بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
#'''نیت'''؛ بسیاری از فقیهان شیعه نیت را از شرائط صحت حج تمتّع شمردهاند هرچند در تفسیر آن اختلاف نظر دارند.<ref>ذخیرة المعاد، ج2، ص571ـ572؛ الحدائق، ج14، ص351.</ref> برخی فقها، مراد از آن را چنین دانستهاند که حجگزار از آغاز عمره تمتّع نیت انجام این نوع از مناسک را داشته باشد و دودل نباشد.<ref>. العروة الوثقی، ج4، ص610؛ تحریر الوسیله، ج1، ص406.</ref> این شرط برای این است که حج انواع مختلفی دارد و جز با نیت تعیین نمیشود.<ref>. معتمد العروه، ج2، ص230؛ الحج فی الشریعه، ج2، ص361.</ref> افزون بر این، در روایات نیز لزوم نیت تمتّع مطرح شده است.<ref>. تهذیب، ج5، ص80، 86؛ مستند الشیعه، ج11، ص242.</ref> برخی از فقهای اهل سنت نیز، نیت تمتّع را در ابتدا یا اثنای عمره تمتّع، شرط دانستهاند.<ref>. الانصاف، ج3، ص442؛ فتح العزیز، ج7، ص127.</ref> | #'''نیت'''؛ بسیاری از فقیهان شیعه نیت را از شرائط صحت حج تمتّع شمردهاند هرچند در تفسیر آن اختلاف نظر دارند.<ref>ذخیرة المعاد، ج2، ص571ـ572؛ الحدائق، ج14، ص351.</ref> برخی فقها، مراد از آن را چنین دانستهاند که حجگزار از آغاز عمره تمتّع نیت انجام این نوع از مناسک را داشته باشد و دودل نباشد.<ref>. العروة الوثقی، ج4، ص610؛ تحریر الوسیله، ج1، ص406.</ref> این شرط برای این است که حج انواع مختلفی دارد و جز با نیت تعیین نمیشود.<ref>. معتمد العروه، ج2، ص230؛ الحج فی الشریعه، ج2، ص361.</ref> افزون بر این، در روایات نیز لزوم نیت تمتّع مطرح شده است.<ref>. تهذیب، ج5، ص80، 86؛ مستند الشیعه، ج11، ص242.</ref> برخی از فقهای اهل سنت نیز، نیت تمتّع را در ابتدا یا اثنای عمره تمتّع، شرط دانستهاند.<ref>. الانصاف، ج3، ص442؛ فتح العزیز، ج7، ص127.</ref> | ||
#'''به جا آوردن عمره تمتّع در ماههای حج'''؛ به نظر فقیهان شیعه، چنانچه عمره یا بخشی از آن در غیر ماههای حج{{یادداشت|شوال، ذی قعده، [[ذی حجه]].}} انجام شود، حج تمتّع صحیح نخواهد بود.<ref>مستند الشیعه، ج11، ص244؛ العروة الوثقی، ج4، ص612.</ref> در این باره افزون بر اجماع، به احادیث<ref>. من لایحضره الفقیه، ج2، ص448؛ الکافی، ج4، ص487؛ تهذیب، ج5، ص436.</ref> هم استناد شده است.<ref>. ذخیرة المعاد، ج2، ص572؛ معتمد العروه، ج2، ص242؛ تفصیل الشریعه، ج2، ص334.</ref> فقهای مذاهب اهل سنت نیز، این شرط را ذکر کردهاند.<ref>. الانصاف، ج3، ص441؛ بدایة المجتهد، ج1، ص268.</ref> البته به نظر [[حنفی|حنفیان]]، آغاز شدن عمره در ماههای حج شرط نیست و ادای چهار شوط از [[طواف]] در ماههای حج کافی است.<ref>. بدائع الصنائع، ج2، ص168؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص589.</ref> برخی از [[مالکی|مالکیان]] | #'''به جا آوردن عمره تمتّع در ماههای حج'''؛ به نظر فقیهان شیعه، چنانچه عمره یا بخشی از آن در غیر ماههای حج{{یادداشت|شوال، ذی قعده، [[ذی حجه]].}} انجام شود، حج تمتّع صحیح نخواهد بود.<ref>مستند الشیعه، ج11، ص244؛ العروة الوثقی، ج4، ص612.</ref> در این باره افزون بر اجماع، به احادیث<ref>. من لایحضره الفقیه، ج2، ص448؛ الکافی، ج4، ص487؛ تهذیب، ج5، ص436.</ref> هم استناد شده است.<ref>. ذخیرة المعاد، ج2، ص572؛ معتمد العروه، ج2، ص242؛ تفصیل الشریعه، ج2، ص334.</ref> فقهای مذاهب اهل سنت نیز، این شرط را ذکر کردهاند.