|
|
خط ۱۰۹: |
خط ۱۰۹: |
| ===بازگفتن تلبیه پس از طواف در قران و افراد=== | | ===بازگفتن تلبیه پس از طواف در قران و افراد=== |
|
| |
|
| حجگزار در [[حج قران]] و افراد میتواند پس از ورود به مکه و پیش از اعمال [[عرفات]] و [[منا]]، [[طواف]] مستحب انجام دهد و یا طواف زیارت حج قران یا افراد را پیش از [[وقوف در عرفات]] ادا کند. در اینصورت، به باور شماری از فقیهان امامی، بهپشتوانه احادیث،<ref>الکافی، کلینی، ج4، ص298؛ التهذیب، ج5، ص44.</ref> وی باید پس از گزاردن طواف و نماز آن، تلبیه را تکرار کند تا در احرام باقی بماند؛ وگرنه، حج او به [[عمره مفرده]] تبدیل میگردد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج8، ص70؛ شرائع الاسلام، ج1، ص176؛ الحدائق، ج17، ص263-264.</ref> شماری دیگر از فقیهان امامی تنها در حج افراد به تبدیل شدن حج به عمره با نگفتن تلبیه پس از طواف باور دارند و بعضی اصولاً تبدیل [[حج]] به عمره مفرده را نپذیرفتهاند؛ زیرا بر پایه حدیث نبوی، عمل تابع نیت است و در اینحال، حجگزار هیچگاه نیّت تبدیل حج به عمره را ندارد.<ref>شرائع الاسلام، ج1، ص176؛ جواهر الکلام، ج18، ص64-65؛ مختلف الشیعه، ج4، ص36؛ وسائل الشیعه، ج1، ص48.</ref> | | حجگزار در [[حج قران]] و اِفراد میتواند پس از ورود به مکه و پیش از اعمال [[عرفات]] و [[منا]]، [[طواف]] مستحب انجام دهد و یا طواف زیارت حج قران یا افراد را پیش از [[وقوف در عرفات]] ادا کند. در اینصورت، به باور شماری از فقیهان امامی، وی باید پس از گزاردن طواف و نماز آن، تلبیه را تکرار کند تا در احرام باقی بماند؛ وگرنه، حج او به [[عمره مفرده]] تبدیل میگردد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج8، ص70؛ شرائع الاسلام، ج1، ص176؛ الحدائق، ج17، ص263-264.</ref> شماری دیگر از فقیهان امامی تنها در حج افراد به تبدیل شدن حج به عمره با نگفتن تلبیه پس از طواف فتوا داده اند و بعضی اصولاً تبدیل [[حج]] به عمره مفرده را نپذیرفتهاند.<ref>شرائع الاسلام، ج1، ص176؛ جواهر الکلام، ج18، ص64-65؛ مختلف الشیعه، ج4، ص36؛ وسائل الشیعه، ج1، ص48.</ref> |
| نیز شماری از فقیهان امامی گزاردن طواف مستحب را پس از احرام [[حج تمتع]] و پیش از وقوف به عرفات، در حالت عادی حرام و برخی مکروه شمردهاند.<ref>الدروس، ج1، ص416؛ الحدائق، ج16، ص366.</ref> در این میان، برخی برآنند که احرامگزار در صورت انجام ندادن طواف، باید تلبیه را دیگر بار انجام دهد تا از احرام حج بیرون نرود.<ref>الحدائق، ج16، ص366.</ref> شماری دیگر از آنان، به ویژه معاصران، بازگفتن تلبیه را به احتیاط واجب<ref>مناسک الحج، سیستانی، ص182؛ مناسک الحج، تبریزی، ص176.</ref> یا مستحب<ref>مناسک الحج، وحید خراسانی، ص152.</ref> لازم دانستهاند. بعضی برآنند که بازگفتن تلبیه لازم نیست؛ زیرا بیرون آمدن از احرام نیاز به نیت دارد و حجگزار با انجام دادن طواف، چنین قصدی ندارد.<ref>الحدائق، ج16، ص366.</ref>
| |
|
| |
|
| ==احکام جزئی== | | ==احکام جزئی== |
خط ۱۱۶: |
خط ۱۱۵: |
| افزون بر احکام مذکور، در منابع فقهی امامی و اهلسنت، احکام جزئی دیگری نیز برای تلبیه یاد شده است؛ از جمله: | | افزون بر احکام مذکور، در منابع فقهی امامی و اهلسنت، احکام جزئی دیگری نیز برای تلبیه یاد شده است؛ از جمله: |
|
| |
|
| استحباب فاصله نیانداختن میان کلمات تلبیه با سخنی دیگر.<ref>تحریر الاحکام، ج1، ص573؛ المجموع، ج7، ص246؛ البحر الرائق، ج2، ص570.</ref> شماری از فقیهان فاصله انداختن را مکروه شمردهاند.<ref>اعانة الطالبین، ج4، ص217؛ نک: شرح صحیح مسلم، ج8، ص91.</ref> البته در جواب دادن به سلام دیگران، به باور فقیهان شیعه<ref>منتهی المطلب، ج10، ص255-256؛ تحریر الاحکام، ج1، ص573.</ref> و بیشتر فقیهان اهلسنت،<ref>البحر الرائق، ج2، ص570؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص541.</ref> اینکار کراهت ندارد و حتی واجب است. | | استحباب فاصله نینداختن میان کلمات تلبیه با سخنی دیگر.<ref>تحریر الاحکام، ج1، ص573؛ المجموع، ج7، ص246؛ البحر الرائق، ج2، ص570.</ref> شماری از فقیهان فاصله انداختن را مکروه شمردهاند.<ref>اعانة الطالبین، ج4، ص217؛ نک: شرح صحیح مسلم، ج8، ص91.</ref> البته در جواب دادن به سلام دیگران، به باور فقیهان شیعه<ref>منتهی المطلب، ج10، ص255-256؛ تحریر الاحکام، ج1، ص573.</ref> و بیشتر فقیهان اهلسنت،<ref>البحر الرائق، ج2، ص570؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص541.</ref> اینکار کراهت ندارد و حتی واجب است. |
| | |
| شماری از فقیهان اهلسنت برآنند که تا تمام شدن ذکر تلبیه، جواب سلام دیگران را نباید داد.<ref>المدونة الکبری، ج1، ص59؛ مواهب الجلیل، ج4، ص148.</ref> به باور فقیهان امامی، پاسخ دادن به دیگران با تلبیه، برای احرامگزار مکروه است.<ref>المبسوط، طوسی، ج1، ص322؛ تحریر الاحکام، ج1، ص573.</ref> نیز فقیهان شیعه<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص262؛ تحریر الاحکام، ج1، ص573.</ref> و اهلسنت<ref>کشاف القناع، ج2، ص487؛ حاشیة رد المحتار، ج1، ص558؛ مغنی المحتاج، ج1، ص482.</ref> به استحباب [[صلوات]] و [[دعا]] پس از تلبیه باور دارند. بیشتر فقیهان اهلسنت تلبیه شخص غیرمحرم را جایز و اندکی از آنان مکروه شمردهاند.<ref>المغنی، ج3، ص261؛ کشاف القناع، ج2، ص489.</ref> به گفته [[علامه حلی]]، اصل آن است که اینکار برای غیر محرم استحباب ندارد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص262؛ منتهی المطلب، ج10، ص256.</ref>
| |
| | |
| ==پیوند به بیرون== | | ==پیوند به بیرون== |
|
| |
|