جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
منکران‌ِ ایمان ابوطالب، از ادانکردن [[شهادتین]] و نزول برخی از [[آیه|آیات]] در شأن وی که از کفر او حکایت دارند، سخن به میان می‌آورند. برای مثال گفته‌اند: آیه ۲۶ [[سوره انعام]] ، «وَهُم ینهَونَ عَنهُ وَینأَونَ عَنهُ وَإِن یهلِکونَ إِلَّا أَنفُسَهُم وَمَا یشعُرُونَ» (و آنان [مردم را] از آن باز مى‌دارند و [خود نيز] از آن دورى مى‌کنند؛ و[لى] جز خويشتن را به هلاکت نمى‌افکنند و نمى‌دانند)<ref>ترجمه فولادوند.</ref> ، درباره ابوطالب نازل شده است.<ref>شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۶۵-۶۶.</ref> در پاسخ گفته‌اند: سوره انعام یکجا بر پیامبر(ص) نازل شده و آیات آن شأن نزول جداگانه ندارند.<ref>تفسیر ثعلبی، ج۴، ص۱۳۱؛ زاد المسیر، ج۲، ص۷؛ تفسیر قرطبی، ج۶، ص۳۸۲.</ref> <br /> | منکران‌ِ ایمان ابوطالب، از ادانکردن [[شهادتین]] و نزول برخی از [[آیه|آیات]] در شأن وی که از کفر او حکایت دارند، سخن به میان می‌آورند. برای مثال گفته‌اند: آیه ۲۶ [[سوره انعام]] ، «وَهُم ینهَونَ عَنهُ وَینأَونَ عَنهُ وَإِن یهلِکونَ إِلَّا أَنفُسَهُم وَمَا یشعُرُونَ» (و آنان [مردم را] از آن باز مى‌دارند و [خود نيز] از آن دورى مى‌کنند؛ و[لى] جز خويشتن را به هلاکت نمى‌افکنند و نمى‌دانند)<ref>ترجمه فولادوند.</ref> ، درباره ابوطالب نازل شده است.<ref>شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۶۵-۶۶.</ref> در پاسخ گفته‌اند: سوره انعام یکجا بر پیامبر(ص) نازل شده و آیات آن شأن نزول جداگانه ندارند.<ref>تفسیر ثعلبی، ج۴، ص۱۳۱؛ زاد المسیر، ج۲، ص۷؛ تفسیر قرطبی، ج۶، ص۳۸۲.</ref> <br /> | ||
همچنین برخی معتقدند که آیه ۱۱۳ [[سوره توبه]]، «مَا کانَ لِلنَّبِی وَالَّذِینَ آمَنُوا أَن یسْتَغفِرُوا لِلمُشرِکینَ وَلَو کانُوا أُولِی قُربَی مِن بعد مَا تَبَینَ لَهُم أَنَّهُم أَصحَابُ الجَحِیمِ»؛ (برای پیامبر و کسانی که ایمان آورده‌اند، سزاوار نیست که برای مشرکان، پس از آن که جهنمی‌بودن آنان روشن شد، آمرزش بخواهند؛ هرچند از خویشاوندان باشند.)، پیامبر را از استغفار برای ابوطالب نفی کرده است؛ اما با توجه به اینکه سوره توبه از آخرین سوره‌های نازل شده بر پیامبر(ص) در [[مدینه]] بوده است،<ref>زاد المسیر، ج۲، ص۳۰۴-۳۰۵؛ التفسیر الکبیر، ج۱۶، ص۱۵۷-۱۵۸؛ الدر المنثور، ج۳، ص۲۸۲-۲۸۳.</ref> و ابوطالب پیش از هجرت درگذشت، این تفسیر را درست ندانسته‌اند. | همچنین برخی معتقدند که آیه ۱۱۳ [[سوره توبه]]، «مَا کانَ لِلنَّبِی وَالَّذِینَ آمَنُوا أَن یسْتَغفِرُوا لِلمُشرِکینَ وَلَو کانُوا أُولِی قُربَی مِن بعد مَا تَبَینَ لَهُم أَنَّهُم أَصحَابُ الجَحِیمِ»؛ (برای پیامبر و کسانی که ایمان آورده‌اند، سزاوار نیست که برای مشرکان، پس از آن که جهنمی‌بودن آنان روشن شد، آمرزش بخواهند؛ هرچند از خویشاوندان باشند.)