ورود کافران به حرم امامان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ورود کافران به حرم امامان(ع)'''، موضوعِ حکمی | '''ورود کافران به حرم امامان(ع)'''، موضوعِ حکمی از احکام مربوط به [[حرم امامان(ع)|حرم امامان شیعه]]، که در کتاب‌های فقهی و روایات به آن پرداخته شده است. به فتوای مشهور فقیهان شیعه، ورود [[کافران]] به حرم امامان(ع)، همانند ورود به [[مسجدالحرام]] و دیگر مساجد جایز نیست. | ||
برخی با توجه به آیات و روایات، و زمینه‌ای که برای اسلام آوردن کافران غیر حربی وجود دارد، ورود آنها به حرم امامان(ع) را جایز دانسته‌اند. به باور آنها، [[پیامبر(ص)]] نیز در صدر اسلام، از موقعیت توریستی شهر [[مکه]] برای جذب کافران به اسلام بهره می‌برد. | |||
== مفهوم شناسی == | == مفهوم شناسی == | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
در تعریف دارالاسلام، میان فقیهان و حقوق‌دانان مسلمان اختلاف نظر وجود دارد.<ref>عمید زنجانی، 1366ش، ج3، ص215.</ref> به باور [[شیخ طوسی]]، فقیه شعیه، دارالاسلام جایی است که احکام و مقررات اسلامی میان مردم آنجا جاری است.<ref>طوسی، 1388ق، ج3، ص343</ref> برخی از فقیهان شیعه، قیدهای دیگری نیز مانند نبودن کافران حربی در آن سرزمین را بر آن افزوده‌اند.<ref>علامه حلی، 1419ق، ج17، ص350 ؛ شهید اول، 1414ق، ج3، ص78</ref> | در تعریف دارالاسلام، میان فقیهان و حقوق‌دانان مسلمان اختلاف نظر وجود دارد.<ref>عمید زنجانی، 1366ش، ج3، ص215.</ref> به باور [[شیخ طوسی]]، فقیه شعیه، دارالاسلام جایی است که احکام و مقررات اسلامی میان مردم آنجا جاری است.<ref>طوسی، 1388ق، ج3، ص343</ref> برخی از فقیهان شیعه، قیدهای دیگری نیز مانند نبودن کافران حربی در آن سرزمین را بر آن افزوده‌اند.<ref>علامه حلی، 1419ق، ج17، ص350 ؛ شهید اول، 1414ق، ج3، ص78</ref> | ||
== احکام == | == احکام == | ||
به فتوای مشهور فقیهان | به فتوای مشهور فقیهان [[شیعه]]، کافران نمی‌توانند به هیچ یک از مساجد [[مسلمانان]] وارد شوند. استدلال آنان به [[قرآن]]،<ref>طوسی، 1407ق، ج1، ص518</ref> احادیث<ref>بحرانى، 1405، ج7، ص279</ref> و اجماع<ref>شهید ثانی، 1414ق، ج3، ص80؛ محقق حلی، 1408ق، ج1، ص332؛ نجفی، 1366ش، ج21، ص287.</ref> است. | ||
درباره ورود کافران به حرم امامان(ع) روایت خاصی نرسیده و در متون فقهى نیز در این باره بحث مستقلی مطرح نشده است. فقیهان یا از حکم آن سخن نگفته‌اند، یا اینکه فقط هنگام بیان ممنوع بودن ورود کافران به محدوده [[حرم مکی|حرم مکه]]، به حرم امامان(ع) نیز اشاره‌ای کرده‌اند؛ بدون آنکه به بحث استدلالی آن بپردازند؛ زیرا به باور | درباره ورود کافران به [[حرم امامان(ع)]]، روایت خاصی نرسیده و در متون فقهى نیز در این باره بحث مستقلی مطرح نشده است. فقیهان یا از حکم آن سخن نگفته‌اند، یا اینکه فقط هنگام بیان ممنوع بودن ورود کافران به محدوده [[حرم مکی|حرم مکه]]، به حرم امامان(ع) نیز اشاره‌ای کرده‌اند؛ بدون آنکه به بحث استدلالی آن بپردازند؛ زیرا به باور آنان، بحث از ورود کافران به اماکن مقدس؛ حرم مکه و [[مسجدالحرام]] و دیگر مساجد، ما را از بحث درباره ورود کافران به حرم امامان(ع) بی‌نیاز می‌کند؛ زیرا حکم این مکان نیز، همانند حکم آن مکان‌های مقدس است. ازاین‌رو، دلیل‌ها را نیز همان دلیل‌ها برشمرده‌اند. | ||
