سلجوقیان: تفاوت میان نسخه‌ها

سلجوقیان (ویرایش)

نسخهٔ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۳

۱٬۲۸۷ بایت حذف‌شده ، ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Abbasahmadi1363

Automoderated users

۱۵٬۶۱۴

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 سلجوقیان پس از تصرف بغداد در سال ۴۴۷ق، بر سر نفوذ در [[مکه]] و [[مدینه]] با [[فاطمیان]] کشمکش داشتند. سلجوقیان سنی مذهب که خلافت عباسیان را به رسمیت می‌شناختند، با خوانده شدن نام خلیفه فاطمی در خطبه مکه و مدینه مخالف بودند. طغرل نخستین سلطان سلجوقی، در نامه‌ای که برای خلیفه نوشت، انگیزه ورودش به [[بغداد]] را بازگشایی راه [[حج]]، خدمت به [[قبر پیامبر(ص)]] و برانداختن حکومت فاطمیان اعلام کرد. خود طغرل فرصتی برای اجرای این برنامه‌ها نیافت؛ اما ستیز جانشینان او با خلافت فاطمی، در عرصه مبارزه برای سلطه بر حجاز ادامه یافت.<ref>تاریخ دولة آل سلجوق، ص19؛ الکامل، ج9، ص609؛ التنافس السلجوقی، ص26-30.</ref>
-کاروان حج ایران تا سال ۴۵۵ق متوقف بود. برخی دلیل آن را ناپایداری سیاسی در سال‌های نخست قدرت سلجوقیان دانسته‌اند. در سال ۴۵۶ق نخستین کاروان حج عازم مکه شد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج4، ص132؛ اتحاف الوری، ج2، ص470.</ref> سلجوقیان توانستند از سال ۴۵۶ تا ۴۵۹ق نام سلطان سلجوقی در کنار نام خلیفه فاطمی در خطبه مکه جاری شود.<ref>اتحاف الوری، ج2، ص470-471؛ تاریخ ابن خلدون، ج4، ص132.</ref>
+کاروان حج ایران در دوره سلجوقیان، تا سال ۴۵۵ق متوقف بود. برخی دلیل آن را، ناپایداری سیاسی در سال‌های نخست قدرت سلجوقیان دانسته‌اند. در سال ۴۵۶ق نخستین کاروان حج عازم مکه شد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج4، ص132؛ اتحاف الوری، ج2، ص470.</ref> سلجوقیان توانستند از سال ۴۵۶ تا ۴۵۹ق نام سلطان سلجوقی در کنار نام خلیفه فاطمی در خطبه مکه جاری شود.<ref>اتحاف الوری، ج2، ص470-471؛ تاریخ ابن خلدون، ج4، ص132.</ref> پس از آن، تا سال ۴۸۴ق. در بیشتر سال‌ها خطبه مکه به نام خلیفه عباسی و سلطان سلجوقی خوانده شد.<ref name=":0">التنافس السلجوقی، ص60.</ref> خلیفه فاطمی تنها چند سال، از جمله در سال‌های ۴۶۷ و ۴۷۰ و ۴۷۸ و ۴۷۹ق. توانست خطبه خواندن به نام خود را در مکه احیا کند.<ref>المنتظم، ج16، ص167، 190؛ الکامل، ج10، ص97-98؛ اتحاف الوری، ج2، ص477، 479، 483-484.</ref> در سال ۴۶۲ق. خبر حذف حی علی خیرالعمل از اذان مکه را به آلب‌ارسلان سلطان دوم سلجوقی رساندند.<ref name=":0" />
-هنگامی که بار دیگر به سال ۴۶۲ق. خطبه به نام عباسیان و آلب‌ارسلان خوانده شد، شریف مکه سفیری به دربار آلب‌ارسلان که در آن هنگام در [[ری]] بود، فرستاد تا خبر خطبه خواندن به نام خلیفه عباسی و حذف «حی علی خیر العمل» از اذان را به او برساند. آلب‌ارسلان به سفیر سی هزار دینار پاداش داد و برای امیر مکه خلعت فرستاد و مبلغی سالانه برای مکه تعهد نمود. وی همچنین امیر مکه را تشویق کرد تا سلطه سلجوقیان بر مدینه را برقرار سازد و برای این کار پاداشی کلان به وی وعده داد.<ref>الکامل، ج10، ص61؛ اتحاف الوری، ج2، ص472-473.</ref> بدین‌ترتیب، اوج‌گیری قدرت نظامی سلجوقیان باعث شد در بیشتر دوران امارت محمد بن جعفر (حک: ۴۵۵–۴۸۴ق) خطبه مکه به نام خلیفه عباسی و سلطان سلجوقی خوانده شود.<ref>التنافس السلجوقی، ص60.</ref>
-محمد بن جعفر به سال ۴۶۳ق. با حمایت نیروهای نظامی که همراه امیرالحاج عراق به مکه آمده بودند، به مدینه لشکر کشید و حسین بن مهنا، امیر مدینه، را از این شهر اخراج کرد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج4، ص133؛ التنافس السلجوقی، ص44.</ref> در مکه، کشمکش خلافت فاطمی و عباسی برای ذکر نامشان در خطبه ادامه داشت و خلیفه فاطمی چند سال از جمله در سال‌های ۴۶۷ و ۴۷۰ و ۴۷۸ و ۴۷۹ق. توانست خطبه خواندن به نام خود را در مکه احیا کند.<ref>المنتظم، ج16، ص167، 190؛ الکامل، ج10، ص97-98؛ اتحاف الوری، ج2، ص477، 479، 483-484.</ref>
 == قدرت گرفتن در مکه ==