بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== سیاستهای کلی == | == سیاستهای کلی == | ||
در دوره ۹۲ ساله امویان (حکومت: 41-132ق) خلیفههای اموی، امیران شهر را بر میگزیدند. تنها [[عبدالله بن زبیر]] (حک: 64-73ق) به مدت نُه سال مرکز خلافت خود را در شهر مکه قرار داد.<ref>تاریخ طبری، ج5، ص494، 582؛ مروج الذهب، ج4، ص303.</ref> همچنین برههای کوتاه در سال 139ق، [[خوارج ازارقه]]، مکه را تسخیر کردند و [[ابوحمزه خارجی]] بر آن شهر تسلط یافت.<ref>انساب الاشراف، ج9، ص289-290.</ref> | |||
امویان معمولا خویشاوندانشان را برای این مسؤولیت برمیگزیدند؛ حضور رقبا و برخی فعالان سیاسی در مکه، اهتمام امویان به این شهر را دوچندان کرده بود. حکومت مکه در دوران اموی، | امویان معمولا خویشاوندانشان را برای این مسؤولیت برمیگزیدند؛ حضور رقبا و برخی فعالان سیاسی در مکه، اهتمام امویان به این شهر را دوچندان کرده بود. حکومت مکه در دوران اموی، از مدینه جدا بود. البته گاه شهرهای پیرامونی مکه مانند [[طائف]] و [[جده]]، به امارت مکه ضمیمه میشدند. | ||
در دوران بنیامیه، برخی امیران مکه فردی با عنوان [[حاجب]] برمیگزیدند که کارش مراقبت از اموال او در سرزمینهای فتح شده و نیز انتقال شکایات بود. نیز تعدادی نیروی شامی در اختیار داشت تا در [[ابطح]]، جایی میان [[منا]] و مکه، مراقب اوضاع باشد. همچنین کاتبانی داشت که بخششهای مردم را ثبت و ضبط میکرد. نیز در این روزگار، ساختمانی ویژه بیت المال کنار دارالندوه ساخته شد. برخی امیران مکه در این دوران کسانی را به نیابت از خود در قضاوت و برگزاری نماز جماعت به کار میگرفتند. نیز سازمان بَرید و راه ارتباطی مکه با شام به عنوان مرکز خلافت را گسترش دادند.<ref>تاریخ مکه، سباعی، ص126.</ref> | در دوران بنیامیه، برخی امیران مکه فردی با عنوان [[حاجب]] برمیگزیدند که کارش مراقبت از اموال او در سرزمینهای فتح شده و نیز انتقال شکایات بود. نیز تعدادی نیروی شامی در اختیار داشت تا در [[ابطح]]، جایی میان [[منا]] و مکه، مراقب اوضاع باشد. همچنین کاتبانی داشت که بخششهای مردم را ثبت و ضبط میکرد. نیز در این روزگار، ساختمانی ویژه بیت المال کنار دارالندوه ساخته شد. برخی امیران مکه در این دوران کسانی را به نیابت از خود در قضاوت و برگزاری نماز جماعت به کار میگرفتند. نیز سازمان بَرید و راه ارتباطی مکه با شام به عنوان مرکز خلافت را گسترش دادند.<ref>تاریخ مکه، سباعی، ص126.</ref> | ||
==دوران معاویه== | ==دوران معاویه== | ||
در دوران حکومت معاویه بن ابیسفیان، اولین خلیفه اموی (حکومت: 41-60ق)، برادرش [[عتبة بن ابیسفیان]] و [[مروان بن حکم]] امیران مکه بودهاند. | |||
==دوران خلافت یزید== | ==دوران خلافت یزید== | ||
در دوران خلافت [[یزید]] (حکومت: 61-64ق)، افرادی مانند [[عمرو بن سعید بن عاص]]، حارث بن خالد بن عاص مخزومی و ولید بن عتبة بن ابیسفیان، امارت مکه را به دستور یزید به عهده داشتهاند. | در دوران خلافت [[یزید]] (حکومت: 61-64ق)، افرادی مانند [[عمرو بن سعید بن عاص]]، حارث بن خالد بن عاص مخزومی و ولید بن عتبة بن ابیسفیان، امارت مکه را به دستور یزید به عهده داشتهاند. |