۵٬۱۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات مسجد | {{جعبه اطلاعات مسجد | ||
| نام = مشهد الحسین (ع) | | نام = مشهد الحسین(ع) | ||
| نام دیگر = مسجد النقطه | | نام دیگر = مسجد النقطه | ||
| تصویر = 1133.jpg | | تصویر = 1133.jpg | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
}} | }} | ||
مشهد الحسین(ع) یا مسجد النقطه از زیارتگاه‌های شیعیان در شهر [[حلب]] واقع در [[سوریه]] است. این زیارتگاه در مکانی ساخته شده که گفته می‌شود سر [[امام حسین(ع)]] به هنگام انتقال از [[کربلا]] به [[دمشق]] در آنجا، بر روی سنگی قرار داده شده و چند قطره از خون سر حضرت بر آن سنگ جاری شده است. | مشهد الحسین(ع) یا مسجد النقطه از زیارتگاه‌های شیعیان در شهر [[حلب]] واقع در [[سوریه]] است. این زیارتگاه در مکانی ساخته شده که گفته می‌شود سر [[امام حسین(ع)]] به هنگام انتقال از [[کربلا]] به [[دمشق]] در آنجا، بر روی سنگی قرار داده شده و چند قطره از خون سر حضرت بر آن سنگ جاری شده است. | ||
این مکان به عنوان یکی از مقام های سر امام حسین (ع) قرار گرفته و مسلمانان آن را زیارت می کنند. | این مکان به عنوان یکی از مقام های سر امام حسین(ع) قرار گرفته و مسلمانان آن را زیارت می کنند. | ||
==مشهد الحسین(ع)|مسجد النقطه== | ==مشهد الحسین(ع)|مسجد النقطه== | ||
یکی از اماکنی که نزد شیعه اهمیت بسزائی دارد، مشهد الحسین (ع) یا [[مسجد النقطه]] است.این مکان یادآورۀ خاطرۀ تلخی در تاریخ تشیع است.هنگامی که کاروان اسرا و سرهای [[شهدای کربلا]] از سرزمین [[عراق]] به [[حلب]] رسیدند، در کنار تپه یا کوهی به نام جوشن<ref>.آن را بدین علت جوشن نامیده‌اند که [[شمر بن ذی الجوشن]] سر مبارک [[امام حسین (ع)]] را بر این تپه‌گذاشته بود.ابن شحنه، الدر المنتخب، ص٨5.</ref> در غرب حلب و کنار معبدی به نام «[[مارت مروثا]]» کاروان یک شب متوقف شد تا لَختی بیاساید و صبحگاهان حرکت به سوی [[دمشق]] را از سر گیرد.نگهبانان و حاملان سرهای مقدس نیز به استراحت نشستند. | یکی از اماکنی که نزد شیعه اهمیت بسزائی دارد، مشهد الحسین(ع) یا [[مسجد النقطه]] است.این مکان یادآورۀ خاطرۀ تلخی در تاریخ تشیع است.هنگامی که کاروان اسرا و سرهای [[شهدای کربلا]] از سرزمین [[عراق]] به [[حلب]] رسیدند، در کنار تپه یا کوهی به نام جوشن<ref>.آن را بدین علت جوشن نامیده‌اند که [[شمر بن ذی الجوشن]] سر مبارک [[امام حسین(ع)]] را بر این تپه‌گذاشته بود.ابن شحنه، الدر المنتخب، ص٨5.</ref> در غرب حلب و کنار معبدی به نام «[[مارت مروثا]]» کاروان یک شب متوقف شد تا لَختی بیاساید و صبحگاهان حرکت به سوی [[دمشق]] را از سر گیرد.نگهبانان و حاملان سرهای مقدس نیز به استراحت نشستند. | ||
راهبی که در آن دیر بود با دادن مبلغی به نگهبانان کاروان، سر مبارک امام حسین (ع) را بر صخره‌ای در داخل دیر قرار داد و تا صبح کنار سر مقدس بود.هنگام طلوع آفتاب که سر مقدس را برداشتند، چند قطره‌ای خون بر این صخره یا سنگ جاری گشته بود.پس از حرکت کاروان، مردم [[حلب]] از این مساله خبر یافته و اطراف آن سنگ، جمع شده و به عزاداری و شیون و زاری بر کشتگان [[کربلا]] و [[نوادۀ پیامبر خدا(ص)]] پرداختند. | راهبی که در آن دیر بود با دادن مبلغی به نگهبانان کاروان، سر مبارک امام حسین(ع) را بر صخره‌ای در داخل دیر قرار داد و تا صبح کنار سر مقدس بود.هنگام طلوع آفتاب که سر مقدس را برداشتند، چند قطره‌ای خون بر این صخره یا سنگ جاری گشته بود.پس از حرکت کاروان، مردم [[حلب]] از این مساله خبر یافته و اطراف آن سنگ، جمع شده و به عزاداری و شیون و زاری بر کشتگان [[کربلا]] و [[نوادۀ پیامبر خدا(ص)]] پرداختند. | ||
