Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۸۶۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
گذشت که امام حسین(ع) در روز هشتم ذی حجه سال ۶۰ یعنی روز [[ترویه]] از مکه به سمت کوفه خارج شد. بنابر نقل مشهور نزد علمای شیعه و تاریخ‌نگاران، امام حسین(ع) حج خود را [[حج ناتمام|ناتمام]] گذارد و آن را به [[عمره]] تبدیل کرد و شهر مکه را به قصد [[عراق]] ترک نمود.<ref>. الارشاد، ج2، ص67؛ منتهی الامال، ج2، ص759.</ref> | گذشت که امام حسین(ع) در روز هشتم ذی حجه سال ۶۰ یعنی روز [[ترویه]] از مکه به سمت کوفه خارج شد. بنابر نقل مشهور نزد علمای شیعه و تاریخ‌نگاران، امام حسین(ع) حج خود را [[حج ناتمام|ناتمام]] گذارد و آن را به [[عمره]] تبدیل کرد و شهر مکه را به قصد [[عراق]] ترک نمود.<ref>. الارشاد، ج2، ص67؛ منتهی الامال، ج2، ص759.</ref> | ||
در مقابل این نظر، برخی از پژوهشگران معاصر مسئله را به این شکل مطرح کرده‌اند که امام حسین(ع)، از همان ابتدای ورود به مکه، [[نیت]] حج نداشت و تصمیم به انجام عمره گرفته بود و از همان ابتدا تصمیم به ترک مکه داشت. لذا پس از انجام اعمال [[عمره مفرده]] مکه را ترک کرد. این گروه شواهدی برای ادعای خود مطرح کرده‌اند، از جمله این‌که امام حسین(ع) از یکی از [[مواقیت]] پنج‌گانه [[احرام]] نبست یا [[قربانی]] نکرد، در حالی که مطابق رأی فقها کسی که به دلیل خطر دشمن یا غیره از حج بازداشته شود، باید قربانی کند. افزون بر این حدیثی از امام صادق(ع) در دست است که انجام عمره مفرده در ذی‌حجه را، با توجه به عمل امام حسین(ع)، جایز دانسته‌اند و بنابراین عمل امام حسین(ع) را تبدیل حج به عمره در نظر نگرفته‌اند.<ref>. الکافی، ج4، ص535؛ عاشورا، انگیزه، شیوه و بازتاب، ص308-310؛ پژوهش‌های قرآن و حدیث، ش1، ص14، «نقد و تحلیل رویکردهای حج امام حسین(ع)».</ref> | در مقابل این نظر، برخی از پژوهشگران معاصر مسئله را به این شکل مطرح کرده‌اند که امام حسین(ع)، از همان ابتدای ورود به مکه، [[نیت]] حج نداشت و تصمیم به انجام عمره گرفته بود و از همان ابتدا تصمیم به ترک مکه داشت. لذا پس از انجام اعمال [[عمره مفرده]] مکه را ترک کرد. این گروه شواهدی برای ادعای خود مطرح کرده‌اند، از جمله این‌که امام حسین(ع) از یکی از [[مواقیت]] پنج‌گانه [[احرام]] نبست یا [[قربانی]] نکرد، در حالی که مطابق رأی فقها کسی که به دلیل خطر دشمن یا غیره از حج بازداشته شود، باید قربانی کند. افزون بر این حدیثی از [[امام صادق(ع)]] در دست است که انجام عمره مفرده در ذی‌حجه را، با توجه به عمل امام حسین(ع)، جایز دانسته‌اند و بنابراین عمل امام حسین(ع) را تبدیل حج به عمره در نظر نگرفته‌اند.<ref>. الکافی، ج4، ص535؛ عاشورا، انگیزه، شیوه و بازتاب، ص308-310؛ پژوهش‌های قرآن و حدیث، ش1، ص14، «نقد و تحلیل رویکردهای حج امام حسین(ع)».</ref> | ||
== زیارتگاه == | == زیارتگاه == | ||
{{اصلی|آستان مقدس امام حسین(ع)}} | {{اصلی|آستان مقدس امام حسین(ع)}} | ||
پس از شهادت امام حسین(ع)، سر مبارک امام و گروهی از شهدا را از تن جدا کردند و بعد از اسارت زنان و کودکان، آنان را به کوفه، نزد عبیدالله بن زیاد، و سپس به [[شام]]، نزد یزید بردند.<ref>. الاخبار الطوال، ص259-260.</ref> فردای روز عاشورا گروهی از قبیله بنی‌اسد که در [[غاضریه]] زندگی می‌کردند، پیکر امام حسین(ع) و سایر [[شهدای کربلا]] را در محل شهادتشان به خاک سپردند.<ref>. تاریخ الطبری، ج5، ص455.</ref> | پس از شهادت امام حسین(ع)، سر مبارک امام و گروهی از شهدا را از تن جدا کردند و بعد از اسارت زنان و کودکان، آنان را به کوفه، نزد عبیدالله بن زیاد، و سپس به [[شام]]، نزد یزید بردند.<ref>. الاخبار الطوال، ص259-260.</ref> فردای روز عاشورا گروهی از قبیله بنی‌اسد که در [[غاضریه]] زندگی می‌کردند، پیکر امام حسین(ع) و سایر [[شهدای کربلا]] را در محل شهادتشان به خاک سپردند.<ref>. تاریخ الطبری، ج5، ص455.</ref> | ||
[[آستان مقدس امام حسین(ع)]] در شهر کربلا قرار دارد و زیارت آن نزد شیعیان فضیلت زیادی دارد. در برخی روایات، ثواب زیارت کربلا با ثواب حج و عمره، برابر دانسته شده است.<ref>.کامل الزیارات، ص449.</ref> در گذشته، شیعیان سرزمین‌های شرق اسلامی، مانند [[ایران]] و عراق، می‌کوشیدند زیارت کربلا و حج را، در یک سفر، جمع کنند. این مسافران در راه رفت یا بازگشت با وجود تحمل مشکلات فراوان، مسیری را انتخاب می‌کردند که امکان زیارت کربلا نیز برایشان فراهم شود.<ref>. تاریخ حج‌گزاری ایرانیان، ص153، 318.</ref> | |||
==== راس الحسین ==== | |||
منابع درباره محل دفن سر مبارک آن حضرت اختلاف دارند و اماکن مختلفی، از جمله [[نجف]]، [[دمشق]]، [[کربلا]] و [[مصر]] را ذکر کرده‌اند.<ref>. سیره معصومان، ج5، ص217-219.</ref> برخی از منابع نیز محل دفن سر آن حضرت را شهر مدینه دانسته‌اند. بر اساس این نقل، یزید سر مبارک امام را به مدینه فرستاد و حاکم مدینه، عمرو بن سعید بن العاص، آن را در [[بقیع]] دفن کرد. | منابع درباره محل دفن سر مبارک آن حضرت اختلاف دارند و اماکن مختلفی، از جمله [[نجف]]، [[دمشق]]، [[کربلا]] و [[مصر]] را ذکر کرده‌اند.<ref>. سیره معصومان، ج5، ص217-219.</ref> برخی از منابع نیز محل دفن سر آن حضرت را شهر مدینه دانسته‌اند. بر اساس این نقل، یزید سر مبارک امام را به مدینه فرستاد و حاکم مدینه، عمرو بن سعید بن العاص، آن را در [[بقیع]] دفن کرد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||