ابوطالب یزدی شهید مروه(کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بخش اول: به چگونگی کشته شدن ابوطالب یزدی در ضمن انجام اعمال [[حج]] می‌پردازد. قی کردن غیرعمد ابوطالب، شرطه‌ها را با پیش فرض این‌که شیعیان قصد ملوث کردن [[بیت‌الله|کعبه]] را دارند به سمت وی کشانده، او را نزد قاضی برده و قاضی حکم بر اعدام ابوطالب می‌دهد. در قسمت های دیگر این بخش به رویکرد دولت ایران  و نیز مردم و علمای شیعه با این قضیه پرداخته است.  نقش واسطه‌گری دولت [[مصر]] را به دلیل نداشتن کنسولگری ایران در [[عربستان]] و تیرگی روابط بین این دولت، بیان می‌کند.

در سال 1322ه.ش، زمانی‌که به واسطه جنگ‌های داخلی در [[عربستان]] و نیز جنگ جهانی، سفارت ایران در [[حجاز]] تعطیل بود<ref>ابوطالب یزدی شهید مروه، ص19</ref>،مردم ایران راه‌های دیگری برای رسیدن [[مکه]] را انتخاب می کردند.<ref>ابوطالب یزدی شهید مروه، ص21</ref> ابوطالب نیز خود را از راه خرمشهر به کویت رسانده و از آنجا با شتر راهی [[مکه]] می شود.<ref>ابوطالب یزدی شهید مروه، ص17</ref> او پس از وقوف در [[عرفات]] و [[مشعر]] و [[منا]] روز دهم ذی الحجه به [[مکه]] بازگشته و در مسافرخانه غذا می خورد که بعدا احتمال فاسد بودن غذا نیز مطرح می شود. او سپس به [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] برای [[طواف]] رفته که براثر خستگی و تشنگی و یا در اثر غذای فاسد قی می کند لیکن با دامن [[احرام]] خود مانع از ریخته شدن  آن می شود.<ref>ابوطالب یزدی شهید مروه، ص 17</ref> گروهی از [[حج گزارن|حجاج]] حاضر با این پیش فرض که [[شیعه|شیعیان]] قصد ملوث کردن [[مکه]] و [[مدینه]] را دارند ابوطالب را کتک زده و محتویات دامن به روی زمین می‌ریزد. شرطه ها در محل حاضر شده و ابوطالب را نزد قاضی می‌برند و قاضی بدون تحقیق و با شهادت دروغ برخی حاضران، حکم اعدام او را اعلام می‌کند. ابوطالب یزدی  در [[صفا و مروه]]  و در حضور [[حج گزارن|حاجیان]] گردن زده شد.<ref>ابوطالب یزدی شهید مروه، ص17-18</ref>