دعاهای مناسک عمره تمتع و حج: تفاوت میان نسخه‌ها
←دعای اشواط سعی
| خط ۲۵۰: | خط ۲۵۰: | ||
|<small>خداوندا! از تو مى‌خواهم كه در هر حال مرا نسبت به خود حسن ظن عنايت كنى، و نيت صادق در توکل بر تو را خواستارم.</small> | |<small>خداوندا! از تو مى‌خواهم كه در هر حال مرا نسبت به خود حسن ظن عنايت كنى، و نيت صادق در توکل بر تو را خواستارم.</small> | ||
|} | |} | ||
{{سخ}} | |||
اَللهُ أَكْبَرُكَبِيراً، وَالْحَمْدُللهِِ كَثِيراً، وَسُبْحانَ اللهِ الْعَظِيمِ وَبِحَمْدِهِ الْكَرِيمِ بُكْرَةً وَأَصِيلا، وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلا طَوِيلا، | |||
«خداآن گونه كه بايداز همه چيز برتراست وسپاس فراوان براى اوست و منزّه است خداوندبزرگ وسپاس براى خداوند | |||
بخشنده و كريم در هر صبحگاهان و شامگاهان. پس بخشى از شب را براى او سجده كن و تسبيح او گوى در شب طولانى. | |||
لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ الاَْحْزابَ وَحْدَهُ، لا شَيْءَ قَبْلَهُ وَلا بَعْدَهُ، يُحْيِي وَيُمِيتُ، وَهُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ وَلايَفُوتُ أَبَداً، | |||
خدايى جز خداى يكتا نيست، او به وعده خود وفا كرد، و بنده خود را يارى داد و به تنهايى لشكرهاى | |||
(دشمن) را در هم شكست. چيزى نه قبل از او و نه بعد از او نيست، زنده مى كند و مى ميراند، و او | |||
بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ، وَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْء قَدِيرٌ، رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاعْفُ وَتَكَرَّمْ وَتَجاوَزْ | |||
زنده هميشگى است نمى ميرد و هرگز فوت نمى كند، هر خيرى بدست اوست و بازگشت همه به سوى اوست، | |||
و او بر هر چيزى قادر و توانا است، پروردگارا مرا ببخشاى و بر من ترحم كن، ببخشاى و بزرگوارى كن، و از آنچه | |||
عَمّا تَعْلَمْ إِنَّكَ تَعْلَمُ ما لا نَعْلَمُ، إِنَّكَ أَنْتَ اللهُ الاَْعَزُّ الاَْكْرَمُ، رَبِّ | |||
كه تو مى دانى درگذر، همانا تو مى دانى آنچه را كه ما نمى دانيم، همانا تو، عزيزترين و گرامى ترين خدائى، پروردگارا | |||
نَجِّنا مِنَ النّارِ سالِمِينَ غانِمِينَ، فَرِحِينَ مُسْتَبْشِرِينَ مَعَ عِبادِكَ | |||
ما را از آتش، صحيح و سالم نجاتمان ده، (درحاليكه) خوشحال بوده، بشارتمان دهند. همراه با بندگان | |||
الصّالِحِينَ، مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ | |||
شايسته ات، همراه با آنان كه بدانها نعمت بخشيدى، از پيامبران، صديقين، | |||
وَالشُّهَداءِ وَالصّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً، ذلِكَ الْفَضْلُ مِنَ | |||
شهداء و صالحين، كه اينها خوب رفيقانى هستند. اين فضلى از ناحيه | |||
اللهِ وَكَفى بِاللهِ عَلِيماً، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ حَقّاً حَقّاً، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَلا نَعْبُدُ | |||
خداوند است، و علم ازلى خدا (به حاجات خلق) كفايت مى كند، به حق معبودى جز خداوند نيست، معبودى به جز خدا نيست، جز او را | |||
إِلاّ إِيّاهُ، مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينُ وَلَوْ كَرِهَ الْكافِـرُونَ». | |||
نمى پرستيم، طاعت ما خالص براى اوست. هرچند كافران را خوش نيايد. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||