حجة الوداع: تفاوت میان نسخهها
←ملحق شدن امام علی(ع)
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
===وقوف در عرفات=== | ===وقوف در عرفات=== | ||
حضرت محمد(ص) در روز هشتم [[ذی حجه]]{{یادداشت|یوم [[الترویه]].}} به هنگام ظهر به مردم فرمان داد تا غسل کرده و برای حج [[تلبیه|لبیک]] گویند و از [[مکه]] به سوی [[منا]] خارج شده و نمازهای ظهر و عصر آن روز تا نماز صبح روز بعد{{یادداشت|روز [[عرفه]].}} را در منا به جا آوردند.<ref>صحیح مسلم، ج4، ص39؛ الکافی، ج4، ص236، تهذیب الاحکام، 5ج، ص177.</ref> پس از بالا آمدن خورشید در روز نهم ذی حجه،{{یادداشت|[[عرفه]].}} حضرت محمد(ص) و مسلمانان از منا به سمت [[عرفات]] به راه افتادند و برخلاف سنت [[جاهلیت]] [[قریش]] که در [[مزدلفه]] توقف میکردند، از مزدلفه گذشته و به عرفات رسیدند و در کنار [[مسجد عرفه|مسجد نمره]] در عرفات، برای پیامبر(ص) خیمه زدند. او پیش از ظهر روز عرفه، در وسط وادی عرفات برای مردم سخنرانی کرد | حضرت محمد(ص) در روز هشتم [[ذی حجه]]{{یادداشت|یوم [[الترویه]].}} به هنگام ظهر به مردم فرمان داد تا غسل کرده و برای حج [[تلبیه|لبیک]] گویند و از [[مکه]] به سوی [[منا]] خارج شده و نمازهای ظهر و عصر آن روز تا نماز صبح روز بعد{{یادداشت|روز [[عرفه]].}} را در منا به جا آوردند.<ref>صحیح مسلم، ج4، ص39؛ الکافی، ج4، ص236، تهذیب الاحکام، 5ج، ص177.</ref> پس از بالا آمدن خورشید در روز نهم ذی حجه،{{یادداشت|[[عرفه]].}} حضرت محمد(ص) و مسلمانان از منا به سمت [[عرفات]] به راه افتادند و برخلاف سنت [[جاهلیت]] [[قریش]] که در [[مزدلفه]] توقف میکردند، از مزدلفه گذشته و به عرفات رسیدند و در کنار [[مسجد عرفه|مسجد نمره]] در عرفات، برای پیامبر(ص) خیمه زدند. | ||
==== خطبه در روز عرفه ==== | |||
او پیش از ظهر روز عرفه، در وسط وادی عرفات برای مردم سخنرانی کرد.<ref>السیره النبویه، ابن هشام، ج2، ص206؛ تاریخ الأمم و الملوک، ج3، ص 151؛ الروض الأنف، ج7، ص 462.</ref> برخی از موضوعات این خطبه {{یادداشت|برخی آن را «خطبه حجة الوداع» نامیدهاند.}}<ref>احادیث اسماعیل بن جعفر، ج1، ص423.</ref> چنین است: | |||
{{ستون-شروع|2}} | |||
* خلافت دوازده نفر پیشوا از قریش،<ref>مسند الامام احمد بن حنبل، ج5، ص93.</ref> | |||
* ضرورت توجه امت به کتاب خدا و [[اهل بیت]] پیامبر، | |||
* سفارش به تقوا و تلاش برای رضای خدا، | |||
* اشاره به نزدیکی درگذشت خود، | |||
* تأکید بر حرمت مال و جان و ناموس مسلمانان بر یکدیگر، | |||
* تأکید بر امانت داری، | |||
* یادآوری حرمت ربا و باطل اعلام کردن رباها و خونفداها و عناوین عهد جاهلیت مگر پرده داری و آبرسانی به حاجیان، | |||
* سفارش به مساوات و برادری، | |||
* سفارش به حفظ حقوق زنان و خوشرفتاری با آنان، | |||
* تأکید بر بطلان ارزشهای جاهلیت و اینکه ملاک برتری تقواست، | |||
* یادآوری مسئله دیه و ارث و حرمت انتساب زاده زنا به زناکار.<ref>تحف العقول، ص30؛ البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج5، ص 171.</ref> | |||
{{پایان}} | |||
بر پایه روایاتی، در عرفات فرمان الهی مبنی بر نزدیک شدن درگذشت پیامبر(ص) و دستور معرفی رسمی [[امام علی(ع)]] به عنوان وصی و جانشین حضرت محمد(ص) به وی رسید؛ ولی او که از واکنش تند و ارتداد و بازگشت به جاهلیت قریشیان با توجه به کینهای که از امام علی داشتند نگران بود، از خداوند ایمنی از این خطرات را خواست و منتظر تأیید الهی نشست.<ref>روضه الواعظین، ج1، ص90؛ الاحتجاج، ج1، ص57.</ref> حضرت محمد(ص) نماز ظهر و عصر را با هم به جا آوردند و تا غروب آفتاب و پنهان شدن قرص خورشید، رو به قبله و ایستاده مناجات کردند.<ref>صحیح مسلم، ج4، ص39؛ سنن دارمی، ج1، ص86.</ref> آن حضرت به هنگام غروب در میان مردم فرمودند: «امروز پروردگار شما بر شما منت گذاشت و افراد نیکوکارتان را آمرزید و شفاعتشان را در حق بدکارانتان پذیرفت، پس به سوی مشعر به راه بیافتید و بدانید که خداوند برای گنهکاران رضای خودش را ضمانت کرده است.»<ref>الکافی، ج4، ص257؛ ثواب الاعمال، ص71؛ کنز العمال، 5، ص188.</ref> از ایشان مواعظ و دعاها<ref>الکافی، ج4، ص464؛ السنن الکبری، ج7، ص255؛ المصنّف، ج4، ص473.</ref>و پاسخ به سئوالات حجاج، نیز در عرفه یاد شده است.<ref>حجة الوداع کما رواها اهل البیت، ص183.</ref> | |||
==رفتن به مشعر== | ==رفتن به مشعر== |