Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۹۱۹
ویرایش
←جغرافیای طبیعی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
نزدیک به مضمون این خبر، اخبار دیگری نیز نقل شده است.<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، ج5، ص9 ؛ معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، ج4، ص104.</ref> | نزدیک به مضمون این خبر، اخبار دیگری نیز نقل شده است.<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، ج5، ص9 ؛ معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، ج4، ص104.</ref> | ||
==جغرافیای طبیعی== | ==جغرافیای طبیعی== | ||
عرفات دشتی هموار به مساحت حدود هشت کیلومتر مربع است که برخی از مورخان، طول و عرض آن را دو میل در دو میل گفته‌اند. سه طرف این دشت را از سمت شمال شرقی، شرق و جنوب، کوه‌هایی فرا گرفته است. این کوه‌ها، هلال یا کمانی را به وجود آورده‌اند که وتر آن را «[[وادی عرنه|وادی عُرَنَه]]» در سمت غرب و شمال غربیِ عرفات تشکیل می‌دهد. | عرفات دشتی هموار به مساحت حدود هشت کیلومتر مربع است که برخی از مورخان، طول و عرض آن را دو میل در دو میل گفته‌اند. سه طرف این دشت را از سمت شمال شرقی، شرق و جنوب، کوه‌هایی فرا گرفته است. این کوه‌ها، هلال یا کمانی را به وجود آورده‌اند که وتر آن را «[[وادی عرنه|وادی عُرَنَه]]» در سمت غرب و شمال غربیِ عرفات تشکیل می‌دهد. | ||
[[پرونده:نقشه عرفات.png|وسط|بی‌قاب|511x511px|جایگزین=]] | |||
==== کوه‌های عرفات ==== | ==== کوه‌های عرفات ==== | ||
کوه شمال شرقی عرفات «[[جبل سعد|جبل سَعد]]» نام دارد و بلندترین کوه در اطراف عرفات است. کوه شرقی «[[کوه ملحه|مِلحَه]]» نام دارد و در گذشته، راه [[طائف]] از جنوب آن می‌گذشته است. حد فاصل میان دو کوه سعد و ملحه در شرق عرفات، دره کوچکی است که «[[وادی النبیعه|وادی النَّبَیعه]]» نام دارد. در سمت جنوب عرفات نیز کوه‌های کم‌ارتفاع سیاه‌رنگی وجود دارد که بارزترین آنها کوه «[[کوه ام‌الرضوم|اُم‌الرضوم]]» نام دارد.<ref>معجم معالم الحجاز، بلادی، عاتق بن غیث، 1401ق، ج6، ص75.</ref> | کوه شمال شرقی عرفات «[[جبل سعد|جبل سَعد]]» نام دارد و بلندترین کوه در اطراف عرفات است. کوه شرقی «[[کوه ملحه|مِلحَه]]» نام دارد و در گذشته، راه [[طائف]] از جنوب آن می‌گذشته است. حد فاصل میان دو کوه سعد و ملحه در شرق عرفات، دره کوچکی است که «[[وادی النبیعه|وادی النَّبَیعه]]» نام دارد. در سمت جنوب عرفات نیز کوه‌های کم‌ارتفاع سیاه‌رنگی وجود دارد که بارزترین آنها کوه «[[کوه ام‌الرضوم|اُم‌الرضوم]]» نام دارد.<ref>معجم معالم الحجاز، بلادی، عاتق بن غیث، 1401ق، ج6، ص75.</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۵۹: | ||
==== جبل الرحمه ==== | ==== جبل الرحمه ==== | ||
همچنین در شمال دشت عرفات، کوه منفرد کوچکی است که در متون کهن، از آن به نام «جبل اَِلال» (به فتح یا کسر همزه) یاد شده و نزد مسلمانان به «[[جبل‌الرحمه]]» شهرت یافته است. | همچنین در شمال دشت عرفات، کوه منفرد کوچکی است که در متون کهن، از آن به نام «جبل اَِلال» (به فتح یا کسر همزه) یاد شده و نزد مسلمانان به «[[جبل‌الرحمه]]» شهرت یافته است. | ||
==سابقه سکونت در عرفات== | ==سابقه سکونت در عرفات== | ||
در روایت‌های دینی، سابقه سکونت در عرفات، به پیش از مهاجرت حضرت ابراهیم(ع) به مکه می‌رسد. بر اساس روایتی از امام صادق(ع)، [[بنی‌جرهم|بنی‌جُرهم]] در آغاز در عرفات و [[ذوالمجاز]] (منطقه‌ای در شمال عرفات) ساکن بودند. اما با پیدایش [[زمزم]] در مکه ساکن شدند.<ref>تفسیر القمی، قمی، علی بن ابراهیم، 1404ق، ج1، صص61-63.</ref> | در روایت‌های دینی، سابقه سکونت در عرفات، به پیش از مهاجرت حضرت ابراهیم(ع) به مکه می‌رسد. بر اساس روایتی از امام صادق(ع)، [[بنی‌جرهم|بنی‌جُرهم]] در آغاز در عرفات و [[ذوالمجاز]] (منطقه‌ای در شمال عرفات) ساکن بودند. اما با پیدایش [[زمزم]] در مکه ساکن شدند.<ref>تفسیر القمی، قمی، علی بن ابراهیم، 1404ق، ج1، صص61-63.</ref> | ||