آیه ۱۹۸ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
←محتوا
(←محتوا) |
(←محتوا) |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
به گفته برخی، عبارت {{آیه|لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ | به گفته برخی، عبارت {{آیه|لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ | ||
}} به این شبهه پاسخ گفته و جواز تجارت در ایام حج را صادر گرده است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۱۷۵.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]] نیز، مراد از «فضل» در این آیه خرید و فروش و تجارت است. او این مطلب را از معنای «فضل» در آیه دهم سوره جمعه استفاده کرده که در آن آیه نیز، واژه «فضل» به بیع تفسیر شده است.<ref>الميزان، ج١٢، ص٧٨.</ref> در روایات هم به | }} به این شبهه پاسخ گفته و جواز تجارت در ایام حج را صادر گرده است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۱۷۵.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]] نیز، مراد از «فضل» در این آیه خرید و فروش و تجارت است. او این مطلب را از معنای «فضل» در آیه دهم سوره جمعه استفاده کرده که در آن آیه نیز، واژه «فضل» به بیع تفسیر شده است.<ref>الميزان، ج١٢، ص٧٨.</ref> در روایات هم به اینکه مراد از فضل، تجارت است اشاره شده است.<ref>وسائل الشيعه، ج١٧، ص ٢٨.</ref> | ||
برخی، منظور از «فضل» در آیه را فضل معنوی دانستهاند. در رد آن گفته شده که حج برای فضل معنوی است و نیازی به اذن و اجازه ندارد.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۱۷۵.</ref> | برخی، منظور از «فضل» در آیه را فضل معنوی دانستهاند. در رد آن گفته شده که حج برای فضل معنوی است و نیازی به اذن و اجازه ندارد.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۱۷۵.</ref> | ||
البته حج بدون تجارت و بدون قصد [[اقتصاد حج|اقتصادی]]، از حج همراه با قصد مالی برتر دانسته شده است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۱۷۶.</ref> چنانچه در برخی روایات نیز ثروتمندانی که برای تجارت به حج میروند نکوهش شدهاند.<ref>وسائل الشيعه، ج ١١، ص۶٠.</ref> | البته حج بدون تجارت و بدون قصد [[اقتصاد حج|اقتصادی]]، از حج همراه با قصد مالی برتر دانسته شده است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۱۷۶.</ref> چنانچه در برخی روایات نیز ثروتمندانی که برای تجارت به حج میروند نکوهش شدهاند.<ref>وسائل الشيعه، ج ١١، ص۶٠.</ref> | ||
=== وقوف در عرفات === | |||
{{اصلی|وقوف در عرفات}} | |||
وقوف در عرفات كه در حقيقت دومين عمل از مناسك حج مىباشد در اين آيه بدان اشارت شده است، قرآن در باره وقوف در عرفات مىفرمايد: «فَإِذٰا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفٰاتٍ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرٰامِ» . اين جمله مستلزم بودن در آن مكان است، تا بتوان از آنجا حركت نمود. | |||
گرچه در آيۀ شريفه اشارهاى به زمان وقوف نشده است، اما روايات بيانگر اين است كه اين وقوف بايد عصر روز عرفه (نهم ذىحجه) باشد، چنانكه امام صادق مىفرمايد: «... فإذا زالت الشمس يوم عرفة فاغتسل و صل الظهر و العصر بأذان واحد و إقامتين ...». <sup>٣</sup> | |||
==پانویس== | ==پانویس== |