|
|
خط ۲۸۴: |
خط ۲۸۴: |
|
| |
|
| ===سفرنامههای حج=== | | ===سفرنامههای حج=== |
| سفرنامهنویسی به نثر فارسی در سدههای پسین چندان رونقی نداشت. تنها سفرنامههای حج منثور که در این دوران به فارسی نگاشته شده، کتابی است از ابوالاشرف یزدی (م. ۷۶۲ق) با عنوان حجازیه و سفرنامهای دیگر با عنوان [[بیان واقع]] نوشته عبدالکریم کشمیری که هر چند قرار بوده سفرنامه حج باشد، بخشی عمده از آن، تاریخ رویدادهای دوران سلطنت نادر شاه افشار است.<ref>بیان واقع، ص5-114؛ معجم ما کتب فی الحج، ص126.</ref> | | {{اصلی|سفرنامههای فارسی حج}} |
| | پیشینه [[سفرنامهنویسی]] به نثر فارسی به سده پنجم قمری و به [[سفرنامه ناصرخسرو]] بازمیگردد.<ref>نک: سفرنامه ناصر خسرو.</ref> در سدههای پس از آن، سفرنامهنویسی رونق چندانی نداشت و تنها دو سفرنامه منثور درباره [[حج]] ([[حجازیه (کتاب)|حجازیه]] و [[بیان واقع]]) نگاشته شد.<ref>بیان واقع، ص5-114؛ معجم ما کتب فی الحج، ص126.</ref> |
|
| |
|
| این سفرنامهها تنها گزارشهای سفر حج در نثر فارسی تا دوران قاجاریه نیست. گزارشهای پر شمار کوتاه از سفر بزرگان حکومت و دانشمندان و نامآوران در میانه کتابهای گوناگون تاریخی و ادبی و تذکرهها نگاشته شده است. کتابهای شرح حال دانشوران به ویژه صوفیان نیز از سفر حج بسیاری از صوفیان و برخی عوالم عرفانی آنان در این سفر گزارش میدهد. نیز بسیاری از نویسندگان گزارشی مختصر از سفر حج خود را در کتابهای خود نگاشتهاند.<ref>نک: وقایع السنین، ص552-558؛ تذکره صفویه کرمان، ص469، 476؛ احیاء الملوک، ص477.</ref>
| | دوران اوج رونق سفرنامهنویسی در ادبیات فارسی در سدههای دوازدهم و سیزدهم ق. همزمان با حکومت قاجاریه بود.<ref>نک: پنجاه سفرنامه؛ نک: چهل سال تاریخ ایران، ج1، ص173.</ref> از مهمترین این سفرنامهها، [[سفرنامه فرهاد میرزا]]، سفرنامه حسامالسلطنه، [[تذکرة الطریق]] و [[تحفةالحرمین و سعادةالدارین (کتاب)|تحفة الحرمین و سعادة الدارین]] است. |
| | |
| دوران اوج رونق سفرنامهنویسی در ادبیات فارسی در سدههای دوازدهم و سیزدهم ق. همزمان با حکومت قاجاریه بود. افزایش سفرهای ایرانیان به دیگر نقاط جهان و تاثیرپذیری از شیوه مرسوم سفرنامهنویسی در غرب، از عوامل رشد سفرنامهنگاری در ایران به شمار میرود. سفر حج از انگیزههای مهم طبقهای از اهل قلم و اشراف قاجاری برای نوشتن سفرنامه بود. از اینرو، دهها سفرنامه حج قاجاری از آن دوران در دست است که افزون بر آگاهیهای فراوان درباره شیوه حجگزاری ایرانیان، بخشی از تاریخ ایران و حرمین را در دوران قاجاریه بازتاب بخشیدهاند.<ref>نک: پنجاه سفرنامه؛ نک: چهل سال تاریخ ایران، ج1، ص173.</ref> از مهمترین این سفرنامهها باید به [[سفرنامه فرهاد میرزا]]، امینالدوله، میرزا علیخان اعتماد السلطنه، [[تذکرة الطریق]] نوشته [[میرزا داود میر وظایف]]، حسامالسلطنه، محمد حسین فراهانی، و نایبالصدر شیرازی اشاره کرد. | |
|
| |
|
| ===حجنامههای ادبی=== | | ===حجنامههای ادبی=== |