===انتقال سنگ=== | ===انتقال سنگ=== | ||
[[پرونده:M,alhosain.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|سنگی ملقب به مقام رأس الحسین (ع) ]] | [[پرونده:M,alhosain.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|سنگی ملقب به مقام رأس الحسین(ع) ]] | ||
بر اساس روایات شیعه، همه ساله در روز [[عاشورا]] آن خون بر سنگ می‌جوشید و توجه بسیاری از مردم [[شام]] را به خود جلب کرده بود برخی گفته‌اند [[عبدالملک بن مروان اموی]] دستور انتقال سنگ را از آن نقطه داد و از آن پس اثری از آن دیده نشد.<ref>.عبداللّٰه حجاز، معالم حلب الاثریه، ص١٣6؛ کامل غزی، نهر الذهب فی تاریخ الحلب، ج٢، ص٢٠٩؛ خیرالدین اسدی، احیاء حلب و اسواقها، ص١٧6.</ref> اما نویسنده کتاب حلب و التشیع معتقد است این سنگ از ابتدا تا کنون برجای خود باقی بوده است مگر مدت کوتاهی در سال ١٩٢٠م که مشهد النقطه پایگاه ذخیره سلاح [[عثمانی]]ها بوده و چون بخاطر انفجار در تسلیحات موجود، مشهد النقطه تخریب و دچار آسیب شد این سنگ موقتاً به [[مشهد المحسن]] در جوار آن منتقل و پس از بازسازی به سال ١٩6٠م دوباره بر جای خود بازگشت داده شد.<ref>.ابراهیم نصراللّٰه، همان کتاب، ص٣١</ref> | بر اساس روایات شیعه، همه ساله در روز [[عاشورا]] آن خون بر سنگ می‌جوشید و توجه بسیاری از مردم [[شام]] را به خود جلب کرده بود برخی گفته‌اند [[عبدالملک بن مروان اموی]] دستور انتقال سنگ را از آن نقطه داد و از آن پس اثری از آن دیده نشد.<ref>.عبداللّٰه حجاز، معالم حلب الاثریه، ص١٣6؛ کامل غزی، نهر الذهب فی تاریخ الحلب، ج٢، ص٢٠٩؛ خیرالدین اسدی، احیاء حلب و اسواقها، ص١٧6.</ref> اما نویسنده کتاب حلب و التشیع معتقد است این سنگ از ابتدا تا کنون برجای خود باقی بوده است مگر مدت کوتاهی در سال ١٩٢٠م که مشهد النقطه پایگاه ذخیره سلاح [[عثمانی]]ها بوده و چون بخاطر انفجار در تسلیحات موجود، مشهد النقطه تخریب و دچار آسیب شد این سنگ موقتاً به [[مشهد المحسن]] در جوار آن منتقل و پس از بازسازی به سال ١٩6٠م دوباره بر جای خود بازگشت داده شد.<ref>.ابراهیم نصراللّٰه، همان کتاب، ص٣١</ref> | ||
==ساخت مسجد النقّطه== | ==ساخت مسجد النقّطه== | ||
[[سیف الدوله حمدانی]] شیعه نخستین کسی است که بر مکان آن سنگ، یعنی دیر یاد شده حجره و جامعی به سال 350 هجری ساخت و آن را مسجد النقطه نامید.او به این مکان اعتقاد ویژه‌ای داشت و همواره به زیارت آن می‌رفت.مشهد الحسین (ع) امروزه در شهر حلب معروف است و از سوی اهالی و زائران [[حضرت زینب (س)]] که از طریق [[ترکیه]] و مرز زمینی به [[سوریه]] می‌روند-زیارت می‌شود. | [[سیف الدوله حمدانی]] شیعه نخستین کسی است که بر مکان آن سنگ، یعنی دیر یاد شده حجره و جامعی به سال 350 هجری ساخت و آن را مسجد النقطه نامید.او به این مکان اعتقاد ویژه‌ای داشت و همواره به زیارت آن می‌رفت.مشهد الحسین(ع) امروزه در شهر حلب معروف است و از سوی اهالی و زائران [[حضرت زینب (س)]] که از طریق [[ترکیه]] و مرز زمینی به [[سوریه]] می‌روند-زیارت می‌شود. | ||
