پرش به محتوا

ابوالمعالی جوینی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۶۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ اکتبر ۲۰۱۷
اضافه کردن جعبه اطلاعات
جزبدون خلاصۀ ویرایش
(اضافه کردن جعبه اطلاعات)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات عالم
| عنوان            =ابوالمعالی جوینی
| تصویر            =
| اندازه تصویر      =
| نام کامل          = عبدالملک بن عبدالله
| لقب              = ابوالمعالی، ضیاءالدین
| نسب              =
| خویشاوندان سرشناس =
| تاریخ تولد        =  ۴۱۷ق یا ۴۱۹ق
| شهر تولد          = جُوین [[سبزوار]]
| کشور تولد        =
| محل زندگی        = [[بغداد]]، [[نیشابور]]، [[مکه]]، [[مدینه]]
| تاریخ وفات        =  ۴۷۸ق
| شهر وفات          =نیشابور
| محل دفن          =قبرستان حسین نیشابور
| استادان          = پدرش ابومحمد جوینی، قاضی حسین، ابوالقاسم اسکافی
| شاگردان          = [[ابوحامد غزالی]]، کیا الهراسی شافعی، حاکم عمر النوقانی
| محل تحصیل        =
| اجازه روایت از    = پدر، نیز [[ابونعیم اصفهانی]]
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =
| سایر              = مذهب شافعی
| سیاسی            =
| اجتماعی          = تدریس در مکه، امامت جمعه نیشابور، ریاست مدرسه نظامیه نیشابور، ریاست اوقاف، زعامت مذهب شافعی، تشکیل مجالس خطابه و وعظ
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''ابوالمعالی جوینی''' معروف به '''امام الحرمین''' از پیشوایان و دانشوران بزرگ [[مذهب شافعی|شافعی]] که حدود چهار سال به تدریس در [[مکه]] و [[مدینه]] مشغول بود. ابوالمعالی تحصیلات خویش را نزد پدرش آغاز کرد و پس از ادامه تحصیل در این شهر و سپس مهاجرت به [[بغداد]]، به [[نیشابور]] بازگشت و صاحب کرسی تدریس شد. با اعلان لعن [[شیعه|شیعیان]]، [[مذهب اشعری|اشعریان]] و شافعیان توسط سلطان [[طغرل سلجوقی]]، ابوالمعالی به نشانه اعتراض به [[حجاز]] رفت و به مدت چهار سال در مکه و مدینه به تدریس پرداخت. پس از وفات طغرل و در زمان حکومت [[آلب ارسلان]] به نیشابور بازگشت و در سال ۴۷۸ق در این شهر درگذشت.
'''ابوالمعالی جوینی''' معروف به '''امام الحرمین''' از پیشوایان و دانشوران بزرگ [[مذهب شافعی|شافعی]] که حدود چهار سال به تدریس در [[مکه]] و [[مدینه]] مشغول بود. ابوالمعالی تحصیلات خویش را نزد پدرش آغاز کرد و پس از ادامه تحصیل در این شهر و سپس مهاجرت به [[بغداد]]، به [[نیشابور]] بازگشت و صاحب کرسی تدریس شد. با اعلان لعن [[شیعه|شیعیان]]، [[مذهب اشعری|اشعریان]] و شافعیان توسط سلطان [[طغرل سلجوقی]]، ابوالمعالی به نشانه اعتراض به [[حجاز]] رفت و به مدت چهار سال در مکه و مدینه به تدریس پرداخت. پس از وفات طغرل و در زمان حکومت [[آلب ارسلان]] به نیشابور بازگشت و در سال ۴۷۸ق در این شهر درگذشت.


خط ۵۰: خط ۷۹:
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
  | شناسه = شد
  | شناسه = شد
  | جعبه اطلاعات = <!--شد، - -->
  | جعبه اطلاعات = شد<!--شد، - -->
  | عنوان‌بندی = شد
  | عنوان‌بندی = شد
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
۲٬۱۰۳

ویرایش