پرش به محتوا

آیه ۱۲۶ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۶۷۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۰
خط ۶: خط ۶:


== شرح واژگان ==
== شرح واژگان ==
واژه بلد به بخش محدودى از زمين گفته مى‌شود، خواه آباد باشد يا نباشد.<ref>المصباح المنير، ذیل واژه بلد؛ التحقيق فى كلمات القرآن، ذیل واژه بلد.</ref> این واژه در دیگر آیات قرآن نیز به همين معنا به كار رفته است، گاه به معنای زمین میت و غیر آباد<ref>سوره فاطر، آیه ۱۰.</ref> و گاه به معنای زمین آباد.<ref>سوره اعراف، آیه ۵٨.</ref>
کلمه رزق يعنى انعام مخصوص و مستمرى كه به مقتضاى حال و مطابق نياز انجام مى‌شود، تا به وسيله آن زندگی تداوم يابد؛<ref>التحقيق فى كلمات القرآن، ذیل واژه رزق.</ref> كه هم در ماديات كاربرد دارد<ref group="یادداشت">مانند {{آیه|كُلُوا مِنْ طَيِّبٰاتِ مٰا رَزَقْنٰاكُمْ
}}(سوره بقره، آیه ۵٧)</ref> و هم در معنويات.<ref group="یادداشت">مانند {{آیه|وَ الَّذِينَ هٰاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللّٰهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مٰاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللّٰهُ رِزْقاً حَسَناً
}}(حج: 59)</ref>
ثمرات جمع ثَمَره، و به معناى بَرْ و بارى است كه از درخت به دست مى‌آيد، خواه خوراكى باشد يا نباشد.<ref>المصباح المنير ذیل واژه ثمر؛ لسان العرب، ذیل واژه ثمر.</ref>
متاع يعنى هر آن چيزى كه انسان به وسيله آن منتفع می‌گردد، مثل طعام، پارچه و لوازم منزل.<ref>صحاح‌اللغه، ذیل واژه متع؛ المصباح المنير ذیل واژه متع؛ لسان العرب، ذیل واژه متع.</ref> به گفته برخی از لغت‌شناسان، متاع چيز منفعت‌دارى است كه موجب لذت بردن باشد.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن، ذیل واژه متع.</ref>


== چشم‌انداز ==
== چشم‌انداز ==
خط ۱۵: خط ۲۴:


==منابع==
==منابع==
'''التحقيق فى كلمات القرآن'''، حسن مصطفوى، تهران، بنگاه ترجمه و نشر كتاب، ١٣۶٠ش.
'''الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية'''، اسماعيل بن حماد جوهرى، تحقيق احمد عبدالغفور عطار، بيروت، دارالعلم للملايين، چهارم، ١۴٠٧ق.


{{برگرفتگی
'''المصباح المنير'''، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.{{برگرفتگی
| پیش از لینک = کتاب
| پیش از لینک = کتاب
| منبع = درسنامه تفسیر آیات حج،
| منبع = درسنامه تفسیر آیات حج،
۱۵٬۶۱۴

ویرایش