طواف (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۰  |  اگر در فرض سابق پيش از تمام شدن دور چهارم<ref>آيه الله بهجت: اگر پيش از تمام شدن نصف طواف، حدث عارض شود طواف را قطع کند، پس از تحصيل طهارت آن را اعاده کند.

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: پس اگر به سه شوط و نيم نرسيده، طواف او باطل است و بايد بعد از وضو يا غسل يا بعد از رفع عذر، طواف را از سر بگيرد و اگر از سه شوط و نيم گذشته و به ۴ شوط نرسيده احتياط به اتمام و اعاده طواف با نمازهاي آن ترک نشود.</ref>، حدث عارض شود احتياط واجب آن است که تمام کند طواف را و اعاده کند و اين حکم در حدث اصغر است.<ref>در نظر آيات عظام فرقي بين حدث اصغر و جنابت نيست.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۱  |  اگر در اثناي طواف حدث اکبر؛ مثل جنابت يا حيض عارض شود، بايد فوراً از مسجدالحرام بيرون رود، پس اگر پيش از تمامي دور چهارم<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: احوط در هر دو صورت (قبل و بعد از شوط چهارم) اين است که بعد از پاکي يک طواف کامل به نيت اعم از تمام و اتمام به جا آورد.

 مقداري که انجام داده صحيح است و باقي آن را بايد بعد از پاک شدن از حيض و انجام غسل به جا آورد و اگر وقت تنگ باشد سعي و تقصير را انجام دهد و براي حج محرم شود و پس از فارغ شدن از اعمال منا و بازگشتن به مکه، قبل از طواف حج، آنچه از طوافش باقي مانده است و نماز آن را انجام دهد.</ref> بود، پس از غسل طواف را اعاده کند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۲  |  اگر عذر داشته باشد از وضو و غسل،<ref>آيه الله تبريزى: در صورت معذور بودن از غسل و مأيوس شدن از توانايي بر غسل، واجب است با تيمم طواف کند و احوط اولي اين است که نايب نيز بگيرند.

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: در غسل غير جنابت، علاوه بر تيمم بدل از غسل در صورت تمکن، بايد وضو هم بگيرد وگرنه بايد يک تيمم ديگر به جاي وضو به جا آورد و جنب متيمم بنا بر احتياط مستحب نايب هم بگيرد.</ref> واجب است تيمم کند بدل از وضو يا بدل از غسل.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۳  |  اگر تيمم کرد بدل از غسل و حدث اصغر عارض شد، براي حدث اکبر لازم نيست تيمم کند، بلکه براي حدث اصغر بايد تيمم کند و تا حدث اکبر براي او حاصل نشده و عذرش باقي است همان تيمم اول کافي است، ليکن احتياط مستحب<ref>آيه الله بهجت: احوط جمع بين وضو يا تيمم بدل از آن و تيمم بدل از حدث اکبر است.  

آيهالله سبحاني: استحباب تکرار تيمم بدل از غسل در جايي است که آب براي غسل ندارد و يا غسل حرجي است ولي براي حدث اصغر آب هست و وضو مي‌تواند بگيرد و حدث اکبر ديگري رخ نداده در عين حال تکرار تيمم بدل از غسل در مورد حدث اکبر مستحب است.</ref> آن است که تيمم بدل از غسل هم بکند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۴  |  احتياط واجب آن است که اگر اميد دارد که عذرش از وضو يا غسل مرتفع شود، صبر کند تا وقتي که وقت تنگ شود يا اميدش قطع شود.<ref>آيه الله بهجت: افضل و احوط تأخير است ولي اظهر جواز مبادرت است.  

آيه الله مکارم: احتياط مستحب آن است که تا آخرين فرصت صبر کند ولي اگر يقين دارد برطرف مي‌شود، بايد صبر کند.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۷  |  اگر بعد از تمام شدن طواف شک کند که با وضو آن را به جا آورده يا نه يا شک کند با غسل آن را به جا آورده يا نه، طواف او صحيح است<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: اگر بعد از حدث اصغر شک کند در اينکه قبل از طواف غسل کرده يا نه، بايد غسل کرده و طواف را اعاده کند و براي اعمال آتيه وضو بگيرد.

آيه الله سبحاني: و سابقه او از جهت تقدم طهارت و حدث قبل از شروع به طواف روشن نباشد به شک خود اعتنا نکند ولي بايد براي اعمال بعد طهارت لازم را تحصيل نمايد.</ref>، ليکن براي اعمال بعد بايد طهارت تحصيل کند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۸  |  اگر در اثناي طواف شک کند که وضو داشته يا نه<ref>آيه الله بهجت: حکم شک در طهارت در اثناي طواف هم همان حکم شک است در طهارت در اثناي نماز.

آيه الله مکارم: و حالت سابقه خود را از وضو و حدث نداند.</ref>، پس اگر بعد از تمامي دور چهارم است طواف را رها کند و وضو بگيرد و از همان جا تتمه طواف را به جا آورد<ref>آيه الله مکارم: و سپس احتياطاً آن را اعاده کند.</ref> و اگر قبل از تمام شدن دور چهارم<ref>آيه الله مکارم: قبل از تمام شدن سه و نيم دور طواف او باطل است.</ref> است احتياط واجب آن است که طواف را تمام کند و اعاده کند.<ref>آيه الله سيستاني: اتمام لازم نيست بلکه اعاده کند.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۰  |  اگر در اثناي طواف شک کند که غسل کرده است از جنابت يا حيض يا نفاس يا نه، بايد فوراً از مسجدالحرام بيرون برود<ref>آيه الله بهجت: اگر متمکن است تطهير مي‌نمايد و سپس اعاده مي‌کند.

آيه الله صافی، آيه الله گلپايگاني: و پس از طهارت، طواف را از سر بگيرد و چه قبل از شوط چهارم باشد و يا بعد از آن.</ref>، پس اگر شوط چهارم را تمام کرده بوده و شک کرده، بعد از غسل برگردد و تتمه را به جا آورد<ref>آيه الله فاضل: و به احتياط واجب طواف را اعاده کند.</ref> والاّ بعد از غسل اعاده کند طواف را و احتياط آن است که در صورت اول نيز اعاده کند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۱  |  اگر آب و چيزي که به آن جايز است تيمم کند، موجود نباشد<ref>آيه الله مکارم: فرض فاقد الطهورين در مسجدالحرام وجود ندارد.</ref>، حکم آن حکم غير متمکن از طواف است، پس با مأيوس بودن از پيدا شدن يکي از آن دو، بايد نايب بگيرد. و احتياط وجوبي<ref>آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني، سيستاني: و احتياط مستحب آن است.</ref> آن است که اگر جنب و حائض و نفساء نيست خودش نيز طواف کند و چون مستحاضه بدون به جا آوردن غسل‌هايي که بر او لازم است مي‌تواند<ref>آيه الله بهجت: مستحاضه متوسطه و کثيره بدون غسل‌هايي که بر آنها واجب است نمي‌تواند وارد مسجدالحرام و مسجدالنبي۹ شوند.

آيه الله مکارم: و مستحاضه هم نمي‌تواند داخل مسجدالحرام شود.</ref> وارد مسجدالحرام شود و طواف کند، بنابراين به احتياطي که در غير جنب و حائض و نفساء گفته شد بايد عمل کند، گرچه دخول مسجدالحرام نيز براي او خلاف احتياط استحبابي است.

سوم ـ طهارت بدن و لباس است از نجاست<ref>آيه الله خامنه‌اي: بدن و لباس طواف‌کننده بايد از خون ـ و نيز از ساير نجاسات بنا بر احتياط واجب  

ـ پاک باشد.</ref>؛

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۲  |  احتياط واجب<ref>آيه الله خامنه‌اي: خوني که از يک درهم کمتر باشد؛ و نيز خون جراحت‌ها و زخم‌ها که موجب بطلان نماز نمي‌شود، به صحت طواف نيز خللي وارد نمي‌کند. و پاک بودن جوراب و دستمال و انگشتر و مانند آنها  

آيه الله فاضل: ظاهر آن است که....</ref> آن است که از نجاساتي که در نماز عفو شده ـ مثل خون کمتر از درهم<ref>آيه الله زنجاني: از خون بدن انسان يا حيوان حلال‌گوشت، نه دماء ثلاثه يا خون حيوان حرام‌گوشت.</ref> و جامه‌اي که با آن نتوان<ref>آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي: طواف در جامه‌اي که با آن نتوان نماز خواند ]يعني ساتر نباشد؛ مانند مثال‌هاي مذکور در متن[ اگر نجس باشد مانع ندارد. و همچنين بودن چيز نجس همراه انسان در طواف مانعي ندارد.   