صاحب | [[صاحب جواهر]]، فقیه شیعه، نه‌تنها حرم امامان(ع)، بلکه شهرهایی را نیز که امامان(ع) در آنها دفن شده‌اند را همانند شهر [[مکه]] شمرده و برای ورود کافران به آن شهرها احتمال حرمت داده است.<ref>نجفی، 1366ش، ج21، ص 289</ref> | ||
بر اساس برخی روایات، شهر | بر اساس برخی روایات، شهر [[کوفه]]، [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم امام علی(ع)]] شمرده شده و دارای حرمتی همانند حرمت حرم مکه، و [[کربلا]]، اعظم مکان‌های روی زمین معرفی شده است.<ref>حر عاملی، 1403ق، ج3، ص524؛ نوری، 1408ق، ج10، ص325 ؛ ابن قولویه، 1375، ص264؛ طوسی، 1414ق، ص672.</ref> | ||
از همین رو، برخی فقیهان از طریق اولویت، برای کربلا نیز حکمی برابر با مکه قائل شده‌اند. با توجه به چنین حکمی برای کوفه و | از همین رو، برخی فقیهان از طریق اولویت، برای کربلا نیز حکمی برابر با مکه قائل شده‌اند. با توجه به چنین حکمی برای کوفه و کربلا، و نبود فرق میان حرم امامان(ع) در احکام فقهی، نظریۀ احتمال الحاق تمام آنها به حرم مکه شکل گرفته است. ولی صاحب جواهر، به دلیل اینکه در طول تاریخ، کافران وارد شهر [[مدینه]] می‌شدند، از این احتمال اعراض کرده و طبق نظر مشهور فقیهان، فقط [[صحن]] و [[رواق]] حرم امامان(ع) را به حرم مکه ملحق دانسته است. | ||
آقا ضیاء | [[آقا ضیاء عراقی]]، دیگر فقیه شعیه، [[حرم حضرت فاطمه(س)]] را نیز مانند دیگر حرم امامان(ع) دانسته و ورود کافران به آن را جایز ندانسته است.<ref>عراقی، 1414ق، ج4، ص376</ref> | ||
== فرصت‌ها == | == فرصت‌ها == | ||
به باور برخی، ورود غیر مسلمانان | به باور برخی، ورود غیر مسلمانان به حرم امامان(ع)، فرصت‌هایی ایجاد کرده و امتیازاتی دارد. برخی از آنها چنین است: | ||
به باور برخی، پذیریش جهانگردان غیر مسلمان در حرم امامان، بستری برای ابلاغ دین است. به باور آنان، صنعت توریسم با اتخاذ سیاست تساهل و تسامح در برخورد با جریان‌هاى فرهنگی غیر دینى، هم‌معنا نیست؛ بلکه این صنعت، زمینه و بستر داد و ستدهاى فرهنگى و به تعبیر قرآنی، جدال احسن را فراهم می‌کند. | |||
به باور برخی، پذیریش جهانگردان غیر مسلمان در حرم امامان، بستری برای ابلاغ دین است. به باور | |||
اسلام با توجه به غناى فرهنگی و معرفتی، و موافق بودنش با فطرت انسانی، در طول تاریخ خود، در همین بسترها رشد و گسترش یافته است. | اسلام با توجه به غناى فرهنگی و معرفتی، و موافق بودنش با فطرت انسانی، در طول تاریخ خود، در همین بسترها رشد و گسترش یافته است. | ||
همچنان که می‌دانیم، اسلام ابتدا با فراخوانى پنهانى، و سپس با فراخوانى آشکار نزدیکان پیامبر(ص) شکل گرفت،<ref>شعرا : 214</ref> اما رواج و نفوذ این آیین، بیشتر از راه مسافران و رهگذرانى بود که به مکه و بعدها به مدینه مى‌‌‌رفتند؛ مسافران غیر مسلمان از نزدیک با پیامبر(ص) ملاقات کرده و جذب دین اسلام مى‌‌‌شدند. | همچنان که می‌دانیم، اسلام ابتدا با فراخوانى پنهانى، و سپس با فراخوانى آشکار نزدیکان پیامبر(ص) شکل گرفت،<ref>شعرا : 214</ref> اما رواج و نفوذ این آیین، بیشتر از راه مسافران و رهگذرانى بود که به مکه و بعدها به مدینه مى‌‌‌رفتند؛ مسافران غیر مسلمان از نزدیک با پیامبر(ص) ملاقات کرده و جذب دین اسلام مى‌‌‌شدند. | ||