پرش به محتوا

آئین اربعین، پیام‌ها و دستاوردها(کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''آئین اربعین، پیام‌ها و دستاورها'''، ترجمه‌ای است از کتاب «زیاره الأربعین، دلالات و آفاق» به نویسندگی محمدعبدالرضا هادی الساعدی، که توسط سید ابوالقاسم غضنفری و حسن باجلان به فارسی ترجمه شده است.
'''آئین اربعین، پیام‌ها و دستاورها'''، ترجمه‌ای است از کتاب «زیاره الأربعین، دلالات و آفاق» به نویسندگی محمدعبدالرضا هادی الساعدی، که توسط سید ابوالقاسم غضنفری و حسن باجلان به فارسی ترجمه شده است.
این کتاب در 9 فصل تدوین شده و ظرفیت‌های مختلف مراسم و پیاده‌روی [[اربعین]] را بررسی می‌کند. مهمترین مواردی که در این کتاب بدان پرداخته شده‌است بدین شرح است:
* اعلام برائت از مشرکان و ستمگران با تأثی از سیره [[امام حسین (ع)|امام حسین]]
* بهره گیری از حضور گسترده مردم برای اعلام مسائل امت اسلامی
* استفاده از ظرفیت پیاده‌روی اربعین در نهادینه کردن رفتار و اخلاق نیک، چنان‌که در این مراسم ایثار و خدمت به [[زائر|زائرین]] به صورت داوطلبانه مجموعه‌ای از اعمال و رفتار درست و نیک را در خود جای داده است.
* برشمردن محاسن فردی و اجتماعی پیاده‌روی اربعین، نظیر حس [[تعبد]]، مبارزه با شیطان، سلامت روانی و ذهنی با ارتباط گرفتن زائرین مؤمن با یکدیگر در مسیر راه
* سعی در نهادینه کردن محاسن پیاده‌روی اربعین در زائرین بعد از پایان مراسم و دور نگه‌داشتن این مراسم از انحرافاتی نظیر ریا و تفاخر و مقدم شمردن واجبات در این مراسم و استفاده از منابع اصیل برای درک مصیبت وارده بر [[اهل بیت]]
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
  | تصویر = آئین اربعین.png|File.png|270px|thumb|left
  | تصویر = آئین اربعین.png|File.png|270px|thumb|left
خط ۳۳: خط ۴۱:


==فصل اول:بیزاری جستن از ستمگران ==
==فصل اول:بیزاری جستن از ستمگران ==
این فصل زیارت اربعین را همچون مراسم حج، که نمود برائت از مشرکین است، نماد برائت از مشرکین و ستمگران می‌داند.<ref>آئین اربعین، ص 17</ref>
این فصل زیارت اربعین را همچون مراسم [[حج]]، که نمود [[برائت از مشرکان|برائت از مشرکین]] است، نماد برائت از مشرکین و ستمگران می‌داند.<ref>آئین اربعین، ص 17</ref>


نویسنده ذیل سه زیرفصل این مفهوم را بیان می‌کند:
نویسنده ذیل سه زیرفصل این مفهوم را بیان می‌کند:
خط ۳۹: خط ۴۷:
'''برائت سیاسی در سیاست امام حسین(ع)،''' در این قسمت، مفهوم لعن را بیان می‌کند و آن را مرزبندی با ستمگران می‌داند و  نه نفرین‌گویی و عقده گشایی.<ref>آئین اربعین، ص 20-23</ref>
'''برائت سیاسی در سیاست امام حسین(ع)،''' در این قسمت، مفهوم لعن را بیان می‌کند و آن را مرزبندی با ستمگران می‌داند و  نه نفرین‌گویی و عقده گشایی.<ref>آئین اربعین، ص 20-23</ref>


'''زنده کردن اراده سیاسی،''' در این قسمت، زیارت را عامل رجوع و پیوند مردم به رهبران دینی می‌داند. نویسنده ایجاد پیوند ولایی با رهبران دینی را جهت دهنده اراده سیاسی مردم به سمت حمایت از اسلام و مسلمانان می داند.<ref>آئین اربعین، ص 23</ref>
'''زنده کردن اراده سیاسی،''' در این قسمت، زیارت را عامل رجوع و پیوند مردم به رهبران دینی می‌داند. نویسنده ایجاد پیوند ولایی با رهبران دینی را جهت دهنده اراده سیاسی مردم به سمت حمایت از [[اسلام]] و مسلمانان می داند.<ref>آئین اربعین، ص 23</ref>


