الگو:مقاله پیشنهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''انس الساری و السارب''' سفرنامه [[حج]] نوشته ابوعبدالله محمد بن احمد مشهور به السراج و ملقب به ابن ملیح است. سفر ابن ملیح از [[مراکش]] تا [[مکه]] و سپس بازگشت به مراکش بیش از دو سال در فاصله سال های 1040 تا 1042 قمری به طول انجامید و گویا او سفرنامه‌اش را بعد از سال 1045 نگاشته است.
'''استظلال'''، بهره‌گیری احرام‌گزار از سایه و یکی از محرمات [[احرام]] برای مردان است. بیشتر فقیهان [[شیعه]]، و [[مالک بن انس]] و [[احمد بن حنبل]] از میان [[اهل سنت]]، به حرمت استظلال فتوا داده‌اند.


سفرنامه که نثری ادبی دارد و آمیخته به شعرهای متعدد است، حاوی گزارشی دقیق و شامل اطلاعات جغرافیای طبیعی و انسانی از منازل سفر حج مردمان مغرب اسلامی است.  
استظلال موقعی حرام است که احرام‌گزار مرد و بالغ بوده، در حال حرکت باشد و اضطراری در میان نباشد. همچنین اگر سایه در حرکت نباشد، مانند عبور حج‌گزار از سایه دیوار یا درخت، استظلال حرام شمرده نشده است.  


این سفرنامه که نویسنده آن به زیارت مقابر و زیارتگاه‌های منسوب به انبیا، امام‌زادگان، علما و صوفیه پایبندی داشته است، از نظر شناخت فرهنگ زیارت و اماکن زیارتی در شمال آفریقا، مصر، شام و حجاز ارزشمند است. سفرنامه همچنین شامل توصیف قبور امامان(ع) در قبرستان [[بقیع]] در مدینه و مختصری از فضایل ایشان است. توصیف مفصل بناها و زیارتگاه‌های  [[مصر]] و گزارش برخی جزییات بنای [[مسجدالنبی]] بعد از بازسازی سال ۸۷۹ قمری، از ویژگی‌های کتاب است.
مشهور فقیهان شیعه، کفاره استظلال را [[قربانی]] کردن یک گوسفند دانسته‌اند. فقیهان [[مذهب مالکی|مالکی]] و [[مذهب حنبلی|حنبلی]]، در وجوب کفاره استظلال اختلاف نظر داشته و فدیه آن را ذبح یک گوسفند یا سه روز روزه یا اطعام شش مسکین دانسته‌اند.
 
[[استظلال|ادامه...]]
ابن ملیح به تصوف گرایش داشت و سفرش را با کاروانی از صوفیان مغرب آغاز کرد و در طول سفر نیز به دیدار مشایخ صوفیه رفته و از آنان یاد کرده است.
[[انس الساری|ادامه...]]