چاه روحاء: تفاوت میان نسخه‌ها

چاه رَوْحاء: چاهی در جنوب غرب مدینه

چاه روحاء در وادیی به همین نام، در۷۴کیلومتری جنوب غربی مدینه قرار داشته است.<ref>اسد الغابه، ج1، ص232، 618، «پاورقی»؛ سبل الهدی، ج3، ص175؛ معالم الاثیرة، ص131.</ref> این وادی به سبب وجود چاه‌های متعدد<ref>وفاء الوفا، ج3، ص165؛ موسوعه مرآة الحرمین، ج4، ص814.</ref> و نیز داشتن هوای مناسب<ref>وفاء الوفا ج4، ص90.</ref> از منزلگاه‌های مورد توجه کاروانها، میان مکه و مدینه بوده است. بر اساس گزارشی، تُبع اسعد حمیری از پادشاهان یمن در نیمه اول قرن پنجم میلادی، هنگام بازگشت از مدینه، در کنار چاه روحا به استراحت پرداخت و آنجا را روحا نامید.<ref>المغانم المطابة، ص160-161؛ معجم البلدان، ج3، ص76؛ مراصد الاطلاع، ج2، ص637.</ref> در برخی گزارشها درباره غزوه بدر*، گفته‌اند پیامبر درشب چهارشنبه نیمه رمضان به روحاء رسید و در آنجا مدتی استراحت کرد و نماز خواند<ref>المغازی، ج1، ص46؛ وفاء الوفاء، ج3، ص165.</ref> این مورد هم در نامگذاری این محل به روحاء می‌تواند مؤثر باشد. سمهودی با آوردن اطلاعات متقدمان درباره موقعیت جغرافیایی این ناحیه، نتیجه گرفته که روحاء نام یک خشکرود/وادی بوده است.<ref>وفاء الوفاء، ج4، ص83.</ref> از آنجا که وادی روحاء از وادی‌های خوش آب و هوای مدینه بود و در سخنی از پیامبر نیز بر آن تصریح شده<ref>تاریخ المدینة، ج1، ص78؛ الروض الانف، ج5، ص119؛ وفاء الوفاء، ج4، ص90.</ref> گاه چاه روحاء را با نام چاه سجسج (هوای معتدل)<ref>الازمنة والامکنة، ص174.</ref> هم می‌شناسند.<ref>معجم ما استعجم، ج3، ص958؛ البدایة و النهایة، ج3، ص261؛ وفاء الوفاء، ج4، ص83.</ref> به هر صورت، چاه روحاء را به سبب استقرار در منطقه‌ای خوش آب و هوا، بهشتی وصف کرده‌اند.<ref>احسن التقاسیم، ص166؛ الازمنة و الامکنة، ص174؛ وفاء الوفاء، ج4، ص83.</ref>مؤید این مطلب، گزارش سخنی از پیامبر است در اینکه وادی روحاء از وادیهای بهشتی است.<ref>وفاء الوفاء، ج3، ص164؛ حجاز در صدر اسلام ص199.</ref>