رخام حمراء: تفاوت میان نسخه‌ها

رخام حمراء سنگ مرر سرخ رنگی است که در کف کعبه واقع شده است. محل این سنگ بنابر آن‌چه در منابع و روایات آمده میان دو ستون داخل کعبه ذکر شده<ref>الکافی، ج4، ص528-530، 545، سفرنامه مکه حسام السلطنه، ص113</ref>، همچنین برخی منابع با دقت بیشتر آن را میان ستون آخرِ سمت حجر اسماعیل و ستون ماقبل آن، از سه ستون داخل کعبه، تعیین کرده‌اند.<ref>رحلات السید محسن الامین، ص40</ref>

==رخام حمراء محل تولد امام علی(ع)==

برخی منابع، این سنگ  را محل تولد علی بن ابی‌طالب (ع) دانسته شده‌اند. از جمله در روایتی از امام صادق (ع)، از فاطمه بنت اسد نقل شده است که پس از ورود به درون کعبه، بر روی سنگ مرمر قرمز (رخام حمراء) رفته، بر آن وضع حمل کرده و امام علی (ع) را به دنیا آورده است.<ref>مجموعة نفیسه فی تاریخ الئمه علیهم السلام، ص163</ref> اگرچه این دست اخبار در منابع روایی اصلی و معتبر شیعه نقل نشده، اما این باور در میان برخی متأخرین رواج یافته است.<ref>میقات الحج، ش14، ص 187«قراءة فی کتاب علیّ ولید الکعبة»</ref>

==نماز در رخام حمراء==

در سیره نبوی و ائمه نماز خواندن در این محل ذکرشده و  برخی از روایات نیز نماز خواندن در این محل سفارش کرده‌اند، چنان‌چه امام صادق نماز خواندن در این محل را توصیه می کردند.<ref>الکافی، ج4، ص528-530</ref> فقهای متقدم شیعه نیز در بیان آداب و اعمال حج به نماز خواندن بر این سنگ توصیه<ref>المقنعه، 424 و 426، مصباح المجتهد، ص705</ref> و فقهای متأخر نیز به استحباب این نماز حکم کرده‌اند.<ref>هدایة الامة إلی أحکام الائمة علیهم السلام، ج5، ص198؛ حج در آینه فقه، ج3، ص137-138</ref> آداب این نماز بدین ترتیب است: در رکعت اول پس از سوره حمد سوره سجده و در رکعت دوم معادل تعداد آیات این سوره (55 آیه) از آیات دیگر قرآن خوانده می‌شود.<ref>الکافی، ج4، ص528، تهذیب الاحکام، ج5، ص276</ref>

==رخام حمراء در سایر منابع==

منابع تاریخی و جغرافیایی و حتی تواریخ محلی مکه، اشاره چندانی به این سنگ به چشم نمی‌خورد. تنها ناصر خسرو در سفرنامه خود به وجود این سنگ در کف خانه کعبه اشاره کرده و آن را محل نماز خواندن رسول خدا (ص) دانسته است.<ref>سفرنامه ناصر خسرو، ص131</ref>ابن عساکر نیز گزارشی نقل کرده است مبنی بر اینکه مسلم بن یسار، تابعی معروف و فقیه معاصر عبدالملک بن مروان، تلاش می‌کرد که بر این سنگ نماز بخواند.<ref>تاریخ مدینه دمشق، ج58، ص137-138</ref>

==پانویس==