آيه الله مکارم: نجس بودن اين لباس‌هاي کوچک ضرري ندارد.</ref> نماز خواند؛ مثل عرقچين و جوراب حتي انگشتر<ref>آيه الله سبحاني: انگشتر صدق ثوب نمي‌کند و محمول متنجس اگر ساتر نباشد اشکال ندارد.

آيه الله فاضل: در انگشتر و مانند آنکه ثوب صدق نمي‌کند براي صحت طواف طهارت آنها شرط نيست همچنين همراه داشتن چيز متنجس در صورت جهل به مسئله مانعي ندارد.</ref> نجس ـ اجتناب کند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۳  |  در خون قروح و جروح اگر تطهير آن مشقت داشته باشد لازم نيست تطهير کند.<ref>آيه الله زنجاني: اگر زخم يا جراحت يا دملي است که خوب نشده است، لازم نيست براي طواف و نماز آن زخم يا دمل و قسمت‌هايي از بدن و لباس را که معمولاً از آن خون نجس مي‌شود تطهير کند و اگر خوب شده بايد بدن و لباس را تطهير کند، مگر اين کار براي او ضرر داشته يا حرجي باشد و از اينجا حکم مسئله بعد نيز روشن مي‌شود.

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: و احتياط آن است که هم خودش با آن حال طواف کند و هم نايب بگيرد تا براي او طواف نمايد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۴  |  در خون قروح و جروح، تا آن اندازه‌اي که مي‌شود تطهير کرد و لباس را عوض کرد، احتياط واجب<ref>آيه الله سبحانی: بدن را براي طواف تطهير کند و جامه آلوده به خون را بشويد و يا عوض کند.</ref> آن است که تطهير کند يا جامه را عوض کند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۵  |  احتياط آن است<ref>آيه الله خامنه‌اي: واجب است.

آيه الله سبحاني: اگر وقت طواف وسيع است بايد صبر کند تا به نحو آسان بدن را تطهير نمايد و در صورت ضيق وقت می‌تواند با همان حالت طواف نمايد.</ref> که اگر مي‌تواند تأخير بيندازد طواف را تا بشود بي‌مشقت تطهير کرد، تأخير بيندازد به شرطي که وقت تنگ نشود.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۸  |  اگر در بين طواف نجاستي به بدن يا لباس او عارض شود، اظهر آن است که دست از طواف بردارد و جامه يا بدن را تطهير کند و طواف را از همان جا تمام کند و طواف او صحيح است.<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: هرگاه نجس بودن بدن يا لباس خود را نمي‌دانسته و در اثناي طواف دانست يا آنکه پيش از فراغت از طواف، بدن يا لباسش نجس شد، اگر جامه پاکي داشته باشد همان جا جامه نجس را کنده و با جامه پاک طواف خود را تمام نمايد و چنانچه جامه پاک همراه نداشته باشد. اگر اين حادثه بعد از تمام شدن شوط چهارم بوده، طواف را قطع نموده و پس از ازاله نجاست از بدن يا لباس باقيمانده طواف را به جا آورد. و چنانچه علم به نجاست يا حدوثش پيش از تمام شدن شوط چهارم باشد، باز هم طواف را قطع و نجاست را ازاله نموده و بنا بر احتياط يک طواف کامل به قصد اعم از تمام يا اتمام به جا آورد.

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: اگر در بين طواف لباس يا بدنش نجس شود يا بفهمد که از پيش نجس بوده و بدون رها کردن طواف، شستن آن ممکن نباشد، طواف را رها نمايد، و اگر چهار دور طواف کرده، بعد از تطهير بدن يا لباس بقيه طواف را تمام کند و اگر به سه دور و نيم نرسيده طواف او باطل است و بايد بعد از تطهير از سر بگيرد و اگر از سه دور و نيم گذشته و چهار دور را تمام نکرده احتياط آن است که بعد از تطهير از همان جا که رها کرده طواف را تمام کند و نماز طواف را بخواند و دوباره طواف و نماز آن را به جا آورد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۰  |  اگر در بين طواف علم پيدا کند که نجاست به بدن يا لباس او از اول بوده، احتياط<ref>آيه الله زنجاني: بايد طواف را رها کند و تطهير کند و از همان جا بقيه طواف را تمام کند و بنا بر احتياط مستحب، طواف و نماز را اعاده نيز بنمايد. 

نظر ساير آيات عظام ذيل مسئله ۵۶۸ گذشت.</ref> آن است که طواف را رها کند و تطهير کند و از همان جا بقيه طواف را تمام کند و بعد از آن طواف را اعاده کند؛ خصوصاً اگر تطهير زياد طول بکشد و در اين صورت بعد از اتمام، نماز طواف را بخواند و پس از آن طواف را اعاده کند و نماز طواف را نيز اعاده کند و در اين احتياط فرقي نيست بين آنکه بعد از چهار دور علم پيدا کند يا قبل از آن، گرچه در صورت دوم احتياط شديدتر است.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۱  |  اگر فراموش کند نجاست را و طواف کند، احتياط واجب اعاده است،<ref>آيه الله بهجت: صحت طواف خالي از وجه نيست و در صورت تذکر در اثنا، تطهير مي‌کند و سپس اتمام مي‌نمايد.

آيه الله مکارم: اعاده ندارد.</ref> و همين طور است اگر در بين طواف يادش بيايد.<ref>آيه الله خامنه‌اي: وظيفه همان است که ذيل مسئله ۵۶۸ گذشت.</ref>

چهارم ـ ختنه کردن است در حق مردان و اين شرط در زن‌ها نيست، و احتياط واجب آن است که درباره بچه‌هاي نابالغ مراعات شود.<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: احوط بلکه اظهر اين است که بچه مميز که خوب و بد را تشخيص مي‌دهد، اگر شخصاً محرم شود بايد ختنه کرده باشد و اما اگر بچه مميز نباشد، اعتبار ختان در او ظاهر نيست، اگرچه اعتبارش احوط است.

آيه الله مکارم: ختان در صبي شرط نيست و طواف و نماز طواف‌هاي بچه‌اي که ختنه نشده صحيح است.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۲  |  اگر بچه را که ختنه نشده وادار به احرام کنند يا او را محرم کنند، احرام او صحيح است ولي طواف او صحيح نيست.<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: در مميزي که خودش محرم شده باشد.

آيه الله فاضل: طواف طفل مميزي که ختنه نشده صحيح نيست، و از غير مميز بنا بر احتياط صحيح نيست هرچند احرام آنها صحيح است.</ref> پس اگر محرم به احرام حج شود، چون طواف نساء او باطل است<ref>آيه الله سبحاني: تمام طواف‌هاي او اشکال دارد.</ref> بنا بر احوط حلال شدن زن بر او مشکل مي‌شود<ref>آيه الله خامنه‌اي، آيه الله مکارم: به ذيل شرط چهارم مراجعه شود.

آيه الله سيستاني: اگر مميز باشد بنا بر احتياط واجب حکم کسي را دارد که طواف را ترک کرده است مگر اينکه پس از ختنه طواف را اعاده کند.</ref> مگر آنکه او را ختنه کنند و طواف دهند، يا خودش بعد از ختنه شدن طواف کند، يا آنکه نايب براي او بگيرند تا طواف کند.<ref>آيه الله سبحاني: اگر چنين کودکي بعدها ازدواج کرد، نمي‌تواند با همسر خود نزديکي کند مگر اينکه ختنه شود و شخصاً طواف کند و يا نايب بگيرد.

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: گرفتن نايب در اين صورت (قبل از ختنه) مشکل است.</ref>

پنجم ـ ستر عورت است،<ref>آيات عظام تبريزي، خامنه‌اي، خويي، سيستاني: بنا بر احتياط واجب ستر عورت معتبر است.</ref> پس اگر بدون ساترِ عورت طواف کند باطل است<ref>آيه الله زنجاني: اگر مرد يا زني پوشش لازم را در حال طواف رعايت نکرد، طواف او باطل نمي‌شود هرچند احتياط مؤکد استحبابي در آن است که براي طواف واجب به آن طواف اکتفا نکند.