، پیامبر را از استغفار برای ابوطالب نفی کرده است؛ اما با توجه به اینکه سوره توبه از آخرین سوره‌های نازل شده بر پیامبر(ص) در [[مدینه]] بوده است،<ref>زاد المسیر، ج۲، ص۳۰۴-۳۰۵؛ التفسیر الکبیر، ج۱۶، ص۱۵۷-۱۵۸؛ الدر المنثور، ج۳، ص۲۸۲-۲۸۳.</ref> و ابوطالب پیش از هجرت درگذشت، این تفسیر را درست ندانسته‌اند.همچنین همسویی منافع خلفای عباسی و به تبع آن دستگاه تبلیغاتی آنان با کافر انگاشتن ابوطالب،جهت دار و جعلی بودن روایات کفر وی را تقویت می کند،(خلفای عباسی پس از چرخش مذهبی خود در دوران منصور، خلافت را میراثی دانستند که از عموی مسلمان پیامبر(جدشان عباس) بالحاظ کافر بودن دیگر عموی آن حضرت(ابوطالب) برای نسل عباس به میراث مانده و نسل دختر رسول الله از این ارث نصیبی ندارند. | ||
==تألیفات درباره ابوطالب== | ==تألیفات درباره ابوطالب== | ||
دانشوران [[شیعه]] توجهی ویژه به موضوع ایمان ابوطالب داشته‌اند. نخستین گردآورندگان [[جوامع حدیثی]] شیعه مانند [[کلینی|کُلِینی]] در [[الکافی|کافی]]، با نقل گزارش‌هایی از خدمات ابوطالب به [[اسلام]]<ref>الکافی، ج۱، ص۴۴۸-۴۵۰.</ref> سخن گفته‌اند. نجاشی تا اواسط سده پنجم ق، حدود ده نگاشته را در میان دانشوران شیعه درباره ابوطالب ثبت کرده است.<ref>نک: رجال نجاشی، ص۵۸، ۸۷، ۹۵، ۱۷۷، ۱۸۶، ۲۶۵، ۳۹۹.</ref> مهم‌ترین مؤلفان در این زمینه از این قرارند: احمد بن محمد بن عمار کوفی (درگذشت ۳۴۶ق)، ابن طرخان جرجرائی، سهل بن احمد دیباجی (درگذشت ۳۸۰ق)، علی بن بلال مهلبی ازدی، حسین بن عبیدالله (ابوعبدالله غضائری) (درگذشت ۴۱۱ق) و [[شیخ مفید]] (درگذشت ۴۱۳ق). از نوشته‌های این شش تن، کتاب ایمان ابی‌طالب شیخ مفید در دسترس است.<br /> | دانشوران [[شیعه]] توجهی ویژه به موضوع ایمان ابوطالب داشته‌اند. نخستین گردآورندگان [[جوامع حدیثی]] شیعه مانند [[کلینی|کُلِینی]] در [[الکافی|کافی]]، با نقل گزارش‌هایی از خدمات ابوطالب به [[اسلام]]<ref>الکافی، ج۱، ص۴۴۸-۴۵۰.</ref> سخن گفته‌اند. نجاشی تا اواسط سده پنجم ق، حدود ده نگاشته را در میان دانشوران شیعه درباره ابوطالب ثبت کرده است.<ref>نک: رجال نجاشی، ص۵۸، ۸۷، ۹۵، ۱۷۷، ۱۸۶، ۲۶۵، ۳۹۹.</ref> مهم‌ترین مؤلفان در این زمینه از این قرارند: احمد بن محمد بن عمار کوفی (درگذشت ۳۴۶ق)، ابن طرخان جرجرائی، سهل بن احمد دیباجی (درگذشت ۳۸۰ق)، علی بن بلال مهلبی ازدی، حسین بن عبیدالله (ابوعبدالله غضائری) (درگذشت ۴۱۱ق) و [[شیخ مفید]] (درگذشت ۴۱۳ق). از نوشته‌های این شش تن، کتاب ایمان ابی‌طالب شیخ مفید در دسترس است.<br /> | ||
در سده‌های بعد نیز نگاشته‌هایی درباره ایمان ابوطالب سامان یافت؛ ازجمله: | در سده‌های بعد نیز نگاشته‌هایی درباره ایمان ابوطالب سامان یافت؛ ازجمله: | ||
* مُنی الطالب فی ایمان ابی‌طالب، تألیف محمد بن احمد بن حسین خزاعی نیشابوری (درگذشت سده پنجم)،<ref>ایمان ابی طالب، مفید، ص۱۲؛ الفهرست، ص۱۰۲.</ref> | |||
