بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اِحصار و صَدّ'''، به بازماندن [[محرم|مُحرِم]] از ادای [[حج]] یا [[عمره| | '''اِحصار و صَدّ'''، به بازماندن [[محرم|مُحرِم]] از ادای [[حج]] یا [[عمره|عُمره]] می‌گویند که به جهت عاملی بیرونی مانند دشمن یا درونی همچون بیماری روی می‌دهد. مستند عمده قرآنی در موضوع احصار و صدّ [[آیه]] ۱۹۶ [[سوره بقره]] است: {{قلم رنگ|سبز|فَإِن أُحصِرتُم فَمَا استَیسَرَ مِنَ الهَدی}} (و اگر شما را از حج بازداشتند، آن قدر که میسر است قربانی کنید.) | ||
در تاریخ [[اسلام]] احصار و صدّ نخستین بار برای [[پیامبر(ص)]] و [[صحابه|اصحابش]] و در ماجرای [[صلح حدیبیه|صلح حُدَیبیه]] اتفاق افتاد که در آن مشرکان [[مکه]] مانع انجام حج مسلمانان شدند. فقیهان [[امامیه|شیعه]] میان «اِحصار» و «صَدّ» تفاوت قائل‌اند. آنها بازماندن از انجام [[مناسک حج]] توسط بیماری را اِحصار و بازماندن توسط دشمن را صدّ می‌نامند. به کسی که دچار احصار شده است، محصور یا مُحصَر می‌گویند و آن را که دچار صدّ شده است، مصدود می‌نامند. احصار یا صدّ هنگامی تحقیق پیدا می‌کند که حج‌گزار از [[وقوف در عرفات|وقوف]] در [[عرفات|عَرَفات]] و [[مشعر|مَشعر]]، ناتوان شود. حکم مشترک محصور و مصدود [[تحلل|تحلّل]] یعنی خروج از [[احرام]] و [[حلال|حلال‌شدن]] [[محرمات|مُحَرَّمات]] احرام است.<br /> | |||
حج‌گزار می‌تواند هنگام احرام | مصدود و محصور برای خروج از احرام باید [[قربانی]] کنند. برخی معتقدند علاوه بر این باید [[حلق|حَلق]] یا [[تقصیر]] هم انجام دهند. البته [[حلال|حلال‌شدن]] کامیابی جنسی برای محصور در حج واجب، منوط به انجام مناسک در سال آینده است. در حج مستحب هم منوط به آن است که شخصی دیگر به نیابت از او، [[طواف نساء]] را به جا آورد.<br /> | ||
حج‌گزار می‌تواند هنگام احرام شرط کند که اگر احصار و صدّ پیش آید، از احرام خارج شود. به این کار [[اشتراط تحلل|شتراط تَحَلُّل]] می‌گویند. برطبق [[فقه]] شیعه اگر احصار پیش از [[ذبح]] قربانی از بین برود، واجب است که حج‌گزار مناسک عُمره یا حج را ادامه دهد. | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۵: | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
در چند [[آیه]] از [[قرآن]]، به موضوع اِحصار و صَدّ، تصریح یا اشاره شده است؛ ازجمله [[آیه]] ۱۹۶ [[سوره بقره]]: {{قلم رنگ|سبز|وَأَتِمُّوا الحَجَّ وَالعُمرَةَ لِلّهِ فَإِن أُحصِرتُم فَمَا استَیسَرَ مِنَ الهَدی}}. به باور [[حدیث|مُحَدِّثان]]<ref>صحیح البخاری، ج۲، ص۲۰۶-۲۰۷؛ سنن ابی داود، ج۱، ص۴۱۷؛ الکافی، ج۴، ص۳۶۸-۳۶۹.</ref> و [[تفسیر|مفسران]]<ref>احکام القرآن، شافعی، ج۱، ص۱۳۰؛ جامع البیان، ج۲، ص۳۱۱.</ref> این آیه در [[صلح حدیبیه|صلح حُدَیبیّه]] نازل شد. هنگامی که [[پیامبر(ص)]] همراه با جمعی از مسلمانان برای ادای [[مناسک حج|مناسک]] راهی [[مکه]] شد، مشرکان مکه ایشان را از این کار بازداشتند. از این رو، ایشان در [[حدیبیه|حُدَیبیّه]] شتر خود را به عنوان [[قربانی]] مناسک [[عمره|عُمره]]، [[نحر|نَحر]] کرد و از [[احرام]] خارج شد. این آیه و آیه ۲ [[سوره مائده]]حاوی برخی احکام احصار و صد هستند. در آیه ۲۵ [[سوره فتح]]، آیه ۲۵ [[سوره حجّ]] و آیه ۳۴ [[سوره انفال]] کسانی که مسلمانان را از ادای مناسک حج بازمی‌دارند، نکوهش شده‌اند. | در چند [[آیه]] از [[قرآن]]، به موضوع اِحصار و صَدّ، تصریح یا اشاره شده است؛ ازجمله [[آیه]] ۱۹۶ [[سوره بقره]]: {{قلم رنگ|سبز|وَأَتِمُّوا الحَجَّ وَالعُمرَةَ لِلّهِ فَإِن أُحصِرتُم فَمَا استَیسَرَ مِنَ الهَدی}} ([[حج]] و [[عُمره|عمره]] را برای خدا کامل به جای آرید و اگر شما را از حج بازداشتند، آن قدر که میسر است قربانی کنید). به باور [[حدیث|مُحَدِّثان]]<ref>صحیح البخاری، ج۲، ص۲۰۶-۲۰۷؛ سنن ابی داود، ج۱، ص۴۱۷؛ الکافی، ج۴، ص۳۶۸-۳۶۹.</ref> و [[تفسیر|مفسران]]<ref>احکام القرآن، شافعی، ج۱، ص۱۳۰؛ جامع البیان، ج۲، ص۳۱۱.</ref> این آیه در [[صلح حدیبیه|صلح حُدَیبیّه]] نازل شد. هنگامی که [[پیامبر(ص)]] همراه با جمعی از مسلمانان برای ادای [[مناسک حج|مناسک]] راهی [[مکه]] شد، مشرکان مکه ایشان را از این کار بازداشتند. از این رو، ایشان در [[حدیبیه|حُدَیبیّه]] شتر خود را به عنوان [[قربانی]] مناسک [[عمره|عُمره]]، [[نحر|نَحر]] کرد و از [[احرام]] خارج شد. این آیه و آیه ۲ [[سوره مائده]]حاوی برخی احکام احصار و صد هستند. در آیه ۲۵ [[سوره فتح]]، آیه ۲۵ [[سوره حجّ]] و آیه ۳۴ [[سوره انفال]] کسانی که مسلمانان را از ادای مناسک حج بازمی‌دارند، نکوهش شده‌اند. | ||
افزون بر رویداد حدیبیه، در مواردی دیگر نیز برای بزرگان دین احصار در [[حج]] رخ داده است؛ از جمله [[امام حسین(ع)]] بر اثر بیماری در عمره دچار احصار شد و با قربانی‌کردن شتر و [[حلق|حَلق]] از احرام بیرون آمد و پس از بهبود، عمره دیگری به جا آورد.<ref>الکافی، ج۴، ص۳۶۹؛ تهذیب، ج۵، ص۴۲۲.</ref> نیز در منابع تاریخی، مواردی از اِحصار و صدّ به چشم می‌خورد؛ از جمله: | افزون بر رویداد حدیبیه، در مواردی دیگر نیز برای بزرگان دین احصار در [[حج]] رخ داده است؛ از جمله [[امام حسین(ع)]] بر اثر بیماری در عمره دچار احصار شد و با قربانی‌کردن شتر و [[حلق|حَلق]] از احرام بیرون آمد و پس از بهبود، عمره دیگری به جا آورد.<ref>الکافی، ج۴، ص۳۶۹؛ تهذیب، ج۵، ص۴۲۲.</ref> نیز در منابع تاریخی، مواردی از اِحصار و صدّ به چشم می‌خورد؛ از جمله: | ||