاری شد. آنگاه گفت:‌ای جعفر سوگند به خدا که فرشتگان حاضر بودند و سخن تو را درباره حسین(ع) می‌شنیدند و بگریستند چنانکه ما گریستیم و بیشتر هم...}}<ref>دمع السجوم، ص۳۸.</ref><br />'''باب دوم''': این باب از مرگ [[معاویه بن ابی سفیان|معاویة بن ابی‌ سفیان]]، بیعت نکردن امم حسین(ع) با [[یزید بن معاویه|یزید]] و سفر وی از مدینه به مکه آغاز شده و به شهادت امام حسین(ع) پایان می‌یابد. این باب، به ۲۲ فصل بخش‌بندی شده و در فصل نخست به مرگ معاویة بن ابی‌سفیان و سفارش‌های او پیش از مرگ به فرزندش یزید درباره مخالفان بیعت با او پرداخته است. از فصل دوم تا فصل چهارم، درباره بیعت نکردن امام حسین(ع) با یزید، زیارت شبانه امام حسین(ع) از مزار [[حضرت محمد(ص)]]، [[حضرت فاطمه(س)]] و [[امام حسن(ع)]] ، رویدادهای آغاز سفر به [[مکه]]، سفر به مکه و نامه‌های [[کوفه|کوفیان]] برای او پرداخته است. در فصل پنجم به فرستادن [[مسلم به عقیل]] به کوفه و بخشی از رویدادهای زمان حضور او در کوفه پرداخته است. فصل ششم درباره نامه نوشتن امام حسین(ع) به اشراف [[بصره]] و یاری خواستن از آنها و رویدادهای بصره در آن زمان است. در فصل هفتم و هشتم به رفتن [[عبیدالله بن زیاد]] از بصره به کوفه برای فرونشاندن خیزش مسلم بن عقیل، رویدادهای خیزش مسلم و شهادت وی پرداخته است. در فصل نهم، به مناسبت، به [[مقتل]] [[حُجر بن عُدی]] و [[عمرو بن حمق]] پرداخته و در فصل دهم درباره شهادت دو فرزند مسلم بن عقیل سخن گفته است. از فصل یازدهم تا فصل پانزدهم به آهنگ امام حسین(ع) برای سفر از مکه به [[عراق]]، منع دیگران از این سفر، آغاز سفر وی از مکه به [[عراق]]، رویدادهای طول سفر، رسیدن لشکر [[حر بن زیاد ریاحی]] به کاروان وی و دیدار او با [[عبیدالله بن حُرّ جُعفی]] پرداخته است. از فصل شانزدهم تا بیست و دوم، به نزول امام حسین(ع) در کربلا، ورود [[عمر بن سعد]]، ورود [[شمر بن ذی‌الجوشن]]، رویدادهای تاسوعا، شب و روز عاشورا، چگونگی جنگ و شهادت اهل بیت و یاران امام حسین(ع) پرداخته است. فصل بیست و دوم به چگونگی شهادت امام حسین(ع)، [[عبدالله رضیع|حضرت علی اصغر(ع)]] و [[عبدالله بن حسن]] اختصاص یافته است.


'''باب سوم''':  
'''باب سوم''': این باب درباره رویدادهای پس از شهادت امام حسین(ع) بوده و دارای ۱۴ فصل است. در در این ۱۴ فصل به ربودن لباس‌های امام(ع)، خبردار شدن اهل بیت از شهادت وی، چپاول خیام، لگدکوب کردن بدن امام(ع) با اسبان، 
 
پرداخته شده است. 
 
پژوهش‌ها و مطالب مترجم در این باب عبارت است از: چرایی شفا بودن [[تربت]]، نام اسب امام حسین(ع)، بررسی آخرت کسانی که در سپاه یزید بودند ولی پس از شهادت امام(ع) به اهل بیت او کمک رساندند، ردّ داستان فضه و شیر در کربلا، بررسی استحباب یا کراهت روزه روز عاشورا، بررسی نظر عالمان اهل سنت درباره 


==فهرست==
==فهرست==
۱۵٬۶۱۴

ویرایش