<ref>. الانصاف، ج3، ص441؛ بدایة المجتهد، ج1، ص268.</ref> البته به نظر [[حنفی|حنفیان]]، آغاز شدن عمره در ماههای حج شرط نیست و ادای چهار شوط از [[طواف]] در ماههای حج کافی است.<ref>. بدائع الصنائع، ج2، ص168؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص589.</ref> برخی از [[مالکی|مالکیان]] هم، معیار تحقق این شرط را پایان یافتن عمره در ماههای حج دانستهاند نه آغاز آن.<ref>. الکافی فی فقه اهل المدینه، ص149.</ref> برخی از اهل سنت، انجام شدن حج و عمره را در یک ماه، از شروط تمتّع شمردهاند.<ref>. بدایة المجتهد، ج1، ص268.</ref> | ||
#'''ادای حج و عمره در یک سال'''؛ بر اساس این شرط، چنانچه عمره تمتّع در ماههای حج ادا شود ولی حج در سال بعد انجام شود، حج تمتّع صحیح نیست.<ref>. ارشاد الاذهان، ج1، ص314.</ref> به تصریح برخی فقیهان معاصر | #'''ادای حج و عمره در یک سال'''؛ بر اساس این شرط، چنانچه عمره تمتّع در ماههای حج ادا شود ولی حج در سال بعد انجام شود، حج تمتّع صحیح نیست.<ref>. ارشاد الاذهان، ج1، ص314.</ref> به تصریح برخی فقیهان معاصر شیعه، حتی در احرام ماندن عمرهگزار تا سال بعد، یا اقامت او در مکه در این فاصله زمانی، موجب صحت حج تمتّع او نیست.<ref>. المعتمد، ج3، ص245؛ تحریر الوسیله، ج1، ص406.</ref> فقیهان شیعه، مستند این شرط را اجماع دانستهادند؛ مستند دیگر آنان، تعابیر احادیث است<ref>. مفاتیح الشرائع، ج1، ص306؛ مستند الشیعه، ج11، ص246.</ref> که عمره و حج تمتّع را یک عبادت به شمار آوردهاند.<ref>. ذخیرة المعاد، ج2، ص572؛ الحدائق، ج14، ص356؛ تفصیل الشریعه، ج2، ص338.</ref> شماری از فقهای مذاهب چهارگانه اهل سنت هم، این شرط را ذکر کردهاند.<ref>. الانصاف، ج3، ص441؛ بدایة المجتهد، ج1، ص268؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص590؛ فتح العزیز، ج7، ص127.</ref> البته حنفیان در این شرط هم، معیار را ادای عمره و حج در یک سال دانستهاند، نه از زمان آغاز عمره تا پایان حج.<ref>. الفتاوی الهندیه، ج1، ص238.</ref> | ||
#'''احرام بستن از مکه برای حج'''؛ فقیهان | #'''احرام بستن از مکه برای حج'''؛ به باور همه فقیهان شیعه،<ref>مستند الشیعه، ج11، ص247ـ250.</ref> [[احرام]] حج تمتّع در حال اختیار باید از داخل [[مکه]] و ترجیحاً از [[مسجدالحرام]] صورت گیرد.<ref>. ارشاد الاذهان، ج1، ص314؛ الحدائق، ج14، ص359؛ العروة الوثقی، ج4، ص615.</ref> مستند آنان در این باره افزون بر اجماع، روایات<ref>. الکافی، ج4، ص454؛ تهذیب، ج5، ص168.</ref> است.<ref>. الحدائق، ج14، ص359؛ مستند الشیعه، ج11، ص247.</ref> البته درباره اینکه مراد از مکه، شهر قدیم مکه است یا شامل مناطق جدید مکه هم میشود، اختلاف نظر وجود دارد.<ref>. کشف الغطاء، ج4، ص472.</ref> برخی از فقهای اهل سنت نیز، مُحرم شدن از مکه یا نزدیک آن را از شروط حج تمتّع دانستهاند.<ref>. فتح العزیز، ج7، ص127؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص239.</ref> | ||