آيه الله مکارم: حتي اگر فقط ستر عورت کند و برهنه و عريان بر او صدق کند طوافش باطل است.</ref> و معتبر است در آن اباحه<ref>آيه الله بهجت: طواف در لباس غصبي جايز نيست و در صحت آن تأمل و احتياط است؛ خصوصاً در ساتر.  

آيه الله سيستاني، آيه الله فاضل: بنا بر احتياط واجب.</ref>، پس با ساتر غصبي طواف صحيح نيست بلکه با لباس غصبي غير ساتر نيز بنا بر احتياطِ واجب،<ref>آيه الله سبحاني: بايد جامه و کفش و ديگر لباس‌هاي طواف‌کننده مباح باشد بنابراين طواف در جامه و کفش غصبي باطل است.

آيه الله نوري: بلکه با لباس غصبي غير ساتر نيز صحيح نيست.</ref> و احتياط آن است که مراعات شرايط لباس نمازگزار را بنمايند.<ref>آيه الله سبحاني: طواف در لباس غصبي صحيح نيست و شرايط لباس نمازگزار بايد در آن مراعات شود.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۴  |  احتياط واجب آن است که مراعات موالات عرفيه را در طواف بکند<ref>آيه الله بهجت: مراعات موالات عرفيه، در غير موارد عذرِ حاصل بعد از شوط چهارم، لازم است.  

آيه الله مکارم: در طواف واجب موالات لازم است و در مستحب شرط نيست.</ref>؛ يعني در بين دورهاي طواف آنقدر طول ندهد که از صورت يک طواف خارج شود.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۵  |  در ابتدا کردن به حجرالاسود، لازم نيست که تمام اجزاي بدن طواف‌کننده به تمام اجزاي حجرالاسود عبور کند،<ref>آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، سيستاني: احوط و اولي اين است که تمام بدن خود را بر تمام حجرالاسود بگذراند و براي انجام اين احتياط، کمي قبل از حجر بايستد و نيت کند که طواف را از محاذات واقعي انجام مي‌دهم و زايد بر آن، از باب مقدمه علميه است.

آيه الله مکارم: دقت در محاذي بودنِ اجزاي بدن با اجزاي حجرالاسود لازم نيست همين اندازه که عرفاً محاذات صدق کند کافي است.</ref> بلکه واجب آن است که انسان از حجرالاسود، هر جاي آن باشد شروع کند و به همان جا ختم کند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۷  |  از هر جاي حجرالاسود که شروع کرد، بايد در دور هفتم به همان جا ختم کند، پس اگر از اولش شروع کرد بايد به اولش ختم شود و همچنين اگر از وسط يا آخر شروع کرد بايد به همان جا ختم شود.<ref>آيه الله خامنه‌اي: و البته مي‌تواند اندکي بيش از اين مقدار با نيت احتياط طي نمايد تا يقين حاصل کند که در همان نقطه آغاز طواف را پايان داده است.

نظر ساير آيات عظام در مسئله ۵۷۵ گذشت.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۸  |  در طواف بايد به همان‌ طوري که همه مسلمين طواف مي‌کنند، از محاذات «حجرالاسود»، بدون دقت‌هاي صاحبان وسوسه شروع کنند، و در دورهاي ديگر، بدون توقف دور بزنند<ref>آيه الله خامنه‌اي: يعني لازم نيست که در هر دور مقابل حجرالاسود بايستد.

آيه الله زنجاني، آيه الله مکارم: يعني توقف لازم نيست.</ref> تا هفت دور تمام شود.

ختم شود<ref>آيه الله بهجت: و اين از حيث مطاف کافي است و از حيث طائف در ابتدا کافي است محاذاتِ معظمِ بدنِ شخص، و تمام بدن محاذات آن احوط است و همچنين در ختم محاذات معظم بدن يا تمام بدن با بعضي از حجر، با رعايت وصول به موضع ابتدا موافق احتياط است.

آيه الله سبحاني: لازم است که کمي قبل از رسيدن به حجرالاسود نيت کند که طواف را از محاذات واقعي حجر آغاز مي‌کنم و با رسيدن به آن نقطه پايان مي‌دهم، بنابراين دقت‌هاي صاحبان وسوسه در پيدا کردن محاذات و توقف و عقب و جلو رفتن جهت احراز محاذات لازم نيست و گاهي چه بسا موجب اشکال در طواف هم مي‌شود.</ref> و لازم نيست در هر دوري بايستد و باز شروع کند و کارهاي جهال را  

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۰  |  لازم نيست در تمامِ حالاتِ طواف، خانه را حقيقتاً به شانه چپ قرار دهد، بلکه اگر در موقع دور زدن به حِجر اسماعيل۷ خانه از طرف چپ قدري خارج شود مانع ندارد، حتي اگر خانه متمايل به پشت شود، ليکن دور زدن به نحو متعارف باشد اشکال ندارد.<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: خانه خدا در جميع احوالِ طواف، بايد در طرف چپ قرار گيرد. پس اگر مقداري اين چنين نبود، آن مقدار، از طواف شمرده نمي‌شود. آيه الله تبريزى در ادامه مي‌فرمايند: و ميزان در قرار دادن کعبه در طرف چپ، صدق عرفي است و بهتر اين است که دقت شود به خصوص در دو دهانه حجر اسماعيل و در نبش‌هاي خانه خدا که در اينجاها بايد مواظب بود که به چپ يا راست منحرف نگردد.

آيه الله سيستاني: خانه بايد در همه حالات طواف در طرف چپ باشد، پس اگر رو به آن کند براي بوسيدن و مانند آن يا فشار جمعيت او را ناچار به پشت کردن يا رو کردن به آن کند، آن مقدار از طواف شمرده نمي‌شود ولي معيار صدق عرفي است و لازم نيست در دو دهانه حجر اسماعيل و در نبش‌هاي خانه بدن را منحرف سازد.</ref>

پشت شود.<ref>نظر آيات عظام، در مسئله قبل گذشت.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۲  |  گاهي ديده مي‌شود که بعضي از نادانان، براي احتياط، ديگري را وادار مي‌کنند که او را طواف دهد و خود طواف‌کننده اختيار را از خود سلب مي‌کند و به دست ديگري مي‌دهد و تکيه به دست او مي‌دهد و او را، آن شخص ديگر با فشار دور مي‌دهد، اين طواف باطل است<ref>آيه الله بهجت: باطل نيست.

و زننده است.</ref> و اگر طواف نساء را اين ‌طور به جا آورد، زن‌ها يا مردها بر او حرام خواهند بود.

حجر اسماعيل يا ارکان کعبه به طوري که خلاف متعارف<ref>آيه الله فاضل: و خلاف تقيه نباشد و موجب...</ref> و موجب انگشت‌نمايي نشود مانع ندارد.<ref>آيه الله فاضل: احتياط در ترک آن است.

آيه الله مکارم: بهتر است به جاي اين‌گونه کارهاي غير متعارف، مانند همه مسلمين طواف کند و حضور قلب داشته باشد و با خداوند راز و نياز کند.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۴  |  اگر به واسطه مزاحمتِ طواف‌کنندگان، مقداري از دور زدن به خلاف متعارف شد؛ مثل آنکه روي طواف‌کننده به کعبه واقع شد يا پشتش واقع شد و يا عقب‌عقب طواف کرد بايد آن مقدار را جبران کند و از سر بگيرد.<ref>آيه الله زنجاني: چنانچه ذيل مسئله ۵۸۰ گفته شد، طواف در تمام اين صورت‌ها صحيح است.

آيه الله سيستاني: و اگر نتواند در اثر ازدحام برگردد و جبران کند مي‌تواند تا حجرالاسود بدون قصد طواف برود و از آنجا شوط را کاملاً اعاده نمايد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۵  |  اگر به واسطه کثرت جمعيت، انسان را بدون اختيار خود بردند و دور دادند کفايت نمي‌کند<ref>آيه الله بهجت: البته با ملاحظه اينکه بردن غير از سلب اختيار است.