* الحجة علی الذاهب الی تکفیر ابی‌طالب، نوشته فخار بن معد الموسوی (درگذشت ۶۰۳ق)<ref>نک: اعیان الشیعه، ج۸، ص۳۹۳.</ref> | *مُنی الطالب فی ایمان ابی‌طالب، تألیف محمد بن احمد بن حسین خزاعی نیشابوری (درگذشت سده پنجم)،<ref>ایمان ابی طالب، مفید، ص۱۲؛ الفهرست، ص۱۰۲.</ref> | ||
*الحجة علی الذاهب الی تکفیر ابی‌طالب، نوشته فخار بن معد الموسوی (درگذشت ۶۰۳ق)<ref>نک: اعیان الشیعه، ج۸، ص۳۹۳.</ref> | |||
*کتاب ایمان ابی‌طالب، تألیف احمد بن موسی بن طاووس (درگذشت ۶۷۳ق).<ref>نک: شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۸۳؛ اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۹۰-۱۹۱.</ref> <br /> | *کتاب ایمان ابی‌طالب، تألیف احمد بن موسی بن طاووس (درگذشت ۶۷۳ق).<ref>نک: شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۸۳؛ اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۹۰-۱۹۱.</ref> <br /> | ||
از سده دهم به بعد، نگاشته‌ها درباره ایمان ابوطالب در میان [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] افزایش یافته است. برخی از آنها عبارت‌اند از: | از سده دهم به بعد، نگاشته‌ها درباره ایمان ابوطالب در میان [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] افزایش یافته است. برخی از آنها عبارت‌اند از: | ||
*أسنی المطالب فی نجاة ابی‌طالب، نوشته احمد بن زینی دحلان الشافعی | *أسنی المطالب فی نجاة ابی‌طالب، نوشته احمد بن زینی دحلان الشافعی | ||
*منیة الراغب فی ایمان ابی‌طالب، نوشته محمدرضا طبسی | *منیة الراغب فی ایمان ابی‌طالب، نوشته محمدرضا طبسی | ||
*ابوطالب مؤمن قریش، نوشته عبدالله الخنیزی.<ref>آینه پژوهش، ش۲۱، ص۸۹-۹۶، «کتابشناسی حضرت ابوطالب».</ref> | *ابوطالب مؤمن قریش، نوشته عبدالله الخنیزی.<ref>آینه پژوهش، ش۲۱، ص۸۹-۹۶، «کتابشناسی حضرت ابوطالب».</ref> | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
| خط ۸۷: | خط ۹۰: | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
* [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5713 مدخل ابوطالب؛ دایرة المعارف بزرگ اسلامی] | |||
*[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5713 مدخل ابوطالب؛ دایرة المعارف بزرگ اسلامی] | |||
*[http://www.ensani.ir/fa/content/348943/default.aspx حضرت ابوطالب از نگاه برخی مستشرقان، نویسنده: محمدرضا فخر روحانی، نشریه سفینه، ش۴۷، ۱۳۹۴.] | *[http://www.ensani.ir/fa/content/348943/default.aspx حضرت ابوطالب از نگاه برخی مستشرقان، نویسنده: محمدرضا فخر روحانی، نشریه سفینه، ش۴۷، ۱۳۹۴.] | ||
*[http://ensani.ir/fa/content/141063/default.aspx ابوطالب علیه السلام شخصیت مظلوم تاریخ، نویسنده: عسکرى اسلامپور کریمى، نشریه پاسدار اسلام، ش۱۳، ۱۳۸۷.] | *[http://ensani.ir/fa/content/141063/default.aspx ابوطالب علیه السلام شخصیت مظلوم تاریخ، نویسنده: عسکرى اسلامپور کریمى، نشریه پاسدار اسلام، ش۱۳، ۱۳۸۷.] | ||