←ویژگی
(←مکان) |
(←ویژگی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | |||
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | |||
| تصویر = أودیه مدینه.jpg | |||
| توضیح تصویر = نقشه رودهای فصلی مدینه، که در آن مسیر احتمالی وادی مذینب دیده میشود.{{یادداشت|در این نقشه، «حرة شوران» در غرب مدینه نشان داده شده است. به باور برخی، «حرة شوران» در جنوب مدینه بوده و آب وادی مذینب از آن حرة، تأمین میشده است.}} | |||
| وضعیت = از میان رفته. | |||
| مکان = جنوب شرقی [[مدینه]]. | |||
| نامهای دیگر = مذینیب | |||
}} | |||
'''وادی مُذَیْنِب''' یا '''مذینیب'''، رودی فصلی در جنوب شرقی [[مدینه]] بود، که از [[حرّه شوران]] سرچشمه گرفته و به [[وادی بطحان]] میریخت. امروزه، مسیر این وادی از میان رفته است؛ ولی زمین آن، یکی از حاصلخیزترین بخشهای مدینه شمرده شده است. | |||
'''وادی مُذَیْنِب''' یا '''مذینیب'''، | |||
قبیله [[بنینضیر]] و پس از آنها قبیله بنی امیة بن زید در این وادی ساکن شدند. | |||
==واژهشناسی== | ==واژهشناسی== | ||
«وادی»، واژهای عربی، به معنای شکاف میان کوهها، زمینهای بلند و تپهها است که مسیر عبور سیل است.<ref>کتاب العین، ج8، ص98؛ لسان العرب، ج15، ص384.</ref> به باور برخی، «وادی» بستر ریزش آبی است که از سیل به وجود آمده؛ از این رو، به درّه نیز وادی گفتهاند.<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص862؛ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ج4، ص436.</ref> | «وادی»، واژهای عربی، به معنای شکاف میان کوهها، زمینهای بلند و تپهها است که مسیر عبور سیل است.<ref>کتاب العین، ج8، ص98؛ لسان العرب، ج15، ص384.</ref> به باور برخی، «وادی» بستر ریزش آبی است که از سیل به وجود آمده؛ از این رو، به درّه نیز وادی گفتهاند.<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص862؛ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ج4، ص436.</ref> | ||
خط ۲۵: | خط ۳۳: | ||
این وادی با آب باران تغذیه شده<ref name=":1" /> و از گذشته به آب فراوان و زراعت زیاد معروف بوده است.<ref name=":0">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۲، ص۶۹4 ـ ۶۹3؛ حجاز در صدر اسلام، ص341.</ref> برخی، آن را حاصلخیزترین زمین و پُر آبترین وادی [[مدینه]] دانستهاند.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج1، ص694، به نقل از محمد الوکیل.</ref> بر پایه گزارشی در سال ۱۴۱۸ق، امروزه نیز از نظر هوای خوب و زمین حاصلخیز، یکی از بهترین مناطق مدینه است.<ref name=":6">معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج1، ص693.</ref> | این وادی با آب باران تغذیه شده<ref name=":1" /> و از گذشته به آب فراوان و زراعت زیاد معروف بوده است.<ref name=":0">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۲، ص۶۹4 ـ ۶۹3؛ حجاز در صدر اسلام، ص341.</ref> برخی، آن را حاصلخیزترین زمین و پُر آبترین وادی [[مدینه]] دانستهاند.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج1، ص694، به نقل از محمد الوکیل.</ref> بر پایه گزارشی در سال ۱۴۱۸ق، امروزه نیز از نظر هوای خوب و زمین حاصلخیز، یکی از بهترین مناطق مدینه است.<ref name=":6">معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج1، ص693.</ref> | ||
== در حدیث == | ==در حدیث== | ||
بر پایه برخی منابع [[اهل سنت]]، [[حضرت محمد(ص)]] درباره [[وادی مهزور]] و وادی مذینب حکم کرد که بالا دست آب را بر پايين دست ببندد، تا آب به بخشهای پایانی مزارع برسد؛ سپس بالا دست آب را براى پايين دست رها كنند. اینگونه آب سيل، باغها را سيراب میكرد.{{یادداشت|روى مالك أنه بلغه أن رسول اللّه(ص) قال في سيل مهزور و مذينب: «يمسك الأعلى حتى يبلغ الكعبين ثم يرسل الأعلى على الأسفل».}}<ref>تاريخ مدينه منوره، ص171؛ تاريخ المدينة المنورة، ابن شبه، ج1، ص171؛ الروض المعطار فى خبر الأقطار، ص560.</ref> | بر پایه برخی منابع [[اهل سنت]]، [[حضرت محمد(ص)]] درباره [[وادی مهزور]] و وادی مذینب حکم کرد که بالا دست آب را بر پايين دست ببندد، تا آب به بخشهای پایانی مزارع برسد؛ سپس بالا دست آب را براى پايين دست رها كنند. اینگونه آب سيل، باغها را سيراب میكرد.{{یادداشت|روى مالك أنه بلغه أن رسول اللّه(ص) قال في سيل مهزور و مذينب: «يمسك الأعلى حتى يبلغ الكعبين ثم يرسل الأعلى على الأسفل».}}<ref>تاريخ مدينه منوره، ص171؛ تاريخ المدينة المنورة، ابن شبه، ج1، ص171؛ الروض المعطار فى خبر الأقطار، ص560.</ref> | ||