زیارت اربعین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶۰: | خط ۱۶۰: | ||
== ممانعت از زيارت امام حسين (ع) و پیاده روی برای آن == | == ممانعت از زيارت امام حسين (ع) و پیاده روی برای آن == | ||
شيعيان و دوستداران حسين بن علي8، با هدف پيروي از فرامين اهل بيت عصمت و طهارت و الگوگيري از حرکت جابر بن عبدالله انصاري، در بسياري از مناسبتهاي سال، خصوصاً اربعين، به صورت متناوب با پاي پياده عازم زيارت امام حسين7 ميشدند. اين، سيره مستمره شيعه از زمان ائمه اطهار: بوده است که در عراق از هر طرف رو به کربلا آورده و به زيارت قبر مطهر امام حسين7 اهميت زيادي ميدادند؛ به ويژه شيعيان عراق، از زمان بنياميه و بنيعباس، در اين باره شهامت به خرج ميدادند و در زنده نگاه داشتن اين موضوع اهتمام زيادي داشتند.[1] | |||
علت اين همه تأکيد بر انجام زيارت، آن هم به صورت پيادهروي، اين بود که حاکمان سفاک و خونريز اموي و عباسي، شديداً از زيارت حضرت امام حسين7 جلوگيري ميکردند. بنا بر گزارشهاي تاريخي،[2] در دوران بنياميه، راههاي کربلا از همه طرف در محاصره محافظان و نگهبانان مسلح قرار داشت که مانع رسيدن زائران به آنجا ميشدند. اما با اين وجود، شيعيان تشرف به بارگاه امام حسين7 را، ولو با پاي پياده، وظيفه خود ميدانستند؛[3] براي نمونه، حسين، نوه دختري ابوحمزه ثمالي، در آخرين روزهاي دولت بنياميه، به منظور زيارت امام حسين7، با پاي پياده از کوفه به غاضريه آمد، در شب جمعهاي غسل زيارت نمود،[4] در نيمههاي شب سه بار به سوي قبر مطهر حرکت کرد. اما از ترس مأموران، موفق به زيارت نشد. ناچار به ساحل فرات بازگشت و صبر کرد تا صبح طلوع کرد. آنگاه غسل نمود و روانه حائر حسيني شد و پس از زيارت امام حسين7 و اقامه نماز صبح، در کنار قبر مطهر آن حضرت به سوي کوفه بازگشت.[5] | علت اين همه تأکيد بر انجام زيارت، آن هم به صورت پيادهروي، اين بود که حاکمان سفاک و خونريز اموي و عباسي، شديداً از زيارت حضرت امام حسين7 جلوگيري ميکردند. بنا بر گزارشهاي تاريخي،[2] در دوران بنياميه، راههاي کربلا از همه طرف در محاصره محافظان و نگهبانان مسلح قرار داشت که مانع رسيدن زائران به آنجا ميشدند. اما با اين وجود، شيعيان تشرف به بارگاه امام حسين7 را، ولو با پاي پياده، وظيفه خود ميدانستند؛[3] براي نمونه، حسين، نوه دختري ابوحمزه ثمالي، در آخرين روزهاي دولت بنياميه، به منظور زيارت امام حسين7، با پاي پياده از کوفه به غاضريه آمد، در شب جمعهاي غسل زيارت نمود،[4] در نيمههاي شب سه بار به سوي قبر مطهر حرکت کرد. اما از ترس مأموران، موفق به زيارت نشد. ناچار به ساحل فرات بازگشت و صبر کرد تا صبح طلوع کرد. آنگاه غسل نمود و روانه حائر حسيني شد و پس از زيارت امام حسين7 و اقامه نماز صبح، در کنار قبر مطهر آن حضرت به سوي کوفه بازگشت.[5] | ||