#'''ادای حج و عمره توسط یک فرد یا از جانب یک شخص'''؛ بر پایه این | #'''ادای حج و عمره توسط یک فرد یا از جانب یک شخص'''؛ بر پایه این شرط، اگر برای ادای عمره تمتّعِ میّتی یک فرد اجیر شود و برای ادای حج تمتع آن میت نفری دیگر اجیر شود، کار انجام شده مُجزی نخواهد بود. همچنین است هنگامی که یک شخص عمره تمتّع را از جانب فردی و حج تمتّعش را از جانب دیگری به جا آورد.<ref>. العروة الوثقی، ج4، ص616؛ تحریر الوسیله، ج1، ص407.</ref> مستند این حکم، ارتباط نزدیک میان حج تمتّع و عمره تمتّع است تا آنجا که این دو عمل به منزله یک عملاند.<ref>. مستمسک العروه، ج11، ص207؛ التهذیب فی المناسک، ج2، ص46؛ کتاب الحج، ج2، ص146.</ref> به تصریح شماری از اهل سنت نیز، انجام شدن حج و عمره از جانب یک فرد، شرط صحت حج تمتّع است.<ref>. بحر المحیط، ج2، ص86؛ فتح العزیز، ج7، ص127.</ref> | ||
#'''خارج نشدن از مکه در فاصله میان حج و عمره'''؛ به تصریح شماری از فقهای اهل | #'''خارج نشدن از مکه در فاصله میان حج و عمره'''؛ به تصریح شماری از فقهای اهل سنت، باید انجامدهنده حج تمتع در فاصله زمانی میان حج و عمره از سفری که موجب شکسته شدن نماز است دوری کند.<ref>. المغنی، ج3، ص498؛ الانصاف، ج3، ص441.</ref> برخی، از این شرط با عنوان «لزوم اقامت در مکه» و شماری هم با «لزوم پرهیز از المام» یاد کردهاند.<ref>. المبسوط، سرخسی، ج4، ص169؛ المحیط البرهانی، ج2، ص467.</ref> مشهور شیعیان نیز، با استناد به احادیث<ref>ـ الکافی، ج4، ص535؛ تهذیب، ج5، ص31.</ref> بیرون رفتن از مکه را پیش از احرام حج برای مُتمتّع جایز ندانستهاند.<ref>. شرائع الاسلام، ج1، ص213؛ ریاض المسائل، ج7، ص216؛ جواهر الکلام، ج18، ص77، 24ـ29.</ref> برخی از آنان خروج را به شرط اطمینان به بازگشت برای احرام به حج جایز دانستهاند.<ref>العروة الوثقی، ج4، ص617؛ آراء المراجع فی الحج، ج1، ص159.</ref> | ||
#'''تقدم عمره بر حج'''؛ برخی فقیهان شیعه<ref>. مفاتیح الشرائع، ج1، ص306؛ کشف الغطاء، ج4، ص473.</ref> و اهل سنت<ref>. بدایة المجتهد، ج1، ص268؛ فتح الباری، ج3، ص346؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص589.</ref> به استناد احادیث و اجماع<ref>. مفاتیح الشرائع، ج1، ص306.</ref> | #'''تقدم عمره بر حج'''؛ به باور برخی فقیهان شیعه<ref>. مفاتیح الشرائع، ج1، ص306؛ کشف الغطاء، ج4، ص473.</ref> و اهل سنت<ref>. بدایة المجتهد، ج1، ص268؛ فتح الباری، ج3، ص346؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص589.</ref> به استناد احادیث و اجماع<ref>. مفاتیح الشرائع، ج1، ص306.</ref> یکی از شرائط صحت تمتّع، مقدم داشتن عمره بر حج است. | ||
#'''تحلل از احرام عمره پیش از احرام حج'''؛ به تصریح شیعیان<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص252.</ref> و فقهای اهل سنت<ref>. الانصاف، ج3، ص442؛ بدایة المجتهد، ج1، ص268.</ref> از | #'''تحلل از احرام عمره پیش از احرام حج'''؛ به تصریح شیعیان<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص252.</ref> و فقهای اهل سنت<ref>. الانصاف، ج3، ص442؛ بدایة المجتهد، ج1، ص268.</ref> یکی از شرائط تحقق حج تمتّع، [[تحلل|بیرون رفتن]] از احرام عمره پیش از احرام بستن به حج است. | ||
افزون بر این | افزون بر این شرطها، شرائط دیگری نیز، مانند عدم افساد حج،<ref>. حاشیة رد المحتار، ج2، ص590.</ref> عدم افساد عمره،<ref>. حاشیة رد المحتار، ج2، ص590.</ref> احرام بستن برای عمره از [[میقات]] ذکر شده است.<ref>. المبسوط فی فقه الامامیه، ج1، ص307؛ الانصاف، ج3، ص442.</ref> | ||
==ویژگیهای== | ==ویژگیهای== | ||
