حره شوران: تفاوت میان نسخه‌ها

حره شَوْران،<ref name=":1">معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1، ص496.</ref> در گذشته، نزد بیشتر مردم به همین نام شناخته می‌شد.<ref name=":0">وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی، ج۴، ص۱۰۲؛ معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج2، ص 494-496.</ref>  بر پایه گزارشی در سال ۱۴۱۸ق، این حره امروزه نیز به همین نام شناخته می‌شود.<ref name=":1" />

به گمان مجدالدین فیروزآبادی، واژه‌شناس، نام این حره از «شرت الدابة» به معنای «عرضه کردن حیوان برای فروش» گرفته شده است؛ شاید این حره، محل آوردن حیوانات برای فروش بوده است.<ref>معجم البلدان، ج‏3، ص371؛</ref> «شَوْران»، در لغت به معنای «ماده‌ای زردرنگ»<ref>كتاب الجيم ؛ ج‏2 ؛ ص143</ref> و گیاهی به نام «قِرطِم»{{یادداشت|برخی، قرطم را به زبان پارسی، گل رنگ یا کاجیره دانسته‌اند.}}<ref>فرهنگ ابجدي، ص612 و 690.</ref> نیز آمده است.<ref>الطراز الأول، ج‏8، ص211.</ref> برخی، تلفظ آن را با این معانی، «شُوران» دانسته‌اند.<ref>المحيط في اللغة، ج‏7، ص320؛ لسان العرب، ج‏13، ص236؛ القاموس المحيط، ج‏4، ص234.</ref>

حرّه شَوْران، در جنوب مدینه قرار گرفته<ref name=":0" /> و فاصله میان حره شرقی تا غربی را پوشانده و آنها را به یکدیگر متصل کرده است.<ref name=":0" /> این حره، از [[مسجد النبی(ص)]]، نزدیک به شش کیلومتر فاصله دارد.<ref name=":2">معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1َ، ص497.</ref>  

به گفته برخی، در تعیین محدوده دقیق آن، اختلاف بوده<ref>المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة، ص99.</ref> و به باور برخی، ابن زباله (م.حدود ۲۰۰ق)،<ref>الاکمال، ج۴، ص۱۷۱.</ref> حره شوران را حره شرقی مدینه دانسته است.<ref>وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفي، ج‏3، ص214.</ref>

==‌ویژگی==

حره شوران، به دو بخش تقسیم شده است؛ بخش بزرگتر آن، «حره معصم العلیا» است و بخش کوچکتر آن، از حره‌های کوچک تشکیل شده و دارای نام‌های محلی مانند «حره میطان» و «حره العصبه» است.<ref name=":0" /> طول آن از شمال به سوی جنوب نزدیک به ۱۱ کیلومتر و پهنای آن نزدیک به ۸ کیلومتر است.<ref name=":2" />  

این حره، در بخش‌های میانه آن از سنگ بازالت، در سوی شرقی آن از سنگ‌های آتشفشانی سیاه رنگ و بخشی از سمت غربی آن، از سنگ‌های سخت سرخ رنگ تشکیل یافته است.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1، ص499.</ref>

بر پایه روایتی در منابع [[اهل سنت]]، حضرت محمد(ص) شتری را در بازار دید و از چاقی آن ابراز شگفتی کرد و از منطقه‌ای که در آن می‌چریده پرسید. پاسخ شنید که در حره شوران چریده است. وی از خدا خواست به این حره برکت بدهد؛ از این رو، برخی این حره را مبارک دانسته‌اند.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1، ص496.</ref>

*'''الاکمال فی رفع الارتیاب''': علی بن هبة الله ابن ماکولا (م.۴۷۵ق.)، دار الکتب العلمیه، بیروت،‌ ۱۴۱۱ق.

*'''الطراز الأول والكناز لما عليه من لغة العرب المعول'''، على خان بن احمد مدنى، موسسة آل البيت(ع) لاحياء التراث، مشهد، 1384ش.

*'''فرهنگ ابجدى'''، فواد افرام بستانى، اسلامي، تهران، 1375ش.

*'''كتاب الجيم'''، اسحاق بن مرار شيبانى، الهيئه العامه لشئون المطابع الاميريه، قاهره، 1975م.

*'''لسان العرب'''، محمد بن مكرم بن منظور (ابن منظور)، دار صادر، بيروت، 1414ق.

*'''المحيط فى اللغة'''، اسماعيل بن عباد صاحب، عالم الكتب& بيروت، 1414ق.

*'''المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة'''، محمد محمد حسن شراب، دار الشاميه-دار القلم، بيروت-دمشق، 1411ق.

*'''معجم البلدان'''، ‏ياقوت حموى، دار صادر، بيروت، 1995م.

*'''وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی'''، علی سمهودی،‌ دار الکتب العلمیه، بیروت، ۲۰۰۶م.