پرش به محتوا

ابواحمد موسوی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۲۸۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ اکتبر ۲۰۱۷
اضافه کردن جعبه اطلاعات
(←‏منابع: اضافه کردن الگوی تکمیل مقاله + الگوی دانشنامه)
(اضافه کردن جعبه اطلاعات)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات عالم
| عنوان            =ابواحمد موسوی
| تصویر            =
| اندازه تصویر      =
| نام کامل          =حسین بن موسی ابرش
| لقب              =ابواحمد
| نسب              = از نوادگان [[امام کاظم(ع)]]
| خویشاوندان سرشناس = [[سید مرتضی]]، [[سید رضی]] (فرزندان)
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =۳۰۴ق
| کشور تولد        =
| محل زندگی        =[[بصره]]، [[بغداد]]
| تاریخ وفات        =۴۰۰ق
| شهر وفات          =بغداد
| محل دفن          =[[کربلا]]
| استادان          =
| شاگردان          =
| محل تحصیل        =
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =
| سایر              =
| سیاسی            =همکاری با [[آل بویه]]، ریاست دیوان [[نقابت]] سادات، میانجی‌گری بین حکومت‌های [[شیعه|شیعی]]
| اجتماعی          =[[امیر الحاج|امارت حج]]
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''ابواحمد موسوی''' [[امیر الحاج]] و [[دیوان نقابت|نقیب]] علویان در قرن چهارم هجری.
'''ابواحمد موسوی''' [[امیر الحاج]] و [[دیوان نقابت|نقیب]] علویان در قرن چهارم هجری.


خط ۵: خط ۳۴:


==شخصیت‌شناسی==
==شخصیت‌شناسی==
ابواحمد حسین بن موسی ابرش، از نوادگان [[امام کاظم(ع)]] است که نسبش از هر دو سوی به ایشان می‌رسد. از این رو، وی را ذو منقبتین خوانده‌اند.<ref>الشجرة المبارکه، ص۸۳؛ شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲.</ref> مادرش فاطمه از زنان برجسته روزگار خود بود و [[شیخ مفید]]، کتاب احکام النساء را به درخواست او نوشت.<ref>ادب المرتضی، ص۶۴.</ref> وی در سال ۳۰۴ق. ولادت یافت<ref>المنتظم، ج۱۵، ص۷۱؛ الکامل، ج۹، ص۲۱۹.</ref>؛ اما زادگاه او معلوم نیست. او در [[بصره]] رشد یافت و سپس به [[بغداد]] کوچ کرد.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۴۹؛ المجدی، ص۱۲۴.</ref> پس از مهاجرت به بغداد، در باب مُحوَّل<ref>شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۴.</ref>، در کناره غربی [[محله کرخ]]<ref>معجم البلدان، ج۱، ص۳۱۲؛ البلدان، ص۳۰۸.</ref> می‌زیست.
ابواحمد حسین بن موسی ابرش، از نوادگان [[امام کاظم(ع)]] است که نسبش از هر دو سوی به ایشان می‌رسد. از این رو، وی را ذو منقبتین خوانده‌اند.<ref>الشجرة المبارکه، ص۸۳؛ شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲.</ref> مادرش فاطمه از زنان برجسته روزگار خود بود و [[شیخ مفید]]، کتاب احکام النساء را به درخواست او نوشت.<ref>ادب المرتضی، ص۶۴.</ref> وی در سال ۳۰۴ق ولادت یافت<ref>المنتظم، ج۱۵، ص۷۱؛ الکامل، ج۹، ص۲۱۹.</ref>؛ اما زادگاه او معلوم نیست. او در [[بصره]] رشد یافت و سپس به [[بغداد]] کوچ کرد.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۴۹؛ المجدی، ص۱۲۴.</ref> پس از مهاجرت به بغداد، در باب مُحوَّل<ref>شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۴.</ref>، در کناره غربی [[محله کرخ]]<ref>معجم البلدان، ج۱، ص۳۱۲؛ البلدان، ص۳۰۸.</ref> می‌زیست.


همسر ابواحمد، فاطمه، از نوادگان داعی کبیر [[ناصر اطروش]] (م.۳۰۴ق.) از امیران [[علویان طبرستان]] بود.<ref>الشجرة المبارکه، ص۸۳؛ شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲.</ref> وی چهار فرزند به نام‌های علی (مرتضی)، محمد (رضی)، زینب و خدیجه داشت.<ref>المجدی، ص۱۲۵.</ref>
همسر ابواحمد، فاطمه، از نوادگان داعی کبیر [[ناصر اطروش]] (م.۳۰۴ق.) از امیران [[علویان طبرستان]] بود.<ref>الشجرة المبارکه، ص۸۳؛ شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲.</ref> وی چهار فرزند به نام‌های علی (مرتضی)، محمد (رضی)، زینب و خدیجه داشت.<ref>المجدی، ص۱۲۵.</ref>
خط ۸۹: خط ۱۱۸:
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =  
  | جعبه اطلاعات = <!--شد، - -->
  | جعبه اطلاعات = شد<!--شد، - -->
  | عنوان‌بندی = شد
  | عنوان‌بندی = شد
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
۲٬۱۰۴

ویرایش