آیه ۱۹۸ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
←افاضه همگانی از عرفات
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
=== ذکر در مشعر === | === ذکر در مشعر === | ||
دو جمله {{آیه|فَاذْكُرُوا اللّٰهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرٰام}} و {{آیه|وَ اذْكُرُوهُ كَمٰا هَدٰاكُم | |||
}} دربردارنده دو امر است که در هر دو به ذکر و یاد خدا امر شده است. | |||
=== | فخر رازی، مفسر اهل سنت، ذکر در عبارت نخست را ذکر زبانی و ذکر در عبارت دوم را ذکر قلبی دانسته<ref>تفسير كبير، ج۵، ص١٩۵.</ref> و برخی از مفسران نیز، مراد از ذکر در مشعر را [[تهلیل]]، [[تکبیر]]، ثنا، [[دعا]] و [[نماز]] دانسته‌اند.<ref>زمخشرى، كشاف، ج١، ص٢۴۶. مقدس اردبيلى، زبد البيان، ص٣۵١. سيد قطب، فى ظلال القرآن، ص١٩٩.</ref> | ||
در روایات شیعه، به خواندن دعاهایی خاص در مشعر سفارش شده که محتوای کلی آنها حمد خدا، یادآوری نعمت‌ها، صلوات، گفتن حاجات، دعا برای خود، والدین و فرزندان است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۱۸۴؛ نگاه کنید به الجامع لاحكام القرآن، ج٢، ص۴٢۶؛ كافى، ج۴، ص۴٧۴.</ref> | |||
=== کوچ همگانی از عرفات === | |||
در شأن نزول آیه {{آیه|ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاس | در شأن نزول آیه {{آیه|ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاس | ||
}} آمده است که قريش و برخى از هم‌پيمانانشان در عرفات وقوف نکرده و تنها در مشعر وقوف می‌کردند. استدلال آنها این بود که [[اهل حرم]] هستند و نباید از [[حرم مکی|حرم]] خارج شوند. دیگر حاجیان ابتدا در عرفات و پس از آن در مشعر، که بیرون از محدوده حرم است وقوف می‌کردند.<ref>مجمع البيان،ج١، ص٢٩۶؛ كشف‌الاسرار و عدالابرار، ج١، ص۵٣۵؛ تفسير كبير، ج۵، ص١٩٧؛ كشاف، ج١، ص١٨٩؛ الميزان، ج٢، ص٨٠.</ref> خدا با نزول این آیه به قريش و هم‌پيمانانشان دستور داد که مانند ديگر مردم از عرفات به مشعر بروند.<ref>وسائل الشيع، ج١٩، ص۵۵٣. </ref> | }} آمده است که قريش و برخى از هم‌پيمانانشان در عرفات وقوف نکرده و تنها در مشعر وقوف می‌کردند. استدلال آنها این بود که [[اهل حرم]] هستند و نباید از [[حرم مکی|حرم]] خارج شوند. دیگر حاجیان ابتدا در عرفات و پس از آن در مشعر، که بیرون از محدوده حرم است وقوف می‌کردند.<ref>مجمع البيان،ج١، ص٢٩۶؛ كشف‌الاسرار و عدالابرار، ج١، ص۵٣۵؛ تفسير كبير، ج۵، ص١٩٧؛ كشاف، ج١، ص١٨٩؛ الميزان، ج٢، ص٨٠.</ref> خدا با نزول این آیه به قريش و هم‌پيمانانشان دستور داد که مانند ديگر مردم از عرفات به مشعر بروند.<ref>وسائل الشيع، ج١٩، ص۵۵٣. </ref> | ||