شستشوی کعبه: تفاوت میان نسخه‌ها

در عصر طولانی مدت امارت [[اشراف حسنی|شرفای حسنی]] بر مکه مکرمه (1343ـ 358ق)، سنت شست‌وشوی کعبه و معطر سازی آن ادامه داشت. برخی سفرنامه‌نویسان غربی توصیفی از این  مراسم در سده‌های اخیر به دست داده اند.<ref>خلیلی، ۱۳۸۴، ص ۲۲</ref> <ref>قائدان، ش44، ص100.</ref>  

معمولاً پادشاه عربستان و یا شخصی به جانشینی وی  در مراسم شرکت می‌کنند. [[باب الکعبه|درِ بیت‌الله‌الحرام]] یك ساعت پس از [[طلوع آفتاب]] برای ورود میهمانان كشورهای اسلامى، به منظور ادای [[نماز]]، گشوده می‌شود. رییس [[پرده‌داری کعبه|پرده‌داران]] لحظاتی پس از طلوع آفتاب به همراه دیگر پرده‌داران از خاندان شیبی در [[حطیم]] حضور مى‌یابند. خدمتكاران و پرده‌داران،‌ ظرف‌های مملو از گلاب و نیز شیشه‌های عطر گل و عودسوز‌ها را به همراه عنبر و عود و ندّ و نیز لباس‌هایی كه غالباً از نوع «شال كشمیرى» بوده، برای پوشیدن آن به هنگام شست‌وشوی كعبه به همراه می‌آوردند. دراین هنگام، بزرگِ [[زمزمی|زمزمى‌‌ها]] به همراه سقّاهای [[آب زمزم]] حاضر شده و سطل‌های پر شده از آب زمزم را دست به دست به سوی كعبه هدایت می‌کردند. سپس میهمانان دعوت شده برای شست‌و‌شو به درون كعبه وارد شده و لباس‌های ویژه را به تن می‌کنند، شست‌وشوی کف و دیوارهای كعبه معظمه را با جارو و با آب زمزم مخلوط با گلاب آغاز می‌کنند. سپس به وسیله عطر گل قسمتهای یاد شده را خوشبو می‌سازند و در آخر بعد از خشک کردن زمین با اسفنج، عنبر و عود و ندّ را در بخوردان‌های بسیار زیبا و مجللّی قرار داده و تمامی درون كعبه را بخور می‌دهند. در پایان مراسم شست‌وشوی كعبه، پرده‌داران جاروها را در میان مردم، تقسیم و توزیع می‌کنند. در همین زمان جامه نو بر کعبه قرار داده می‌شود.<ref>کردی، ۱۴۲۰، ج ۲، ص ۱۶۳</ref>

در این سال‌ها، سالیانه ۸۰ لیتر گلاب برای شست‌وشوی خانه خدا به مسئول شئون حرمین شریفین تحویل داده می‌شد. این۸۰ لیتر، روز ۲۴ [[رجب]] ارسال می‌شود که ۴۰ لیتر آن، در روز اول [[ماه شعبان]] المعظم و ۴۰ لیتر دیگرش در ماه ذی‌حجه برای شست‌و‌شوی خانه خدا استفاده می‌شود. <ref>روزنامه ایران، یک‌شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۴، شماره ۵۹۲۵.</ref>

گلاب ارسالی برای کعبه، دو آتشه با اسانس بالای۴۰ درصد بود و از بهترین گونه گل محمدی تهیه می‌شود که از لحاظ کیفی از ۳۵ میلی گرم در ۱۰۰ میلی لیتر و یا ۳۵۰ پی پی ام اسانس بهره‌مند بود.

از نظر بسیاری از [[فقیهان شیعه امامی]] <ref>مفید، 1410ق، ص432؛ 1405ق. سید مرتضی، رسائل المرتضی، 1405ق، ج3، ص66؛ موسوی عاملی؛ 1410ق، ج7، ص324</ref> و تعدادی از [[فقهای اهل سنت]]؛ <ref>تنوخی، بی تا، ج1، ص457؛ رعینی، 1416ق، ج4، ص233</ref>؛ از جمله [[مالکیان]]، خلوق کعبه از حکم حرمت استشمام بر احرام‌گزار استثنا شده و بهره بردن از آن موجب [[کفاره]] نمی‌شود <ref>ابن ابی شیبه، 1409ق، ج4، ص288؛ طوسی، 1365ش، ج5، ص69؛ حر عاملی، 1414ق، ج12، صص450ـ449.</ref>البته اگر بدن یا لباس احرام‌گزار به مقداری فراوان از خلوق کعبه آغشته شود، مالکیان رفع آن را [[واجب]] دانسته‌اند <ref>رعینی، 1416ق، ج4، ص233؛ دسوقی، بی تا، ج2، ص63.</ref>مقصود از خلوق، عطری ویژه مرکب از موادی چون زعفران است که کعبه با آن خوشبو می‌شده است <ref>فاضل هندی، 1416ق، ج5، صص350 ـ 349؛ بحرانی، 1363ش، ج15، ص422؛ دسوقی، بی تا، ج2، ص62.</ref>اندکی از فقیهان این استثنا را افزون بر این عطر خاص، شامل هر عطری شمرده‌اند که کعبه بدان آغشته می‌شود <ref>زین الدین بن علی، 1416ق، ج2، صص254ـ253؛ بحرانی، 1363ق، ج15، ص422؛ نراقی، 1415ق، ج11، ص376.</ref>فقیهان مالکی بر این باورند که در ایام [[حج]]، کعبه باید با ماده خوشبوی خَلوق آغشته نگردد تا موجب معطر شدن احرام‌گزاران نشود. به باور مالک، عطر فروشان نیز باید در ایام حج، میان [[صفا و مروه]] دور از محل عبور احرام‌گزاران باشند <ref>مالک بن انس، 1323ق، ج1، ص456؛ دسوقی، بی تا، ج2، ص63.</ref>