پرش به محتوا

چشمه امام علی (کربلا): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۸: خط ۲۸:


==معرفی اجمالی چشمه==
==معرفی اجمالی چشمه==
 
[[پرونده:180.jpg|250px|thumb|left|نخستین بارگاهی که روی قطاره امام علی(ع) ساخته شد.]]حدود بیست کیلومتری جنوب غربی [[کربلا]] و در شمال جاده این شهر به سمت «[[عین‌التمر]]»، زیارتگاهی وجود دارد که به قَطّارة [[امام علی(ع)]] شناخته می‌شود. این زیارتگاه، نزدیک [[دریاچه رزازه|دریاچه رَزّازه]] واقع است. با مساحت 1810 کیلومتر مربع، دومین دریاچه وسیع [[عراق]]، به شمار می‌آید؛ به‌طوری‌که بخشی از زمین‌های دو استان کربلا و [[انبار]] را دربرگرفته است.
حدود بیست کیلومتری جنوب غربی [[کربلا]] و در شمال جاده این شهر به سمت «[[عین‌التمر]]»، زیارتگاهی وجود دارد که به قَطّارة [[امام علی(ع)]] شناخته می‌شود. این زیارتگاه، نزدیک [[دریاچه رزازه|دریاچه رَزّازه]] واقع است. با مساحت 1810 کیلومتر مربع، دومین دریاچه وسیع [[عراق]]، به شمار می‌آید؛ به‌طوری‌که بخشی از زمین‌های دو استان کربلا و [[انبار]] را دربرگرفته است.


زیارتگاه قطّاره، روی چشمه آبی ساخته شده است که براساس باورهای مردم منطقه، این چشمه را امیرمؤمنان علی(ع) به طریق معجزه، در مسیر خود به [[جنگ صفین]] (یا مسیر بازگشت ایشان از صفین)، نزدیک دیر یک راهب مسیحی، آشکار کرده است. جزئیات این معجزه و چگونگی آشکار شدن چشمه، با اختلافاتی در منابع مختلف شیعه، نقل شده است.
زیارتگاه قطّاره، روی چشمه آبی ساخته شده است که براساس باورهای مردم منطقه، این چشمه را امیرمؤمنان علی(ع) به طریق معجزه، در مسیر خود به [[جنگ صفین]] (یا مسیر بازگشت ایشان از صفین)، نزدیک دیر یک راهب مسیحی، آشکار کرده است. جزئیات این معجزه و چگونگی آشکار شدن چشمه، با اختلافاتی در منابع مختلف شیعه، نقل شده است.


==داستان ایجاد چشمه==
==داستان ایجاد چشمه==
[[پرونده:180.jpg|250px|thumb|left|نخستین بارگاهی که روی قطاره امام علی(ع) ساخته شد.]]داستان آن به‌ اختصار چنین است که امام(ع) در مسیر صفین، به همراه لشکر خود وارد صحرایی بی‌آب و علف شد. ایشان نزدیک ستون یا میل بلندی توقف کرد که بالای آن، راهبی زندگی می‌کرد. نزدیک این ستون یا میل، صخره‌ای وجود داشت که اصحاب حضرت(ع) نتوانستند با یکدیگر آن را بلند کنند. ولی امام(ع) آن را از جا کند و زیر آن، چشمه آب بسیار زلالی پدیدار شد.
[[پرونده:قطارة امام علی(ع)۴.jpg|بندانگشتی|248x248پیکسل|ضریحی که روی چشمه امام علی(ع) قرار داده شده است.]]
داستان آن به‌ اختصار چنین است که امام(ع) در مسیر صفین، به همراه لشکر خود وارد صحرایی بی‌آب و علف شد. ایشان نزدیک ستون یا میل بلندی توقف کرد که بالای آن، راهبی زندگی می‌کرد. نزدیک این ستون یا میل، صخره‌ای وجود داشت که اصحاب حضرت(ع) نتوانستند با یکدیگر آن را بلند کنند. ولی امام(ع) آن را از جا کند و زیر آن، چشمه آب بسیار زلالی پدیدار شد.


پس از آنکه اصحاب ایشان، از آب چشمه سیراب شدند، حضرت(ع) صخره را به‌جای اول برگرداند و چشمه را پوشانید و سپس از آنجا حرکت کردند. اما هنوز دور نشده بودند که امام(ع) از اصحاب خود خواست تا برگردند و چشمه را بیابند. برخی از اصحاب حضرت(ع) بازگشتند. اما نتوانستند محل چشمه را بیابند. پس نزد راهب رفتند و او به آنها خبر داد که به‌جز [[پیامبران]] یا اوصیای پیامبران، هیچ‌کس نتوانسته است این‌ چشمه را آشکار کند.<ref>وقعة صفین، ص145؛ الهدایة الکبری، ص148 و 149؛ الارشاد، ج1، ص334 و 336؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326؛ الخرائج والجرائح، القطب الراوندی، ج2، ص864 و 865.</ref> در برخی از این منابع، افزوده شده است که آن راهب، [[اسلام]] آورد و به [[امیرمؤمنان(ع)]] پیوست و سرانجام در جنگ صفین، به شهادت رسید.<ref>الهدایة الکبری، ص149؛ الارشاد، ج1، ص337؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326.</ref>
پس از آنکه اصحاب ایشان، از آب چشمه سیراب شدند، حضرت(ع) صخره را به‌جای اول برگرداند و چشمه را پوشانید و سپس از آنجا حرکت کردند. اما هنوز دور نشده بودند که امام(ع) از اصحاب خود خواست تا برگردند و چشمه را بیابند. برخی از اصحاب حضرت(ع) بازگشتند. اما نتوانستند محل چشمه را بیابند. پس نزد راهب رفتند و او به آنها خبر داد که به‌جز [[پیامبران]] یا اوصیای پیامبران، هیچ‌کس نتوانسته است این‌ چشمه را آشکار کند.<ref>وقعة صفین، ص145؛ الهدایة الکبری، ص148 و 149؛ الارشاد، ج1، ص334 و 336؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326؛ الخرائج والجرائح، القطب الراوندی، ج2، ص864 و 865.</ref> در برخی از این منابع، افزوده شده است که آن راهب، [[اسلام]] آورد و به [[امیرمؤمنان(ع)]] پیوست و سرانجام در جنگ صفین، به شهادت رسید.<ref>الهدایة الکبری، ص149؛ الارشاد، ج1، ص337؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326.</ref>
۱۵٬۶۱۴

ویرایش