===حیّ الانصاری=== | ===حیّ الانصاری=== | ||
[[پرونده:1122.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|ضریح مقام رأس الحسین (ع) در مسجد النقطه حلب]] | [[پرونده:1122.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|ضریح مقام رأس الحسین(ع) در مسجد النقطه حلب]] | ||
منطقه مشهد الحسین (ع) اکنون به «حیّ الانصاری» مشهور است.[[تپۀ جوشن]] نیز به رغم اینکه خانه‌های متعددی بر فراز آن ساخته شده است ولی همچنان باقی است.مکان مشهدالحسین (ع) سمت راست خیابان اصلی و حدود پنجاه متر بالاتر از پل هوایی است که [[صحن]] بزرگی داشته و بر در ورودی، نام این مکان بر روی سنگی حجاری شده است. | منطقه مشهد الحسین(ع) اکنون به «حیّ الانصاری» مشهور است.[[تپۀ جوشن]] نیز به رغم اینکه خانه‌های متعددی بر فراز آن ساخته شده است ولی همچنان باقی است.مکان مشهدالحسین(ع) سمت راست خیابان اصلی و حدود پنجاه متر بالاتر از پل هوایی است که [[صحن]] بزرگی داشته و بر در ورودی، نام این مکان بر روی سنگی حجاری شده است. | ||
در انتهای صحن و حیاط درب دیگری است که به داخل [[شبستان]] و محل اصلی مشهد مرتبط است، بر در ورودی آن کتیبه‌ای به [[خط کوفی]] دیده می‌شود که بر آن نوشته شده است: «هذا مقام و مشهد الحسین (ع) » و پایین آن نیز نام سیف الدّوله حمدانی به عنوان سازندۀ این بنا به چشم می‌خورد.پس از ورود؛ به شبستان کوچک دیگری می‌رسیم که در انتهای آن ایوانی قرار دارد و کنار آن [[ضریح]]ی کوچک به ابعاد ١/5* ١ متر و به رنگ زرد دیده می‌شود.در داخل آن سنگی بر روی استوانه‌ای قرار داده شده و این جا همان مکانی است که سر مقدس [[امام حسین (ع)]] بر آن گذاشته شده و قطره‌هایی از خون بر آن ریخته است. | در انتهای صحن و حیاط درب دیگری است که به داخل [[شبستان]] و محل اصلی مشهد مرتبط است، بر در ورودی آن کتیبه‌ای به [[خط کوفی]] دیده می‌شود که بر آن نوشته شده است: «هذا مقام و مشهد الحسین(ع) » و پایین آن نیز نام سیف الدّوله حمدانی به عنوان سازندۀ این بنا به چشم می‌خورد.پس از ورود؛ به شبستان کوچک دیگری می‌رسیم که در انتهای آن ایوانی قرار دارد و کنار آن [[ضریح]]ی کوچک به ابعاد ١/5* ١ متر و به رنگ زرد دیده می‌شود.در داخل آن سنگی بر روی استوانه‌ای قرار داده شده و این جا همان مکانی است که سر مقدس [[امام حسین(ع)]] بر آن گذاشته شده و قطره‌هایی از خون بر آن ریخته است. | ||
==بازسازی مشهد الحسین (ع)== | ==بازسازی مشهد الحسین(ع)== | ||
در سال ١٩6٠م برای بازسازی مشهد الحسین [[مؤسسه بازسازی و احسان اسلامی جعفری]] تاسیس شد و از آن سال ضمن بازسازی این مکان، اقدامات عمرانی دیگری از جمله مسجد، مرکز پزشکی تخصصی، حوزه علمیه به ریاست [[شیخ ابراهیم نصراللّٰه]] تا عصر حاضر انجام شده است.شیخ ابراهیم نصراللّٰه نویسنده کتاب حلب و التشیع، خود امامت نماز در مشهد الحسین را امروزه بر عهده دارد. | در سال ١٩6٠م برای بازسازی مشهد الحسین [[مؤسسه بازسازی و احسان اسلامی جعفری]] تاسیس شد و از آن سال ضمن بازسازی این مکان، اقدامات عمرانی دیگری از جمله مسجد، مرکز پزشکی تخصصی، حوزه علمیه به ریاست [[شیخ ابراهیم نصراللّٰه]] تا عصر حاضر انجام شده است.شیخ ابراهیم نصراللّٰه نویسنده کتاب حلب و التشیع، خود امامت نماز در مشهد الحسین را امروزه بر عهده دارد. | ||