جمع بین الصلاتین: تفاوت میان نسخه‌ها

«جمع بین الصلاتین» در اصطلاح فقه عبارت است از خواندن دو نماز ظهر و عصر و نیز مغرب و عشا بدون فاصله به گونه ای که نمازهای پنجگانه در سه وقت خوانده شود.<ref>منتهی المطلب، ج6، ص401؛ کتاب الصلوه، ج2، ص22؛ تفصیل الشریعه، ص471. «کتاب الصلوة»</ref> برخی فقها تصریح کرده‌اند که اقامة نماز نافله میان دو نماز، خللی به جمع بین الصلاتین وارد نمی‌سازد<ref>المهذب البارع، ج1، ص496؛ جواهر الکلام، ج7، ص310-311؛ ج‏9، ص38؛ موسوعه الامام الخویی، ج13، ص275-276. «کتاب الصلوة»</ref>؛ ولی برخی فقهای امامی برآن‌اند که جمع بین الصلاتین هنگامی تحقق می‌یابد که حتی نماز نافله نیز میان آن دو اقامه نشود.<ref>نک: النهایه، ج1، ص362؛ ذخیرة المعاد، ج2، ص253؛ تفصیل الشریعه، ص471 - 472.</ref> شماری دیگر، مراد از جمع بین الصلاتین را اقامة دو نماز در وقت فضیلت یکی از آن دو دانسته‌اند، چه فاصله‌ای میان آن دو باشد یا نباشد.<ref>نک: مستمسک العروه، ج5، ص556-557؛ موسوعه الامام الخویی، ج13، ص275؛ تفصیل الشریعه، ص470.</ref> همچنین مراد از «جمع تقدیم» مقدّم داشتن نماز دوم بر وقت فضیلت یا اختصاصی خود (مانند اقامة نماز عصر در وقت نماز ظهر و نماز عشا در وقت نماز مغرب)<ref>کشاف القناع، ج2، ص3؛ مسائل الفقهیه، ص7.</ref> و مراد از «جمع تأخیر» به تأخیرانداختن نماز اول از وقت فضیلت یا اختصاصی خود (مانند اقامة نماز ظهر در وقت نماز عصر و نماز مغرب در وقت نماز عشا)<ref>کشاف القناع، ج2، ص3؛ مسائل الفقهیه، ص7.</ref> است. در پاره‌ای منابع، خواندن نماز ظهر یا مغرب در انتهای وقت آنها و متصل کردن آنها به نماز عصر یا عشا را که در ابتدای وقت اقامه شوند، «جمع صوری» گفته‌اند.<ref>سلسلة المسائل الفقهیه، ج7، ص 58؛ دراسات فقهیه، ص233.</ref> همچنین فاصله‌انداختن میان دو نماز یا خواندن نافله میان آن دو یا خواندن هر یک از دو نماز در وقت فضیلت آن را «تفریق» خوانده‌اند.<ref>العروة الوثقی، ج2، ص415؛ تحفه رضویه، ص342؛ تحریر الوسیله، ج1، ص153-154.</ref>