ساخت مسجدالنبی (دوران پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

با افزایش تعداد مسلمانان، گسترش مسجد ضرورت یافت. پیامبر پس از غزوه خیبر مسجد را توسعه داد و بر مساحت آن افزود.

پیامبر پس از هجرت از مکه به مدینه و استقرار در آن شهر، خانه و مسجدی را بنا نهاد. ایجاد این اماکن در محل نشستن شتر پیامبر به هنگام ورود به مدینه دانسته شده است.

برخی منابع پژوهشی، بر اساس مجموع روایت‌ها ماجرای ساخته شدن مسجد را به این شکل ترسیم کرده اند

در مرحله اول مسجد النبی چهار دیواری بود که طولش از شرق به غرب ۶۳ و عرضش از شمال به جنوب ۵۴ ذراع بود. و سقفی نداشت. <ref>. عمارة المسجد النبوی، ص ۳۸</ref>پی و اساس مسجد به عمق 3 ذراع (در حدود1/5 متر) با سنگ ریخته شد که دیوارهایی خشتی روی آن ساخته شد.

با افزایش جمعیت مسلمانان، مسجد را کمی بزگرت کردند و طول آن را به ۷۰ ذراع و عرضش را به بیش از ۶۰ ذراع رساندند. <ref>. عمارة المسجد النبوی، ص ۳۸</ref>

پس از مدتی به دلیل شدت گرما، سایبانی در جهت شمال مسجد ساخته شد که محل نماز (مصلی) مسجد بود. این سایه‌بان که از شاخ و برگ درختان ساخته شده بود بر روی ستون‌هایی از چوب قرار داشت و در آغاز از چوب ساخته شده و پس از مدتی برای جلوگیری از نفوذ باران گل اندود شد. <ref>. عمارة المسجد النبوی، ص ۳۸-۳۹</ref>

ساخت مسجد تابستان 623م به پایان رسید و پوشاندن با گل در زمستان 624م تمام شد.

یک در انتهای مسجد و در دیگری در دیوار غربی به نام باب عاتکه ساخته شد که بعدها باب الرحمه نام گرفت. در قسمت دیوار شرقی نیز دری احداث شد که به باب عثمان معروف بود اما از آن پس به باب جبرئیل شهرت یافت.

ارتفاع دیوار مسجد به 5 تا 7 ذراع (2/5 تا 3/5 متر) می رسید. در منابع آمده دیوار قبله، پیش از آن که به سمت کعبه تغییر کند، متشکل از تنه های نخل بود که کنار هم چیده شده بود.