بر اساس منابع فقهی، حج تمتّع در مقایسه با حج قران و حج افراد دارای ویژگیهایی است | بر اساس منابع فقهی، حج تمتّع در مقایسه با [[حج قران|حج قِران]] و [[حج افراد|حج اِفراد]] دارای ویژگیهایی است، که برخی از آنها چنین است: | ||
===پیوند حج با عمره=== | ===پیوند حج با عمره=== | ||
در تمتّع، ارتباط عمره و حج به گونهای است که انجام دادن یکی از آن دو به تنهایی | در تمتّع، ارتباط عمره و حج به گونهای است که انجام دادن یکی از آن دو به تنهایی نه واجب است و نه جائز و اگر [[استطاعت]] به یکی از آن دو حاصل شد، حج واجب نمیشود؛ بر خلاف [[حج قران|حج قِران]] و [[حج افراد|حج اِفراد]] که با تحقق استطاعت به هر یک از حج یا عمره در یک سال، انجام دادن همان مناسک واجب است؛ به تعبیر دیگر در قِران و اِفراد بر خلاف تمتّع، حج و عمره قابل جداسازی از یکدیگرند.<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص75؛ المعتمد، ج3، ص213.</ref> | ||
=== | ===پیشانداختن عمره بر حج=== | ||
به نظر مشهور و حتی | به نظر مشهور و حتی اجماع فقیهان شیعه، در تمتّع باید عمره پیش از حج انجام شود؛ ولی در قِران و اِفراد باید حج را بر عمره مقدم داشت.<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص75؛ المعتمد، ج3، ص276.</ref> بنابراین، بر حجگزار، در حج تمتّع، ورود به [[مکه]] پیش از [[احرام]]ِ حج، واجب است؛ بر خلاف حجگزار در حج قران و افراد، که لازم نیست پیش از [[طواف]] و [[سعی]]، که از آخرین [[مناسک حج]] به شمار میرود، وارد مکه شوند.<ref>. تذکرة الفقهاء، ج8، ص81.</ref> | ||
=== | ===ادای عمره در ماههای حج=== | ||
از شرائط تحقق حج تمتّع آن است که عمره آن در ماههای | از شرائط تحقق حج تمتّع آن است که عمره آن در ماههای حج گزارده شود؛ برخلاف عمره در قِران و اِفراد؛ هرچند به نظر برخی فقیهان، به جا آوردن عمره قران و عمره افراد پس از اتمام مناسک حج، واجب فوری است.<ref>. مستند الشیعه، ج11، ص243؛ جواهر الکلام، ج18، ص75.</ref> | ||
=== | ===ادای حج و عمره در یک سال=== | ||
حج تمتّع و عمره تمتّع باید در یک سال انجام شوند، اما در حج | حج تمتّع و عمره تمتّع باید در یک سال انجام شوند، اما در حج قِران و اِفراد بر پایه قول مشهور، ادای حج و عمره در یک سال شرط نیست.<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص75ـ76؛ مهذب الاحکام، ج12، ص346.</ref> | ||
=== | ===میقاتهای احرام=== | ||
میقات حج تمتّع، مکه است؛ | [[میقات]] حج تمتّع، مکه است؛ ولی میقات در حج قِران و اِفراد، یکی از میقاتهای پنجگانه یا منزل حجگزار است. میقات عمره تمتّع برای همه، یکی از میقاتهای پنجگانه یا مکانی است که در حکم میقات است؛ ولی در عمره قران و افراد، میقات [[اهل حرم]] [[ادنیالحل|ادنی الحلّ]] و میقات دیگران{{یادداشت|[[اهل حل]].}} یکی از میقاتهای پنجگانه یا منزل عمرهگزار است.<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص77ـ78؛ مهذب الاحکام، ج12، ص346.</ref> | ||
===طواف نساء=== | ===طواف نساء=== | ||
بر پایه فقه شیعه، در حج تمتّع برای مجموع حج و عمره بیش از یک [[طواف نساء]] واجب نیست؛ بر خلاف حج قِران و حج اِفراد که برای هر یک از حج و عمره طواف نساء به صورت جداگانه لازم است.<ref>. هدایة الامه، ج5، ص342؛ جواهر الکلام، ج18، ص78؛ مهذب الاحکام، ج12، ص346.</ref> | |||
===زمان قطع تلبیه=== | ===زمان قطع تلبیه=== | ||