آيه الله مکارم: هرگاه با توجه به اين امر و با اختيار خود وارد طواف شود و او را ببرند ضرري ندارد.</ref> و بايد آن دور را از سر بگيرد، اگرچه خانه هم طرف چپ او بوده.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۶  |  در طواف کردن هر طور برود مانع ندارد، مي‌تواند آهسته برود و مي‌تواند تند برود و مي‌تواند بدود و مي‌تواند سواره طواف کند يا با دوچرخه طواف کند.<ref>آيه الله زنجاني: لکن در اين صورت تا مي‌تواند بايد خود طواف‌کننده اين وسايل را حرکت بدهد و کسي که پياده طواف مي‌کند در حال اختيار بايد ايستاده طواف کند.</ref> ليکن بهتر آن است که به طور ميانه‌روي برود.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۰  |  اگر در بعضي از دورها حجر اسماعيل را داخل در دور زدن نکرد احتياط واجب آن است که آن دور را از سر بگيرد<ref>آيه الله بهجت: بايد آن دور اعاده شود در صورتي که در ابتداي طواف، نيت طواف بر بيت محض نکرده باشد والاّ اعاده اصل طواف موافق احتياط است؛ اگرچه عملاً در يک شوط اختصار نمايد.  

آيه الله نوري: آن مقدار از شوط را که حجر اسماعيل را داخل در دور زدن نکرده است اعاده کند، چنان‌که اگر کسي از روي ديوار حجر اسماعيل رفته باشد بايد شوط را اعاده نمايد.</ref> و اعاده کند طواف را، اگرچه ظاهر آن است که اعاده طواف لازم نيست.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۱  |  اگر کسي در بعضي از دورها، از روي ديوار حجر اسماعيل۷ برود، احتياط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند<ref>آيه الله زنجاني: طواف کند بايد احتياطاً آن دور را از سر بگيرد و بعد از اتمام طواف و خواندن نماز، طواف و نماز آن را اعاده کند.</ref> و در اين فرض نيز به احتياط واجب کفايت نمي‌کند تمام کردن دور را از آنجايي که از روي ديوار رفته است.<ref>آيه الله بهجت: اعاده همان جزء از طواف، که به بالا رفتن بر ديوار حجر باطل شده است، لازم مي‌باشد.

آيه الله مکارم: اگر همان مقدار را اعاده کند کافي است.</ref>

پنجم ـ بودن طواف است بين خانه کعبه و مقام حضرت ابراهيم۷ از همه اطراف.<ref>آيه الله بهجت: ليکن ظاهر اين است که طواف در دورتر از اين مسافت ـ بيست و شش ذراع و نيم ـ نيز کافي باشد براي کساني ‌که در اين مسافت نتوانند طواف‌کنند يا طواف در آن بر آنها مشقت داشته باشد و مراعات احتياط با قدرت و تمکن متعين است و با تحري اوقات خلوت نسبي و عدم تمکن از طواف در حد لازم، اقرب جواز طواف از اقرب به حد است با رعايت اختلاف اطراف در مانع. 

آيه الله نوري: اقوي اين است که در طواف، همين قدر که «طواف دور خانه خدا» صدق کند کافي است و مراعات اينکه طواف بين خانه خدا و مقام ابراهيم۷ است لازم نيست و مستحب است.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۳  |  اگر شخص از پشت مقام ابراهيم طواف کند<ref>آيه الله زنجاني: يعني تمام اشواط طواف را پشت مقام ابراهيم طواف کند.</ref> که مقام ابراهيم هم داخل در طوافش شود طوافش باطل است و بايد اعاده کند.<ref>نظر آيات عظام در ذيل مسئله قبل گذشت.

آيه الله سبحاني: اگر به جهت ازدحام، طواف در فاصله ياد شده موجب حرج و مشقت باشد، طواف در خارج محدوده با ملاحظه الاقرب فالاقرب صحيح است و صبر کردن تا اينکه مطاف خلوت شود لازم نيست هرچند موافق احتياط است.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۴  |  اگر بعضي از دورها را از پشت مقام طواف کند بايد آن دور را با اعاده همان جزء تمام کند<ref>آيه الله زنجاني: آن مقدار که از مطاف خارج بوده و بعد از آن تا در شوط بعد به همان مکاني که از مطاف خارج شده برسد، باطل است، بنابراين اگر اين اشکال در شوط هفتم پيش آمده بايد از جايي که از مطاف خارج شده تا حجرالاسود را اعاده کند و اگر در يکي از اشواط قبل رخ داده بايد يک دور کامل ديگر بزند تا طوافش تکميل شود؛ و در هر حال، اعاده همان جزء کفايت نمي‌کند.

آيه الله سبحاني: اگر طواف‌کننده بدون عذر از پشت مقام ابراهيم طواف کرد، طواف او باطل است و اگر بعضي دورها را از آنجا عبور کرد، اگر محل تصحيح در اثنا باقي است بايد در همان دور تصحيح نمايد و اگر محل آن گذشته ، بايد بعد از خواندن نماز طواف باطل شده و فوت موالات، طواف خود را از سرگيرد و اگر اعمال مترتبه را نيز انجام داده، آنها را نيز بياورد.</ref> و احوط آن است که طواف را هم اعاده کند اگرچه ظاهراً اعاده لازم نباشد، بلکه بعيد نيست کفايت اعاده همان جزء.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۵  |  چون در طرف حجر اسماعيل۷ محل طواف تنگ مي‌شود<ref>آيات عظام زنجاني، سبحاني، صافي، فاضل، گلپايگاني: در طرف حجر فاصله از ديوار حجر محاسبه مي‌شود.</ref>، زيرا که مقدار حِجْر از آن کاسته مي‌شود و چنانچه گفته‌اند تقريباً شش ذراع و نيم براي محل طواف باقي مي‌ماند بايد در طواف از آن جانب بيشتر از شش ذراع و نيم دور نشود.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۶  |  اگر از جانب حجر اسماعيل۷ بيشتر از شش ذراع و نيم<ref>آيات عظام زنجاني، سبحاني، صافي، فاضل، گلپايگاني: به ذيل مسئله ۵۹۵ مراجعه شود.</ref> در دور زدن دور شد اظهر آن است که آن جزء را اعاده کند و از مطاف دور بزند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۷  |  در اطراف ديوار خانه، يک پيش آمدگي است که آن را «شاذروان» گويند و آن جزو خانه کعبه است و طواف‌کننده بايد آن را هم داخل قرار دهد.<ref>آيه الله زنجاني: به اين معني که اگر از روي شاذروان طواف کند، آن مقدار از طوافش باطل است، و بايد مطابق ذيل مسئله ۵۹۴ طوافش را تکميل کند و همچنين است حکم مسئله بعد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۸  |  اگر کسي در بعضي از احوال به واسطه کثرت جمعيت يا غير آن بالاي شاذروان برود و دور بزند آن مقدار که دور زده باطل است<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: و احتياط اين است که آن مقدار را تدارک نموده و طواف خود را تمام، سپس طواف را اعاده نمايد.

آيه الله مکارم: امروز شاذروان طوري ساخته شده که عملاً طواف روي آن ممکن نيست و در صورت امکان احتياط در ترک آن است.</ref> و بايد اعاده کند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۹  |  دست به ديوار خانه کعبه گذاشتن، در آنجايي که شاذروان است جايز است و به طواف ضرر نمي‌رساند،<ref>آيه الله بهجت، آيه الله سبحاني: احوط آن است که در اثناي طواف دست خود را دراز نکند از طرف شاذروان به ديوار خانه به جهت استلام ارکان يا غير آن و همچنين دست بر روي ديوار حجر نگذارد و اگر بخشي از شوط را با همين حالت انجام دهد به احتياط واجب آن مقدار را اعاده کند و چون عقب رفتن مشکل است راه خود را به حجرالاسود ادامه دهد و از آنجا شوط را آغاز کند، هر مقدار را که قبلا صحيح انجام داده بدون نيت طواف برود بقيه را به قصد تکميل شوط ناتمام به جا آورد. 

اعاده کند.</ref> گرچه احتياط مستحب در ترک آن است.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۰  |  در حال طواف، دست گذاشتن روي ديوار حجر اسماعيل۷ جايز است<ref>آيه الله بهجت، آيه الله سبحاني: به ذيل مسئله قبل مراجعه شود.

آيه الله نوري: جايز نيست و بايد همان قسمت را اعاده نمايد.</ref> و به طواف ضرر نمي‌رساند، گرچه احتياط مستحب در ترک است.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۱  |  اگر از روي عمد، طواف‌کننده از اول قصد کند کمتر از هفت دور به جا آورد و يا بيشتر به جا آورد، طوافش باطل است<ref>آيه الله تبريزى: بنا بر احتياط اصل طواف باطل است.

آيه الله گلپايگاني: بنا بر احتياط در هر حال طوافش باطل است.</ref> اگرچه به هفت دور تمام کند و احتياط واجب آن است که اگر از روي ندانستن حکم بلکه از روي سهو و غفلت باشد طواف را اعاده کند.<ref>آيه الله بهجت، آيه الله زنجانی: اشکال ندارد اگر به هفت دور تمام کند.

آيه الله سبحاني: اگر از روي سهو و غفلت و يا عدم آگاهي از حکم شرع با چنين قصدي وارد طواف شود اگر در دور هفتم ختم کند طواف او صحيح است و اگر در کمتر از هفت دور طواف کند و تا موالات به هم نخورده متوجه شود و آن را تکميل کند طواف او نيز صحيح است والاّ احتياطاً طواف قبل را تکميل کند و نماز آن را بخواند سپس طواف و نماز را اعاده کند و مي‌تواند يک طواف به نيت اعم از اتمام و تمام به جا آورد و بعيد نيست که در صورت فوت موالات اعاده مطلقاً کافي باشد و اگر در بالاتر از هفت شوط به پايان برساند طواف او نيز صحيح است و مضر نيست مشروط بر اينکه از نخست تصميم به اطاعت امر الهي داشته باشد و تصور مي‌کرد که کاهش و افزايش مضر نيست.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۲  |  اگر در اثناي طواف،<ref>آيه الله زنجاني: از روي علم و عمد... .</ref> از قصد هفت دور آوردن برگردد به قصد زيادتر آوردن يا کمتر آوردن، از آنجا که اين قصد را کرده و هرچه به اين عمل کرده باطل است و بايد اعاده کند<ref>آيه الله تبريزى: بنا بر احتياط اصل طواف باطل مي‌شود، اگر از روي علم و عمد، قصد زيادتر آوردن يا کمتر آوردن را کرده باشد.

آيه الله مکارم: احتياط آن است که طواف را به نيت صحيح تمام کرده و بعد اعاده کند.</ref> و اگر با اين قصد زيادتر آورد<ref>آيه الله بهجت: آنچه که مصادف با نيت زياده بوده است، باطل مي‌باشد.

قبل گذشت.</ref> اصل طواف باطل مي‌شود.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۶  |  اگر کم کند از طواف واجب، چه يک دور يا کمتر يا بيشتر از يک دور از روي عمد، واجب است آن را اتمام کند<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: هرگاه طواف‌کننده پيش از تجاوز از نصف طواف، بدون عذر از مطاف خارج شود، اگر موالات عرفيه از او فوت شود طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه موالات فوت نشود يا خروجش بعد از تجاوز نصف باشد، احتياط اين است که آن طواف را تمام نموده سپس اعاده کند.

آيه الله مکارم: اگر قبل از فوت موالات اتمام کند صحيح است.</ref> و اگر نکند حکمش حکم کسي است که طواف را عمداً ترک کرده ـ که در مسائل فصل چهارم گذشت ـ به احتياط واجب<ref>آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، زنجاني، سبحاني، سيستاني، نوري: بلکه بنا بر اظهر.</ref> و حکم جاهل به مسئله حکم عالم است.<ref>آيه الله زنجاني، آيه الله سبحاني: جهل به مسئله، حکم سهو را دارد، که حکم آن در مسئله ۶۰۸ خواهد آمد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۷  |  اگر بعد از کم کردن از طواف کارهاي بسياري کند<ref>آيه الله زنجاني، آيه الله مکارم: يا فاصله زيادي بدهد.</ref> که موالات فوت شود حکمش حکم قطع طواف است که مي‌آيد.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۸  |  اگر سهواً<ref>آيه الله بهجت: اگر سهواً از طواف کم کرده پس تمام کردن آن در صورت تجاوز از نصف؛ يعني با تمام شدن چهار شوط علي الأحوط، و از سرگرفتن آن در صورت عدم، خالي از وجه نيست.  

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: اگر چهار دور تمام شده باشد لازم است طواف را تمام کند و اگر کمتر از نصف باشد اعاده نمايد و در فاصله بين ۵/۳ تا چهار دور احتياط در تکميل اشواط و اعاده است.</ref> از طواف کم کند، پس اگر تجاوز از نصف کرده باشد اقوي آن است که از همان جا تمام کند طواف را در صورتي که فعل کثير نکرده باشد، والاّ احتياط واجب اتمام و اعاده است.<ref>آيه الله فاضل، آيه الله مکارم: بلکه حتي در صورت فوت موالات نيز وظيفه‌اش اتمام است و احتياط لازم نيست.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۹  |  اگر سهواً کم کرده و تجاوز از نصف نکرده طواف را اعاده نمايد،<ref>نظر آيات عظام در مسئله قبل گذشت.

آيه الله مکارم: اگر موالات به هم نخورده، مي¬تواند آن را تکميل کند، وگرنه بايد از نو شروع کند.</ref> لکن سزاوار نيست ترک احتياط در همه موارد سهو، به تمام کردن طواف ناقص و اعاده کردن.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۰  |  اگر متذکر نشود که ناقص کرده است طواف را مگر بعد از مراجعت به وطن خود، احتياط آن است که خودش برگردد<ref>آيه الله بهجت: و اگر متذکر نشود مگر بعد از مراجعت به وطن خود، پس نايب مي‌گيرد.

آيه الله سيستاني: اگر نتواند باقيمانده را خود به جا آورد، اگرچه به اين علت باشد که پس از رجوع به وطن يادش آمده ديگري را نايب خود قرار دهد و به هر حال نماز طواف را بايد خودش هر جا هست بعد از طواف نايب بخواند.</ref> و اگر نتوانست يا مشکل بود مراجعت، نايب بگيرد.<ref>آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: و در اين صورت نيز بنا بر احتياط واجب هدي بفرستد و احوط آن است که شتر باشد.

قرباني کند.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۱  |  در طواف واجب، قران جايز نيست؛ يعني جايز نيست طواف واجب را با طواف ديگر دنبالِ هم آورد، بدون آنکه بين دو طواف، نماز طواف فاصله شود<ref>آيه الله زنجاني: خواه طواف دوم، واجب باشد يا مستحب، و اين کار، طواف را باطل مي‌کند، ولي اعاده احتياطي طواف، قران نيست و مبطل طواف نيز نمي‌باشد.

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: بنا بر احتياط واجب سبب بطلان طواف مي‌شود.</ref> و در طواف مستحب مکروه است.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۲  |  اگر زياد کند دوري را ـ يا کمتر يا بيشتر از دور ـ بر طواف، و قصدش آن باشد که زياده را جزو طوافِ ديگر قرار دهد، داخل در قران ميان دو طواف است که حرام است.<ref>آيه الله بهجت: اگر طواف ديگر را به آخر نرساند، نه زيادي در طواف است و نه قران. 

آيه الله مکارم: ولي طواف اول باطل نيست، مگر از آغاز چنين قصدي داشته باشد، که در اين صورت صحيح بودن طواف اول نيز مشکل است.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۳  |  در فرض سابق، اگر از اول قصد داشته يا در اثناي طواف قصد زياده کرده باشد، احتياط واجب آن است که طواف اول را اعاده کند<ref>آيه الله بهجت: کلام ايشان مطلق است و تفاوتي بين اينکه از ابتدا قصد اضافه کردن را داشته باشد يا در اثنا، نگذاشته‌اند.

آيه الله گلپايگاني: بنا بر احتياط واجب سبب بطلان طواف مي‌شود، چه از اول اين قصد را داشته باشد و يا در بين آن و يا آخر آن.</ref> و اگر بعد از تمام شدن، قصد به جا آوردن طواف ديگر براي او حادث شد و به دنبال طواف اول، زياده را آورد، اقوي صحّت طواف اول است و احوط اعاده است.<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: بلکه در فرض اتيان به طواف کامل، اظهر بطلان طواف اول است مطلقاً.

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: احتياط آن است که نماز طواف را بخواند و بعد اصل طواف و نماز آن را اعاده کند.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۴  |  اگر سهواً زياد کند بر هفت دور، پس اگر کمتر از يک دور است قطع کند آن را و طوافش صحيح است و اگر يک دور يا زيادتر است، احوط<ref>آيه الله زنجاني: واجب است که...

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: اين احتياط مستحب است.</ref> آن است که هفت دور ديگر را تمام کند به قصد قربت، بدون تعيين مستحب يا واجب و دو رکعت نماز قبل از سعي و دو رکعت بعد از سعي بخواند و دو رکعت اول را براي فريضه قرار دهد بدون آنکه تعيين کند براي طواف اول يا طواف دوم است.<ref>آيه الله بهجت: احتياط در اين است که دو رکعت فريضه قبل از سعي به جا آورد و دو رکعت نافله را مي‌تواند بعد از سعي به جا آورد.

آيه الله فاضل: و احتياط مستحب آن است که دو رکعت نماز بعد از سعي براي غير فريضه انجام دهد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۵  |  جايز است قطع طواف نافله را بدون عذر و اقوي کراهت قطع طواف واجب است بدون عذر و به مجرد خواهش نفس<ref>آيه الله بهجت: احوط عدم قطع طواف واجب است؛ يعني ترک بقيه آن، به نحوي که موالات عرفيه فوت شود بدون عذر و به مجرد خواهش نفس.

آيه الله فاضل: احتياط مستحب آن است که قطع نکند، ولي چنانچه به هر جهت قطع کرد و از نو يک طواف کامل انجام داد، مجزي و صحيح است، هرچند موالات به هم نخورده، و فرقي نيست که دور دوم را مثلاً رها کند يا غير آن را.</ref>، و احوط قطع نکردن آن است؛ به اين معني که قطع نکند به طوري که ترک بقيه را کند تا موالات عرفيه به هم بخورد.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۶  |  اگر بدون عذر طواف را قطع کرد، احوط<ref>آيه الله بهجت: احوط بلکه اقوي استيناف آن است هرچند که چهار شوط به جا آورده باشد.  

نظر ساير آيات عظام در اين مسئله و مسئله بعد، در ذيل مسئله ۶۰۶ گذشت.</ref> آن است که اگر چهار دور به جا آورده<ref>آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: اگر از نصف تجاوز کرده...</ref> باشد طواف را تمام کند و بعد اعاده کند و اين در صورتي است که منافي به جا آورده باشد حتي مثل زياد فاصله دادن که موالات عرفيه به هم بخورد.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۷  |  اگر طواف را قطع کند<ref>آيه الله زنجاني: و موالات به هم نخورده باشد، باید قبل از فوت موالات آن را کامل کند.</ref> و منافي به جا نياورده باشد، اگر برگردد و تمام کند طواف صحيح است.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۸  |  اگر در بين طواف عذري براي اتمام آن پيدا شد<ref>آيه الله زنجاني: قطع طواف واجب به جهت عذر چند صورت دارد: ۱. قطع طواف به خاطر حدث اصغر يا اکبر (جنابت و حيض) حکم آن ذيل مسئله ۵۴۹ گذشت؛ ۲. قطع طواف براي عروض بيماري در اثنای طواف: اگر قبل از نصف (۵/۳ شوط) قطع کرد، بايد خودش و اگر نمي‌تواند نايبش آن را از سر بگيرد و اگر بعد از اتمام شوط چهارم قطع کرده بايد بدون تأخير براي تکميل طواف، نايب بگيرد و کافي است والاّ باطل مي‌شود و بايد آن را از سر بگيرد و اگر بين نيمه و پايان شوط چهارم بود بايد بدون تأخير براي تکميل آن نايب بگيرد و همچنين خودش و اگر نمي‌تواند نايبش يک طواف کامل به جا آورد؛ ۳. قطع طواف براي استراحت يا تطهير بدن و لباس يا مسجد يا براي تنگي وقت نماز يا رسيدن به نماز اول وقت يا شرکت در نماز جماعت، در تمام اين موارد پس از رفع عذر طواف قبلي را هرچند کمتر از نصف باشد تکميل مي‌کند؛ ۴. قطع طواف به جهت موانع خارجي مانند تشکيل صفوف جماعت و نظافت مسجد، حکم آن در ذيل مسئله ۶۴۶ خواهد آمد. در تمام صورت‌هاي چهارگانه اگر طواف را از سر بگيرد طوافش صحيح است.</ref>؛ مثل مرض يا حيض يا حدث بي‌اختيار<ref>نظر آيات عظام در بحث حدث اصغر و جنابت در مسئله ۵۴۹ و ۵۵۰ و راجع به حيض در مسئله  

آيه الله سيستاني، نظريه ايشان مطابق با متن است ولي اضافه فرموده‌اند: اين در طوافِ واجب بود و اما در طواف مستحبي، از هر جا که قطع کند مادامي که موالات عرفي فوت نشده است مي‌تواند برگردد و تمام نمايد و همچنين در مورد عذر، علاوه بر مرض قضاي حاجتي براي خود يا برادر ديني ذکر فرموده‌اند.</ref> پس اگر بعد از تمام شدن چهار دور بوده، بعد از رفع عذر برگردد<ref>آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: اگر بعد از تمام شدن سه دور و نيم باشد، و بعد از تحصيل طهارت.</ref> و از همان جا تمام کند و اگر قبل از آن بوده<ref>آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: پس اگر به نصف نرسيده اعاده کند و اگر در فاصله بين ۵/۳ و ۴ بوده احتياط به اتمام و اعاده طواف است.

آيه الله فاضل: اگر از نصف تجاوز نکرده عذر پيدا شد طواف را اعاده کند و اگر از نصف گذشته و دور چهارم را تمام نکرده است، احتياط آن است که طواف را تمام کند و اعاده نمايد و يا از نو يک طواف کامل انجام دهد.</ref>، طواف را اعاده کند و احتياط مستحب در فرض اول در غير حيض آن است که اتمام کند و اعاده نمايد.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۹  |  اگر شخصي که با عذر طواف را قطع کرده، نتوانست به جا آورد تا آنکه وقت تنگ شد، اگر ممکن است، او را حمل کنند و طواف دهند و اگر ممکن نيست نايب<ref>آيه الله سبحاني: و نايب يک طواف کامل به نيت اعم از اعاده و اتمام و يا به عنوان تکليف فعلي منوب ‌عنه انجام دهد و نماز آن را بخواند و احتياطاً منوب ‌عنه هم در هر کجا هست اگر امکان دارد نماز طواف را خودش نيز بخواند.

نظر ساير آيات عظام در مورد نيابت در مسئله قبل گذشت.</ref> براي او بگيرند.<ref>آيه الله خامنه‌اي: بايد خودش نايب بگيرد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۲۰  |  اگر مشغول طواف است و وقت نماز واجب تنگ شود واجب است طواف را رها کند و نماز بخواند<ref>آيه الله خامنه‌اي: اگر طواف واجب را براي اقامه نماز واجب قطع کند، در صورتي که پس از انجام نيمي از طواف چنين کند، پس از نماز ادامه آن را انجام داده و هفت دور کامل مي‌کند، و اگر پيش از اتمام نصف طواف چنين کند، در صورتي که فاصله زيادي ايجاد شود، احوط آن است که طواف را از ابتدا انجام دهد، ولي اگر فاصله زياد حاصل نشده باشد، عدم وجوب رعايت احتياط در اين مورد، بعيد به نظر نمي‌رسد، اما رعايت احتياط در هر حال پسنديده است. در اين مورد، تفاوتي ندارد که نماز جماعت باشد يا فرداي؛ و وقت نماز تنگ باشد يا نباشد و از اين مسئله حکم مسئله بعد نيز روشن مي‌شود.  

آيه الله زنجاني: و پس از آن بدون تأخير، طواف را اتمام نمايد، هرچند قبل از شوط چهارم باشد.</ref>، پس اگر بعد از چهار دور<ref>آيه الله سبحاني: بعد از نيمه طواف.</ref> رها کرد از همان جا طواف را تمام کند، والاّ<ref>آيه الله بهجت: اگر موالات عرفيه به هم بخورد.</ref> اعاده کند.<ref>آيه الله تبريزى: اعاده لازم نيست، گرچه احتياط مستحب آن است که طواف را بعد از طواف اول و نماز آن اعاده کند.

آيه الله مکارم: در هر دو صورت طواف را کامل کند.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۲۱  |  جايز است بلکه مستحب است قطع کند طواف را براي رسيدن به نماز جماعت يا رسيدن به وقت فضيلت نماز واجب، و از هر جا قطع کرد از همان جا بعد از نماز اتمام کند<ref>آيه الله بهجت: اگر موالات عرفيه به هم نخورد و اگر به هم بخورد و قبل از اکمال شوط چهارم باشد احتياط مراعات شود با اکمال آن طواف و اعاده آن..</ref>، و احتياط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند، و سزاوار نيست اين احتياط ترک شود.<ref>آيه الله تبريزى: بنا بر احتياط مستحب طواف را بعد از طواف اول و نماز آن اعاده کند.

آيه الله مکارم: اين احتياط واجب نيست.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۲۲  |  اگر بعد از تمام شدن طواف و انصراف از آن شک کند که آيا طواف را زيادتر از هفت دور به جا آورده يا نه يا شک کند کمتر به جا آورده يا نه، اعتنا نکند و طوافش صحيح است، لکن در صورت دوم خالي از اشکال نيست<ref>آيه الله بهجت: هرگاه بعد از فراغ از طواف شک نمايد که آيا طوافم هفت شوط يا کمتر يا بيشتر بوده، اعتنا به شک ننمايد، مانند کسي که بعد از شروع به نماز طواف چنين شکي بکند. 

آيه الله فاضل: اين اشکال در صورت عدم انصراف از طواف است، اما اگر شک بعد از انصراف و دخول در نماز طواف باشد اعتنا نکند و طواف او صحيح است بلکه ظاهراً به محض انصراف هم، طواف محکوم به صحت است و لازم نيست اعتنا کند.</ref> و احتياط ترک نشود.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۲۳  |  اگر بعد از طواف شک کند که صحيح به جا آورده آن را يا نه، مثلاً احتمال بدهد که از طرف راست طواف کرده يا محدث بوده يا از داخل حجر اسماعيل۷ طواف کرده اعتنا نکند<ref>آيه الله زنجاني: حکم مسئله قبل را دارد.</ref>، و طوافش صحيح است اگرچه باز در محل طواف باشد و از آنجا منصرف نشده يا مشغول کارهاي ديگر نشده باشد، در صورتي که هفت دور بودن معلوم باشد بي‌زياده و نقيصه.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۲۴  |  اگر در آخر دور که به حجرالاسود ختم شد شک کند که هفت دور زده يا هشت دور يا زيادتر، اعتنا به شک نکند و طوافش صحيح است.<ref>آيه الله زنجاني: حکم شک بعد از تمام شدن طواف در مسئله ۶۲۲ گذشت.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۲۵  |  اگر قبل از رسيدن به حجرالاسود و تمام شدن دور، شک کند که آنچه را دور مي‌زند دور هفتم است يا هشتم طوافش باطل است.<ref>آيه الله بهجت: احوط بطلان طواف است.

آيه الله فاضل، آيه الله مکارم: آن دور را تمام کند و طوافش صحيح است.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۲۶  |  اگر در آخر دور يا اثناي آن شک کند ميان شش و هفت و هرچه پاي نقيصه در کار است، طواف او باطل است.<ref>آيه الله بهجت: بطلان طواف او و لزوم استيناف خالي از قوت نيست با آنکه في ‌الجمله احوط است و احوط از آن بنا بر اقلّ بگذارد و اتمام و بعد از آن اعاده طواف نمايد.

آيه الله مکارم: بنا بر احتياط واجب.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۲۸  |  شخص کثير الشک در عدد دورها اعتنا به شکش نکند<ref>آيه الله خويي: کثير الشک در طواف تا به حد وسواس نرسد بايد به شکش اعتنا کند.

آيه الله مکارم: و بنا را بر آنچه به نفع اوست بگذارد.</ref> و احتياط آن است که کسي را وادار کند که عدد را حفظ کند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۲۹  |  گمان در عدد دورها اعتبار ندارد<ref>آيه الله بهجت: حکم آن مانند حکم ظن در نماز (يقين) است.</ref> و حکم شک را دارد.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۳۰  |  اگر مشغول سعي بين صفا و مروه شد و يادش آمد که طواف به جا نياورده، بايد رها کند و طواف کند و پس از آن سعي را اعاده کند.<ref>آيه الله سبحاني: بايد هر کجاي سعي هست آن را رها کند و برگردد و طواف و نماز آن را به جاي آورد و سپس احتياطاً سعي را اتمام و اعاده کند.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۳۱  |  اگر در حال سعي يادش آمد که طواف را ناقص به جا آورده، بايد برگردد و طواف را از همان جا که ناقص کرده تکميل کند و برگردد تتمه سعي را به جا آورد و طواف و سعيش صحيح است. ليکن احتياط آن است که اگر کمتر از چهار دور به جا آورده طواف را تمام کند و اعاده نمايد<ref>به نظر آيات عظام، که در مسئله قطع طواف سهواً در ذيل مسئله ۶۰۸ و ۶۰۹ مفصلاً ذکر شد؛ مراجعه شود.

آيه الله فاضل، آيه الله مکارم: اين احتياط ترک نشود.</ref> و همچنين اگر سعي را کمتر از چهار بار انجام داده تمام کند و اعاده کند.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۳۳  |  اگر کسي مريض يا طفلي را حمل کند و طواف دهد و خودش نيز قصد طواف کند طواف هر دو صحيح است.<ref>آيه الله زنجاني: و لازم نيست در حال طواف، شانه چپ آنها به طرف کعبه باشد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۳۵  |  واجـب نيسـت در حال طواف روي طواف‌کننده طـرف جلو باشـد بلکه جايز است به يميـن و يسار نگـاه کنـد و صفحه صـورت را برگردانـد بلکه به عقـب نگـاه کنـد<ref>آيه الله سبحاني: بوسيدن کعبه و يا لمس آن و استلام حجر و يا رکن يماني به احتياط واجب در حال حرکت و چرخيدن نباشد و اگر بخشي از شوط را با همين حال انجام دهد به احتياط واجب اعاده کند و اگر محل جبران گذشته است، طواف را پس از اتمام و خواندن نماز اعاده کند و اگر اعمال مترتبه را انجام داده، دو مرتبه انجام دهد، ولي قطع طواف و انجام اين کارها و بعد ادامه از محلي که قطع کرده اشکالي ندارد مشروط بر اينکه بين اشواط موالات و وحدت عرفي آن به هم نخورد.

آيه الله سيستاني: احتياط واجب آن است که به حدي رو نگرداند که بتواند مقداري از پشت سر را نگاه کند.</ref> و مي‌تواند طـواف را رها کنـد و خانه را ببـوسد<ref>آيه الله زنجاني: بلکه مي‌تواند در حال بوسيدن خانه کعبه طواف نمايد.</ref> و برگـردد از همان جا اتمـام کنـد.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۳۶  |  جايز است در بين طواف براي رفع خستگي و استراحت بنشيند يا دراز بکشد و بعد از همان جا اتمام کند، ولي نبايد آنقدر طول دهد که موالات عرفيه به هم بخورد و اگر آنقدر نشست، احتياط آن است که اتمام کند و اعاده نمايد.<ref>آيه الله بهجت: اگر در موردي است که عذر صدق نمي‌کند حکم آن در مسئله ۶۱۵ و ۶۱۶ گذشت، و با فرض تحقق عذر از ادامه، قبل از اکمال شوط چهارم، در حدي که موالات عرفيه به هم نخورد مانعي ندارد و اگر به هم بخورد احتياط مراعات شود به اکمال آن طواف و اعاده آن، و بعد از شوط چهارم مطلقاً مانعي ندارد. 

آيه الله مکارم: احتياط به اتمام لازم نيست.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۳۸  |  در صورت امکان ولو در وقت خلوت بايد طواف در حد بين مقام ابراهيم و خانه که مسافت بيست و شش ذراع و نيم است باشد و دورتر از آن حد، کفايت نمي‌کند و در صورت عدم امکان ولو در وقت خلوت، طواف در خارج حد مزبور مانع ندارد با مراعات الأقرب فالأقرب.<ref>نظر آيات عظام در ذيل مسئله ۵۹۲ گذشت.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۳۹  |  هرگاه در طواف خانه خدا، مثلاً در چند قدم از طواف اشکالي پيش آمد؛ مثل اينکه او را بي‌اختيار بردند، همان چند قدم را بايد از سر بگيرد و اگر از حجرالاسود به قصد طواف شروع کند، اشکال دارد.<ref>آيه الله بهجت: اگر بتواند برگردد و از همان جا طوافش را ادامه دهد بايد اين کار را بکند وگرنه بدون نيت دور مي‌زند تا به محلّي که بدون اختيار برده شده برسد تا از همان جا به طواف ادامه دهد.  

آيه الله مکارم: هرگاه با توجه به اين امر و با اختيار خود وارد طواف شود و او را ببرند، ضرری ندارد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۴۰  |  اگر در طواف بي‌اختيار او را ببرند، اعاده آن مقدار لازم است<ref>آيات عظام تبريزي، سبحاني، مکارم: مانند مسئله سابق است.

آيه الله خامنه‌اي: به ذيل مسئله ۵۸۲ مراجعه شود.</ref> و بايد طواف را صحيح انجام دهد و خودش به اختيار طواف کند و چنانچه ممکن نيست بايد در وقت خلوت طواف نمايد<ref>آيه الله فاضل: و اگر وقت خلوت پيدا نکند و اعاده نيز مستلزم عسر و حرج باشد به همين مقدار اکتفا کند، و طواف در اين فرض صحيح است.</ref> ولي بايد دانست که منظور از بي‌اختيار شدن اين نيست که در اثر فشار جمعيت تندتر برود بلکه در اين صورت اگر قدم‌ها را به اختيار خود برمي‌دارد ضرر ندارد و طوافش صحيح است.

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۴۱  |  اگر در حال طواف در اثر فشار و ازدحام جمعيت پشت به خانه شود و قسمتي از طواف به اين صورت انجام گيرد يا در اثر فشار جمعيت، شخص را مقداري جلو ببرند بايد مقداري از طواف که پشت به خانه يا بدون اختيار بوده، اعاده شود<ref>آيه الله خامنه‌اي: ذيل مسئله ۵۸۲ مراجعه شود.  

آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: در مورد فشار جمعيت مثل مسئله سابق است، اما اگر پشت به خانه شود بايد آن مقدار را اعاده کند.</ref> و اگر نمي‌تواند برگردد با جمعيت بدون قصد طواف برود تا به جايي که بايد از آنجا طواف را اعاده کند برسد و از آنجا تدارک نمايد.<ref>آيه الله سيستاني: همان‌گونه که گذشت مي‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالاسود برود و آن شوط را اعاده کند و نمي‌تواند بدون قصد طواف برود تا جايي که طوافش نادرست بوده است و از آنجا اعاده نمايد.

آيه الله فاضل: همان‌گونه که گذشت مي‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالأسود برود و آن شوط را اعاده کند.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۴۲  |  اگر حاجي در حال طواف، پول خمس نداده همراه داشته باشد طوافش اشکال پيدا نمي‌کند.<ref>آيه الله بهجت: همان حکم محمول غصبي در نماز را دارد.

آيه الله نوري: طوافش اشکال پيدا مي‌کند.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۴۳  |  اگر کسي پس از انجام اعمال حج تمتع فهميد که در طواف عمره يا حج چند شوط از هفت شوط را از داخل حجر اسماعيل دور زده<ref>آيه الله بهجت: در صورت سهو و بطلان اصل طواف.  

آيه الله مکارم: يعني از روي سهو.</ref>، حج او صحيح است و بايد طواف را اعاده کند.<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: چون از روي جهل به حکم، طواف صحيح را ترک کرده با فرض انقضاي وقت، حجش باطل است.

 از اين جهت بايد براي تکميل حج افراد، عمره مفرده به جا آورد و در سال بعد حج واجب را به عنوان حج تمتع اعاده کند [البته اين حکم در صورت عمد به معني مسامحه در انجام تکليف، فتوا و در صورت جهل به حکم شرعي، احتياط است | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله =  و اگر پس از حج تمتع متوجه شد که بعضي از شوط‌هاي طواف حج را داخل حجر رفته است، تا آخر ذي‌حجه وقت دارد که خود و يا در صورتي که خودش در مکه نيست، نايبش آن را جبران کند ولي اگر در طواف نساء بوده، زمان تدارک آن در طول سال وجود دارد و اگر آنچه را که داخل حجر رفته، بعد از سه شوط و نيم طواف باشد اگر با همسر خود هم‌بستر شده باشد، اشکال ندارد و فقط اتمام طواف به گردن اوست و اگر قبل از نصف طواف باشد، هنوز همسر بر او حلال نشده است و بايد از زمان اطلاع، از اموري که در مورد همسر بر او حرام است، بپرهيزد.

آيه الله مکارم: بايد آن طواف را تکميل کند و بعد نماز طواف را اعاده نمايد.</ref>

  | {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۴۴  |  زني که در غير ايام عادت لک ديده و به اعتقاد پاکي، طواف و نماز را انجام داده و شب بعد خون ديده، با شرايط حيض<ref>آيه الله زنجاني: اگر ثابت شود که بعد از قطع شدن لک در باطن، طواف و نماز را انجام داده، طواف و نمازش صحيح است، و اگر ثابت نشده باشد در دو صورت بايد طواف و نماز را اعاده کند، اول آنکه: اين لک، دو روز يا کمتر قبل از ايام عادت باشد که محکوم به حيض است، دوم آنکه: عادت عدديه وقتيه داشته و به جهت تکميل عدد مي‌بايست لک ديده شده و ما بعد آن را تا زماني که احتمال مي‌دهد در باطن خون باشد حيض قرار دهد مثلاً کسي که عادت او هفت روزه است چنانچه سه روز قبل از عادت، لک ببيند و احتمال بدهد که اين لک نصف روز ادامه داشته ـ ولو در باطن ـ و بعد پاک شود و در ايام عادت شش روز و نيم خون ببيند نصف روز اول نيز محکوم به حيض است، پس اگر در آن وقت طواف و نماز انجام دهد، محکوم به بطلان است و بايد اعاده شود و در غير اين دو صورت طواف و نماز خوانده شده، صحيح است.</ref>، اگر يقين کند که بعد از ديدن لک، خون در باطن فرج بوده و قطع نشده، حيض بوده است و طواف و نمازش صحيح نيست<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله خويي: اگر لک داراي صفات حيض بوده، در اين صورت حکم کسي را دارد که قبل از طواف حائض شده و چنانچه به وظيفه خود عمل نکرد تا زمان تدارک گذشت، حجش باطل است.

آيه الله صافي، آيه الله گلپايگاني: و بايد اعاده نمايد و اگر در عمره بوده و وقت اعاده ندارد حج او مبدل به افراد مي‌شود.</ref> و اگر شک دارد يا يقين کند که خون قطع شده، حيض نبوده است و اعمالش صحيح است و در صورت اول حج او صحيح است و بايد طواف و نماز را اعاده کند<ref> آيه الله سبحاني: اگر قبل از رفتن به عرفات پاک شد، بعد از غسل بايد طواف و نماز و سعي و تقصير را اعاده کند و اگر تا رفتن به عرفات پاک نشد حج او به حج افراد تبديل مي‌شود و پس از حج يک عمره مفرده به جا آورد.

آيه الله فاضل: و سعي را نيز احتياطاً اعاده کند.</ref> و اگر در عمره بوده در صورت ضيق وقت احتياطاً بعد از حج، يک عمره مفرده نيز به جا آورد.<ref>آيه الله تبريزى، آيه الله سيستاني: اگر در عمره تمتع بوده، بايد طواف عمره و نماز آن را قبل از طواف حج قضا نمايد.

آيه الله فاضل: حج تمتع مبدل به افراد مي‌شود و اگر واجب بوده بايد بعد از آن عمره مفرده به جا آورد و اگر مستحب بوده بعد از آن عمره مفرده واجب نيست</ref>