←مکه در دوره اسلامی
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
این مناطق، محل زندگی [[جرهم|قبیله جُرْهُم]] بود. بعد از جرهم [[خزاعه|قبیله خُزاعه]] بر مکه تسلط یافت و بعدها به تدریج، [[قریش]] به رهبری [[قصی بن کلاب|قُصَیّ بن کِلاب]]، جدر چهارم [[پیامبر(ص)]]، بر مکه تسط یافت. او اداره امور مکه را به چند عنوان تقسیم کرد و هر یک را به یکی از خانواده های قریش سپرد. پس از قصی، فرزندان وی، عبدمناف و عبدالدار و بعد از آن نیز هاشم فرزند عبد مناف در مکه نفوذ یافتند. در زمان هاشم، مکه به مرکز تجاری مهمی تبدیل شد و قریش به تجارت در بلاد دور دست پرداختند. پس از هاشم، فرزند وی [[عبدالمطلب]]، پدربزرگ پیامبر(ص)، در مکه نفوذ پیدا کرد. | این مناطق، محل زندگی [[جرهم|قبیله جُرْهُم]] بود. بعد از جرهم [[خزاعه|قبیله خُزاعه]] بر مکه تسلط یافت و بعدها به تدریج، [[قریش]] به رهبری [[قصی بن کلاب|قُصَیّ بن کِلاب]]، جدر چهارم [[پیامبر(ص)]]، بر مکه تسط یافت. او اداره امور مکه را به چند عنوان تقسیم کرد و هر یک را به یکی از خانواده های قریش سپرد. پس از قصی، فرزندان وی، عبدمناف و عبدالدار و بعد از آن نیز هاشم فرزند عبد مناف در مکه نفوذ یافتند. در زمان هاشم، مکه به مرکز تجاری مهمی تبدیل شد و قریش به تجارت در بلاد دور دست پرداختند. پس از هاشم، فرزند وی [[عبدالمطلب]]، پدربزرگ پیامبر(ص)، در مکه نفوذ پیدا کرد. | ||
==مکه در دوره اسلامی== | ==مکه در دوره اسلامی== | ||
[[قرآن]] و [[اسلام|شریعت اسلام]] در مکه بر [[حضرت محمد(ص)|محمد]]، پسر [[عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله]] و نوه [[عبدالمطلب]]، نازل شد. محمد(ص) تا سه سال به صورت غیر علنی به اسلام دعوت کرد. پس از دعوت | [[قرآن]] و [[اسلام|شریعت اسلام]] در مکه بر [[حضرت محمد(ص)|محمد(ص)]]، پسر [[عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله]] و نوه [[عبدالمطلب]]، نازل شد. محمد(ص) تا سه سال به صورت غیر علنی و پس از آن، به صورت آشکار به اسلام دعوت کرد. پس از دعوت آشکار، مردم مکه به مبارزه با پیامبر(ص) و اسلام پرداختند. | ||
یکی از راه‌های مبارزه آنها، آزار دادن مسلمانان بود. گروهی از مسلمانان در سال پنجم بعثت، برای رهایی از آزار آنها به [[حبشه]] سفر کردند. از سال یازدهم | یکی از راه‌های مبارزه آنها، آزار دادن مسلمانان بود. گروهی از مسلمانان در سال پنجم بعثت، برای رهایی از آزار آنها به [[حبشه]] سفر کردند. از سال یازدهم [[بعثت]]، مردم [[مدینه|یثرب]]، شهری در [[حجاز]] در فاصله حدود ۴۰۰ کیلومتری مکه، به اسلام گرایش یافتند و در سال سیزدهم بعثت، پیامبر(ص) و دیگر مسلمانان مکه به این شهر مهاجرت کردند. | ||
از این پس، درگیری‌هایی بین مسلمانان مدینه و مشرکان مکه در قالب جنگ‌هایی مانند [[غزوه بدر|جنگ بدر]]، [[غزوه احد|احد]] و [[غزوه احزاب|خندق]] روی داد. در نهایت مکه به دست مسلمانان فتح شد. | از این پس، درگیری‌هایی بین مسلمانان مدینه و مشرکان مکه در قالب جنگ‌هایی مانند [[غزوه بدر|جنگ بدر]]، [[غزوه احد|احد]] و [[غزوه احزاب|خندق]] روی داد. در نهایت مکه به دست مسلمانان فتح شد. | ||
===عصر پیامبر و خلفا=== | ===عصر پیامبر و خلفا=== | ||
پیامبر(ص) با وجود اهمیت مکه، این شهر را پایتخت حکومت خود قرار نداد؛ بلکه مدینه را به دلیل قولی که به انصار (مردم مدینه) داده بود به عنوان پایتخت تعیین کرد. | پیامبر(ص) با وجود اهمیت مکه، این شهر را پایتخت حکومت خود قرار نداد؛ بلکه مدینه را به دلیل قولی که به [[انصار]] (مردم مدینه) داده بود به عنوان پایتخت تعیین کرد. | ||
در سال دوم هجرت، قبله مسلمانان از بیت‌المقدس به کعبه تغییر یافت و اینگونه، شهر مکه اهمیتی بیشتر پیدا کرد. در دوره | در سال دوم هجرت، قبله مسلمانان از [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] به کعبه تغییر یافت و اینگونه، شهر مکه اهمیتی بیشتر پیدا کرد. در دوره پیامبر، مدتی [[معاذ بن جبل|مُعاذ بن جَبَل]] و زمانی حارث بن نَوْفَل بن حارث بن عبدالمطلب و زمانی عَتّاب بن اُسید بر مکه حکومت کردند. | ||
در زمان خلفا برخی از مهم‌ترین والیان مکه عبارت بودند از: نافع بن عبدالحارث؛ عبدالله بن ابزی؛ خالد بن عاص مخزومی؛ عبدالله بن خالد بن اسید اموی. | در زمان خلفا برخی از مهم‌ترین والیان مکه عبارت بودند از: نافع بن عبدالحارث؛ عبدالله بن ابزی؛ خالد بن عاص مخزومی؛ عبدالله بن خالد بن اسید اموی. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
===در دوره امویان=== | ===در دوره امویان=== | ||
{{همچنین ببینید|امرای مکه#امارت مکه در دوره امویان}} | {{همچنین ببینید|امرای مکه#امارت مکه در دوره امویان}} | ||
در دوره [[بنی‌امیه|امویان]] امرای تعیین شده برای مکه | در دوره [[بنی‌امیه|امویان]]، بیشتر امرای تعیین شده برای مکه از خاندان بنی امیه بودند. | ||
====عبدالله بن زبیر==== | ====عبدالله بن زبیر==== | ||
در زمان [[یزید بن ابی‌سفیان]]، | [[عبدالله بن زبیر]] در سال ۶۲ق. در زمان [[یزید بن ابی‌سفیان]]، بر مکه حکومت یافت و تا سال ۷۳ق بر این شهر تسلط داشت. او این شهر را مرکز خلافت خود قرار داد که بر سراسر [[حجاز]] و [[عراق]] گسترش یافت.<br />[[عبدالملک بن مروان]] (حکومت ۶۵-۸۶)، پنجمین خلیفه اموی، سپاهیانی برای شکست عبدالله بن زبیر به مکه فرستاد. فرماندهی این سپاه را [[حجاج بن یوسف|حجاج بن یوسف ثقفی]] بر عهده داشت و در سال ۷۳ق. بر مکه چیره شد و تا سال ۷۵ق. از سوی خلیفه اموی والی مکه بود. | ||
===در عصر عباسی=== | ===در عصر عباسی=== | ||
در عصر [[بنی‌عباس|عباسیان]] | امیر مکه که از نظر مذهبی اهمیت زیادی داشت، در عصر [[بنی‌عباس|عباسیان]] از خویشاوندان خلیفه انتخاب می‌شد. برخی از وقایع شهر مکه در عصر عباسی عبارتند از: | ||