به باور فقیهان شیعه، زمان قطع [[تلبیه]] در عمره تمتّع، هنگام مشاهده خانههای مکه است؛ ولی در عمره مفرده، اگر احرامگزار برای [[احرام]] از مکه بیرون رفته باشد، مستحب است هنگام مشاهده [[کعبه]] و در غیر این صورت هنگام ورود به حرم تلبیه را قطع کند.<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص78؛ مهذب الاحکام، ج12، ص346.</ref> | |||
===پیش انداختن و تأخیر برخی مناسک=== | ===پیش انداختن و تأخیر برخی مناسک=== | ||
مقدم داشتن طواف زیارت و سعی بر وقوف | مقدم داشتن [[طواف زیارت]] و [[سعی]] بر [[وقوف در عرفات]] و [[وقوف در مشعر]]، در حال اختیار برای مُتمتّع جایز نیست؛ برخلاف حجگزار در حج قران و افراد، که بر پایه نظر مشهور فقهای شیعه، جایز است طواف زیارت و سعی را پیش از وقوف انجام دهد.<ref>جواهر الکلام، ج18، ص78؛ مهذب الاحکام، ج12، ص346ـ347.</ref> همچنین در حج افراد و قران، تأخیرانداختن طواف زیارت، سعی و [[طواف نساء]] از [[ایام تشریق]] و انجام دادن آنها در طول [[ذی حجه|ذیحجه]] جایز است؛ برخلاف حج تمتّع که به تأخیرانداختن این مناسک در آن، بر حسب اقوال مختلف حرام یا مکروه است. <ref>. جواهر الکلام، ج18، ص78؛ مهذب الاحکام، ج12، ص347.</ref> | ||
===قربانی=== | ===قربانی=== | ||
به اتفاق | به اتفاق فقیهان، از ویژگیهای حج تمتّع، وجوب [[قربانی]] کردن بر مُتمتّع است؛<ref>. بدائع الصنائع، ج2، ص172؛ مهذب الاحکام، ج12، ص347.</ref> ولی در حج اِفراد و نیز حج قِران، جز در صورت [[اشعار و تقلید|اشعار]] یا تقلید، قربانی واجب نیست. البته حج قران بر پایه تعریف بیشتر فقهای اهل سنت، خود مصداق حج تمتّع به شمار میرود و در نتیجه وجوب قربانی در آن نیز مقرر شده است.<ref>. فتح العزیز، ج7، ص126؛ المجموع، ج7، ص190.</ref> | ||
=== | === چگونگی انعقاد احرام === | ||
پس از احرام حج تمتّع، به جا آوردن | بنا بر فقه شیعه، در تمتّع، [[احرام]] بستن تنها با [[تلبیه]] صورت میگیرد؛{{یادداشت|یعنی ادا کردن ذکر مخصوص.}} ولی در حج قران، بنابر قول مشهور، علاوه بر تلبیه با [[اشعار و تقلید]] نیز میتوان مُحرم شد.<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص78؛ مهذب الاحکام، ج12، ص346.</ref> | ||
===طواف مستحب=== | |||
پس از احرام حج تمتّع، به جا آوردن طوافِ مستحب به نظر برخی فقیهان شیعه حرام است؛ ولی در حج اِفراد و قِران این کار به اتفاق فقیهان شیعه جایز به شمار میرود.<ref>جواهر الکلام، ج18، ص78؛ مهذب الاحکام، ج12، ص346.</ref> | |||
===عدول=== | ===عدول=== | ||
بنا بر فقه شیعه، عدول از حج تمتّع به حج | بنا بر فقه شیعه، عدول از حج تمتّع به حج اِفراد در غیر حالت اضطرار جایز نیست؛<ref>. جواهر الکلام، ج18، ص79؛ مهذب الاحکام، ج12، ص347.</ref> ولی در برخی موارد، عدول از حج افراد به تمتّع جایز بلکه مستحب به شمار رفته است.<ref>. نک: جواهر الکلام، ج18، ص71.</ref> | ||
===چگونگی تحلل=== | ===چگونگی تحلل=== | ||
نحوه تحلل در حج تمتّع با حج قران و افراد تفاوتهایی دارد | نحوه [[تحلل]] در حج تمتّع با حج قران و افراد تفاوتهایی دارد. برای نمونه، به نظر مشهور شیعیان، در حج تمتّع حلال شدنِ بوی خوش، پس از ادای [[طواف زیارت]] و [[سعی]] حاصل میشود؛ ولی در حج افراد و قران با [[حلق]] یا تقصیر، کاربرد بوی خوش حلال میشود.<ref>. جواهر الکلام، ج19، ص257ـ258؛ مهذب الاحکام، ج14، ص345ـ346.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |