بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح نویسه‌های عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:میقات‌های پنج‌گانه.jpg|بندانگشتی|396x396پیکسل|تصاویری از میقات‌های پنج‌گانه: [[قرن المنازل]]، [[میقات عقیق]] (بخش [[ذی قار]])، [[جحفه]]، [[یلملم]] و [[میقات شجره|شجره]]. |جایگزین=]] | [[پرونده:میقات‌های پنج‌گانه.jpg|بندانگشتی|396x396پیکسل|تصاویری از میقات‌های پنج‌گانه: [[قرن المنازل]]، [[میقات عقیق]] (بخش [[ذی قار]])، [[جحفه]]، [[یلملم]] و [[میقات شجره|شجره]]. |جایگزین=]] | ||
''' | '''میقات''' مکان‌هایی در [[عربستان]] که کسانی که قصد انجام [[عمره مفرده]]، [[عمره تمتع]] یا [[حج]] را دارند در آن [[احرام|مُحرم]] می‌شوند. بر اساس روایات، میقات‌های احرام به وسیله [[پیامبر(ص)]] تعیین شده و عبور از آن بدون احرام جایز نیست.<ref>وسائل الشیعة،ج ١١،ص ٣٠٧</ref> | ||
برای [[عمره تمتع]] پنج میقات تعیین شده است: [[مسجد شجره ( | برای [[عمره تمتع]] پنج میقات تعیین شده است: [[مسجد شجره (مدینه)|مسجد شجره]]، [[جحفه|جُحفه]]، [[یلملم|یَلَمْلَم]]، [[قرن المنازل|قَرنْ الْمَنازل]] و [[وادی عقیق (میقات)|وادی عقیق]]. میقات [[حج تمتع|حجّ تمتّع]]، [[مکه]] است و میقات [[حج افراد|حج اِفراد]] و [[حج قران|حج قِران]]، یکی از مواقیت پنج‌گانه است. میقات [[عمره مفرده]]، اگر حاجی در مکه باشد، [[ادنی الحل]]، و اگر خارج از حدود میقات‌های پنج‌گانه باشد، یکی از آن میقات‌ها است. | ||
==میقات در لغت== | ==میقات در لغت== | ||
«میقات» مصدر میمی و از مادّه وقت و بر وزن «مِفْعال».<ref>النهایه فی غریب الحدیث والاثر، واژه وقت، ج5، ص212.</ref> جمع میقات «مواقیت» است. | «میقات» مصدر میمی و از مادّه وقت و بر وزن «مِفْعال».<ref>النهایه فی غریب الحدیث والاثر، واژه وقت، ج5، ص212.</ref> جمع میقات «مواقیت» است. در کتب لغت،<ref>العین، واژه وقت، ج5، ص199؛ النهایه فی غریب الحدیث والاثر، واژه وقت، ج5، ص212.</ref> وقت را به معنای مقداری از زمان آورده‌اند<ref>لسان العرب، ج2، ص107.</ref> ؛<ref>مصباح المنیر، واژه وقت، ص67.</ref> | ||
در کتب | |||
فراهیدی<ref>العین، واژه وقت، ج5، ص199.</ref>، فیومی<ref>المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، واژه وقت، ص667.</ref>، ابن اثیر<ref>النهایه فی غریب الحدیث والاثر، واژه وقت، ج5، ص212.</ref>، طریحی<ref>مجمع البحرین، ج4، ص531، واژه وقت.</ref> و راغب اصفهانی<ref>مفردات، ص566، واژه وقت.</ref> معتقدند: «میقات در لغت به معنای زمانی و مکانی آمده است». سیبویه معتقد است: «وقت در مکان نیز استعمال شده است».<ref>لسان العرب، ج2، ص108، واژه وقت.</ref> | فراهیدی<ref>العین، واژه وقت، ج5، ص199.</ref>، فیومی<ref>المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، واژه وقت، ص667.</ref>، ابن اثیر<ref>النهایه فی غریب الحدیث والاثر، واژه وقت، ج5، ص212.</ref>، طریحی<ref>مجمع البحرین، ج4، ص531، واژه وقت.</ref> و راغب اصفهانی<ref>مفردات، ص566، واژه وقت.</ref> معتقدند: «میقات در لغت به معنای زمانی و مکانی آمده است». سیبویه معتقد است: «وقت در مکان نیز استعمال شده است».<ref>لسان العرب، ج2، ص108، واژه وقت.</ref> | ||
خلاصه میقات، به معنای ظرف زمان بوده که بعداً توسعه یافته و در مکان نیز، از جهت تشبیه به زمان، به کار رفته است. پس میقات شامل اسم زمان و مکان است؛ یعنی زمان و مکان معیّن را در بر می‌گیرد. | خلاصه میقات، به معنای ظرف زمان بوده که بعداً توسعه یافته و در مکان نیز، از جهت تشبیه به زمان، به کار رفته است. پس میقات شامل اسم زمان و مکان است؛ یعنی زمان و مکان معیّن را در بر می‌گیرد. مرحوم سلطان العلماء در حاشیه شرح لمعه می‌گوید: «میقات اسم آلت است؛ مانند مفتاح» و نیز آورده است: «میقات اسم چیزی است که به وسیله آن، چیز دیگری معیّن می‌شود از جهت زمان و مکان».<ref>شرح لمعه، ج1، ص219.</ref> | ||
مرحوم سلطان العلماء در حاشیه شرح لمعه می‌گوید: «میقات اسم آلت است؛ مانند مفتاح» و نیز آورده است: «میقات اسم چیزی است که به وسیله آن، چیز دیگری معیّن می‌شود از جهت زمان و مکان».<ref>شرح لمعه، ج1، ص219.</ref> | |||
==میقات در اصطلاح== | ==میقات در اصطلاح== | ||
میقات، در باب [[حج]]، به معنای مکان به کار می‌رود<ref>لمعه،ج ٢،ص ٢٢٠</ref> یعنی مکان احرام حاجیان است. در واقع، مواقیت اماکنی معین هستند که شرعاً برای احرام مشخص شده‌اند و قاصدان نسک، باید در آنجا مُحرِم شوند. پس در اصطلاح، مکان معین برای عبادت خاص را میقات گویند. <ref>غایة المنتهی فی جمع الإقناع والمنتهی، ج1، ص383.</ref> | میقات، در باب [[حج]]، به معنای مکان به کار می‌رود<ref>لمعه،ج ٢،ص ٢٢٠</ref> یعنی مکان احرام حاجیان است. در واقع، مواقیت اماکنی معین هستند که شرعاً برای احرام مشخص شده‌اند و قاصدان نسک، باید در آنجا مُحرِم شوند. پس در اصطلاح، مکان معین برای عبادت خاص را میقات گویند. <ref>غایة المنتهی فی جمع الإقناع والمنتهی، ج1، ص383.</ref> | ||