*قیام | *قیام شهید فخ: در سال 169ق. حسین بن علی معروف به [[شهید فخ]] در مکه علیه عباسیان قیام کرد. قیام او به سرعت سرکوب شد و در مکانی که امروزه به [[منطقة الشهداء (مکه)|منطقة الشهداء]] مشهور است مدفون شد. | ||
*قیام | *قیام افطس: حسین بن حسن افطس در سال 199ق. از سوی سری بن منصور شیبانی که به نام [[علویان]] در عراق قیام کرده بود به مکه آمد و کوشید برای محمد بن جعفر الصادق معروف به [[محمد دیباج]] از مردم بیعت بگیرد. [[مأمون]] در سال ۲۰۰ق. سپاهی به مکه فرستاد و دیباج را به تسلیم واداشت. | ||
*حمله [[ | *حمله قرامطه: سال ۳۱۷ق. [[قرامطه]] به رهبری [[ابوطاهر قرمطی]] به مکه یورش آوردند و مکه را اشغال کردند و [[حجر الاسود|حجرالاسود]] را به سرزمین خودشان «هجر» در سواحل جنوب شرق [[خلیج فارس]]، بردند. | ||
===حکومت اشراف در مکه=== | ===حکومت اشراف در مکه=== | ||
{{اصلی|اشراف حسنی}} | {{اصلی|اشراف حسنی}} | ||
[[پرونده:مکه قدیم.jpg|بندانگشتی|تصویری از [[مسجد الحرام]] و شهر مکه، در سال ۱۸۸۹م.]] | [[پرونده:مکه قدیم.jpg|بندانگشتی|تصویری از [[مسجد الحرام]] و شهر مکه، در سال ۱۸۸۹م.]] | ||
از سال | اشراف حسنی که از نسل [[امام حسن(ع)]] بودند، از سال ۳۵۸ق. تا تسلط [[آل سعود]] بر مکه (۱۳۴۳ق)، بر این شهر حکومت کردند. اشراف حسنی، بیشتر به صورت نیمه‌مستقل و زیر نفوذ دیگر حکومت‌ها مانند [[فاطمیان]]، [[ایوبیان]]، [[بنی‌عباس|عباسیان]] و ممالیک به حکمرانی می‌پرداختند. حکومت‌ها به آبادانی مکه و خدمت به حاجیان می‌پرداختند و گاه وجوه نقد برای شریف حاکم می‌فرستادند و در مقابل اشراف حسنی در [[ایام الحج|موسم حج]] به نام آنها خطبه می‌خواندند. اشراف حسنی گاه که قدرت می‌گرفتند، قلمرو خود را گسترش داده و [[مدینه]] را از [[اشراف حسینی]] می‌گرفتند و گاه بر [[حجاز]] تسلط می‌یافتند. | ||
تا قبل از برآمدن دولت ایوبی در [[مصر]]، | فاطمیان تا قبل از برآمدن دولت ایوبی در [[مصر]]، در مکه نفوذ داشتند و از نتایج آن، نفوذ مذهب [[شیعه|تشیع]] (اسماعیلی، زیدی و اثنی عشری) در این شهر بود. برای نمونه [[اذان و اقامه|اذان شیعی]] در این شهر اقامه می‌شد و «حی علی خیر العمل» در اذان مسجدالحرام گفته می‌شد. از سال ۵۶۹ق. خطبه به نام صلاح الدین ایوبی خوانده شد و مذهب اهل سنت در [[حرمین]] مورد حمایت بیشتری قرار گرفت. | ||
حکومت اشراف حسنی با «جعفر بن محمد» از نوادگان حسن مثنی با حمایت فاطمیان آغاز شد و در دروه «شریف حسین»، به دست [[آل سعود]] فروپاشید. اشراف حسنی، خدماتی مانند برقراری امنیت مکه، آبادانی آن و خدمت به حاجیان داشته‌اند؛ | حکومت اشراف حسنی با «جعفر بن محمد» از نوادگان حسن مثنی با حمایت فاطمیان آغاز شد و در دروه «شریف حسین»، به دست [[آل سعود]] فروپاشید. اشراف حسنی، خدماتی مانند برقراری امنیت مکه، آبادانی آن و خدمت به حاجیان داشته‌اند؛ البته برخی از آنها به خونریزی پرداخته و گاه عرصه را بر حاجیان [[ايران|ایرانی]] تنگ کردند. | ||
==جایگاه‌ها و بناهای مذهبی مکه== | ==جایگاه‌ها و بناهای مذهبی مکه== | ||