اذن دخول: تفاوت میان نسخهها
←پانوشت
(صفحهای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} ==پانوشت== {{پانویس}} ==منابع== {{برگرفتگی | پیش از لینک = کتاب | منبع =...» ایجاد کرد) |
(←پانوشت) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | ||
==پانوشت== | == معرفی == | ||
اذن دخول، اجازه خواستن از [[معصوم(ع)]]، پیش از زیارت مزار اوست. در برخی از روایات، سفارش شده هنگام [[زیارت حضرت محمد(ص)]] و [[معصومان(ع)]] اذن ورود خوانده شود. در این اذن، [[زائر]]، معصوم دفن شده را زنده و به جایگاه و گفته زائر آگاه میداند. وی از خدا و سپس از حضرت محمد(ص) و فرشتگان اجازه میخواهد برای زیارت وارد شود.{{یادداشت|اللَّهُمَّ إِنِّي وَقَفْتُ عَلَى بَابِ بَيْتٍ مِنْ بُيُوتِ نَبِيِّكَ وَ آلِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ قَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ الدُّخُولَ إِلَى بُيُوتِهِ إِلَّا بِإِذْنِ نَبِيِّكَ- فَقُلْتَ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ اللَّهُمَّ وَ إِنِّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ نَبِيِّكَ فِي غَيْبَتِهِ كَمَا أَعْتَقِدُهَا فِي حَضْرَتِهِ وَ أَعْلَمُ أَنَّ رُسُلَكَ وَ خُلَفَاءَكَ أَحْيَاءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ يَرَوْنَ مَكَانِي فِي وَقْتِي هَذَا وَ زَمَانِي وَ يَسْمَعُونَ كَلَامِي فِي وَقْتِي هَذَا وَ يَرُدُّونَ عَلَيَّ سَلَامِي وَ أَنَّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِي كَلَامَهُمْ وَ فَتَحْتَ بَابَ فَهْمِي بِلَذِيذِ مُنَاجَاتِهِمْ فَإِنِّي أَسْتَأْذِنُكَ يَا رَبِّ أَوَّلًا وَ أَسْتَأْذِنُ رَسُولَكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثَانِياً وَ أَسْتَأْذِنُ خَلِيفَتَكَ الْمَفْرُوضَ عَلَيَّ طَاعَتُهُ فِي الدُّخُولِ فِي سَاعَتِي هَذِهِ إِلَى بَيْتِهِ وَ أَسْتَأْذِنُ مَلَائِكَتَكَ الْمُوَكَّلِينَ بِهَذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ الْمُطِيعَةَ لِلَّهِ السَّامِعَةَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الْمَلَائِكَةُ الْمُوَكَّلُونَ بِهَذِهِ الْمَشَاهِدِ الْمُبَارَكَةِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ إِذْنِ رَسُولِهِ وَ إِذْنِ خُلَفَائِهِ وَ إِذْنِكُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ أَجْمَعِينَ أَدْخُلُ هَذَا الْبَيْتَ مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ فَكُونُوا مَلَائِكَةَ اللَّهِ أَعْوَانِي وَ كُونُوا أَنْصَارِي حَتَّى أَدْخُلَ هَذَا الْبَيْتَ وَ أَدْعُوَ اللَّهَ بِفُنُونِ الدَّعَوَاتِ وَ أَعْتَرِفَ لِلَّهِ بِالْعُبُودِيَّةِ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِأَبْنَائِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ بِالطَّاعَة.}}<ref>بحارالأنوار، ج٩٧، ص۱۶۰.</ref> | |||
در [[زیارت امام علی(ع)]]، هنگام ورود به [[نجف]]، هنگام ورود به آستان و هنگام ورود به [[رواق]] اذن ورود سفارش شده است.<ref name=":0">فرهنگ زیارت، ص۳۴۶.</ref> | |||
برخی از عالمان [[شیعه]]، سفارش کردهاند، زائر بر درگاه حرم ایستاده و اذن بخواهد، اگر در دل خود خشوع و رقت قلب احساس کرد وارد شود، اگر احساس نکرد، بهتر است برای ورود، زمان دیگری را با رقت قلب و خشوع انتخاب کند.<ref>بحارالأنوار، ج٩٧، ص١٢۶.</ref> | |||
برخی، فلسفه اذن دخول را، شناخت معصوم(ع) به عنوان انسانی کامل و حجتی بزرگ دانسته و اذنخواهی را به آیه {{قلم رنگ|سبز|يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاٰ تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاّٰ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ.}}{{یادداشت|اى اهل ايمان! به خانه هاى پيامبر وارد نشويد مگر آنكه... به شما اذن دهند.}} مستند کردهاند.<ref>احزاب، آیه ۵۳؛ ترجمه انصاریان، ص۴۲۵.</ref><ref name=":0" /> | |||
== پانوشت == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
خط ۱۳: | خط ۲۲: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/542/1/345 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/542/1/345 | ||
}} | }} | ||
* '''بحار الأنوار'''، محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403ق. | |||
* '''ترجمه قرآن (انصاریان)'''، حسین انصاریان، اسوه، قم، ۱۳۸۳ش. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} |