بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۳۳ سوره حج'''، آیه‌ای از [[قرآن]]، که | '''آیه ۳۳ سوره حج'''، آیه‌ای از [[قرآن]]، که به بیان اهمیت [[قربانى]]، تعيين محدوده سودبرى از آن، و تعيين زمان و مكان [[ذبح قربانى]] پرداخته است. | ||
== متن و ترجمه == | == متن و ترجمه == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
{{اصلی|قربانی}}در عبارت {{آیه|لَکُمْ فِیهٰا مَنٰافِعُ إِلیٰ أَجَلٍ مُسَمًّی}} درباره مرجع ضمیر «فیها» اختلاف نظر وجود دارد. بنا بر یکی از دیدگاه‌ها، ضمیر به شعائر الله در آیه پیشین بازگشته و مراد از شعائر، [[بدن|بُدن]] و [[هدی|هَدی]] است. بنابر این دیدگاه، مقصود از منافع، سودهایی است که از قربانی در مسیر حج تا قربانگاه به دست می‌آید؛ مانند شیر، بچه، پشم و سواری گرفتن.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۶.</ref> | {{اصلی|قربانی}}در عبارت {{آیه|لَکُمْ فِیهٰا مَنٰافِعُ إِلیٰ أَجَلٍ مُسَمًّی}} درباره مرجع ضمیر «فیها» اختلاف نظر وجود دارد. بنا بر یکی از دیدگاه‌ها، ضمیر به شعائر الله در آیه پیشین بازگشته و مراد از شعائر، [[بدن|بُدن]] و [[هدی|هَدی]] است. بنابر این دیدگاه، مقصود از منافع، سودهایی است که از قربانی در مسیر حج تا قربانگاه به دست می‌آید؛ مانند شیر، بچه، پشم و سواری گرفتن.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۶.</ref> | ||
برخی منظور از «اجل مسمی» را زمان نحر و ذبح قربانی دانسته‌اند؛ به این معنا که همه منافع دنیوی هدی تا هنگامی که ذبح نشده، از آنِ قاصدین به | برخی منظور از «اجل مسمی» را زمان نحر و ذبح قربانی دانسته‌اند؛ به این معنا که همه منافع دنیوی هدی تا هنگامی که ذبح نشده، از آنِ قاصدین به سوی بیت‌الله است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۷.</ref> در روایات نیز، استفاده از شیر هدی و سواری گرفتن از او جایز شمرده شده است.<ref>من لایحضره الفقیه، ج٢، ص۵٠۴.</ref> | ||
در ادامه آیه، عبارت {{آیه|ثُمَّ مَحِلُّهٰا إِلَی الْبَیْتِ الْعَتِیقِ}} به جایی که باید قربانی کشته شود اشاره دارد. درباره مراد «البیت العتیق» اختلاف نظر است. به باور بسیاری از مفسران، منظور همه محدوده [[حرم مکی|حرم]] است؛<ref>تفسیر کشاف، ج٣، ص١۵٧؛ تفسیر کبیر، ج٢٣، ص٣۴.</ref> البته مفسران شیعه، با تمسک به روایات اهل بیت(ع)،<ref>كافى، ج۴، ص٣٨۴.</ref> محل قربانگاه را در حج، سرزمین [[منا]] و در [[عمره مفرده]] مکه دانسته‌اند.<ref>مجمع البيان، ج۴، ص٨٣؛ نمونه، ج١۴، ص٩٨.</ref> | در ادامه آیه، عبارت {{آیه|ثُمَّ مَحِلُّهٰا إِلَی الْبَیْتِ الْعَتِیقِ}} به جایی که باید قربانی کشته شود اشاره دارد. درباره مراد «البیت العتیق» اختلاف نظر است. به باور بسیاری از مفسران، منظور همه محدوده [[حرم مکی|حرم]] است؛<ref>تفسیر کشاف، ج٣، ص١۵٧؛ تفسیر کبیر، ج٢٣، ص٣۴.</ref> البته مفسران شیعه، با تمسک به روایات اهل بیت(ع)،<ref>كافى، ج۴، ص٣٨۴.</ref> محل قربانگاه را در حج، سرزمین [[منا]] و در [[عمره مفرده]] مکه دانسته‌اند.<ref>مجمع البيان، ج۴، ص٨٣؛ نمونه، ج١۴، ص٩٨.</ref> | ||