'''یاری و تلاش،''' در این قسمت با اشاره به فرازهایی از زیارت امام حسین، در یاری جستن از خداوند برای اعمال درست و همراهی امام حسین و مفاهیمی این چنین را عامل شکل‌گرفتن انگیزه مبارزه با فساد و اصلاح جامعه در نسل‌های بعد می داند.<ref>آئین اربعین، ص 24-25</ref>
'''یاری و تلاش،''' در این قسمت با اشاره به فرازهایی از زیارت امام حسین، در یاری جستن از خداوند برای اعمال درست و همراهی [[امام حسین (ع)|امام حسین]] و مفاهیمی این چنین را عامل شکل‌گرفتن انگیزه مبارزه با فساد و اصلاح جامعه در نسل‌های بعد می داند.<ref>آئین اربعین، ص 24-25</ref>


==فصل دوم:نمایش‌های هدفمند توده‌های مؤمن==
==فصل دوم:نمایش‌های هدفمند توده‌های مؤمن==
خط ۵۲: خط ۶۰:


==فصل چهارم:عمل داوطلبانه==
==فصل چهارم:عمل داوطلبانه==
در این فصل نویسنده با اشاره به اعمال داوطلبانه  مرسوم در جهان که اهداف اقتصادی، اجتماعی و یا بهداشتی را مدنظر دارند، رفتار زائران اربعین را اعم و بالاتر از این اعمال داوطلبانه می‌داند.
در این فصل نویسنده با اشاره به اعمال داوطلبانه  مرسوم در جهان که اهداف اقتصادی، اجتماعی و یا بهداشتی را مدنظر دارند، رفتار زائران [[اربعین]] را اعم و بالاتر از این اعمال داوطلبانه می‌داند.


چنان‌که در مسیر زیارت اربعین موکب‌‌ها و ساکنین محلی عراق، انواع خدمات را به‌شکل کاملا داوطلبانه و خالصانه در اختیار زائرین اربعین قرار می‌دهند. و این اعمال خودجوش و خارج از چارچوب دولتی بوده و تنها انگیزه درونی افراد در این زمینه دخیل است.<ref>آئین اربعین، ص 69-85</ref>
چنان‌که در مسیر زیارت اربعین موکب‌‌ها و ساکنین محلی عراق، انواع خدمات را به‌شکل کاملا داوطلبانه و خالصانه در اختیار زائرین اربعین قرار می‌دهند. و این اعمال خودجوش و خارج از چارچوب دولتی بوده و تنها انگیزه درونی افراد در این زمینه دخیل است.<ref>آئین اربعین، ص 69-85</ref>
خط ۶۴: خط ۷۲:
در این فصل نویسنده ضمن پرداختن علمی به فواید پیاده‌روی مانند ایجاد سلامت روانی و دوری از افسردگی، پیاده‌روی اربعین را ضامن سلامت روانی و ذهنی زائرین می‌داند.  
در این فصل نویسنده ضمن پرداختن علمی به فواید پیاده‌روی مانند ایجاد سلامت روانی و دوری از افسردگی، پیاده‌روی اربعین را ضامن سلامت روانی و ذهنی زائرین می‌داند.  


اما نویسنده به این مسأله تأکید می‌کند که این مراسم با مفاهیمی والاتر همچون انس با دیگران و حس امنیت، قصد تقرب به خدا و احساس رضایت درونی، همزاد پنداری با اسرای کربلا حضرت زین العابدین و حضرت زینب به سلامت و آرامش روان زائرین را فراهم می‌کند.<ref>آئین اربعین، 99-106</ref>
اما نویسنده به این مسأله تأکید می‌کند که این مراسم با مفاهیمی والاتر همچون انس با دیگران و حس امنیت، قصد تقرب به خدا و احساس رضایت درونی، همزاد پنداری با [[اسرای کربلا]] [[حضرت زین العابدین]] و [[حضرت زینب]] به سلامت و آرامش روان زائرین را فراهم می‌کند.<ref>آئین اربعین، 99-106</ref>


==فصل هفتم:دستاوردهای تربیتی و آموزشی مراسم پر برکت اربعین==
==فصل هفتم:دستاوردهای تربیتی و آموزشی مراسم پر برکت اربعین==
در این فصل نویسنده دستاوردهای تربیتی زیارت اربعین را استحکام منزلت سیدالشهدا در افراد، ولایت‌پذیری و ایستادگی و برائت از دشمنان، نهادینه شدن اخلاق درست و دورماندن از رفتار منفی، و نیز الگو سازی برای کودکان و نوجوانان در ترویج اخلاق درست و استفاده از رسانه در این مسیر را، ذکر می‌کند.<ref>آئین اربعین، ص 107-118</ref>
در این فصل نویسنده دستاوردهای تربیتی زیارت اربعین را استحکام منزلت [[امام حسین (ع)|سیدالشهدا]] در افراد، ولایت‌پذیری و ایستادگی و برائت از دشمنان، نهادینه شدن اخلاق درست و دورماندن از رفتار منفی، و نیز الگو سازی برای کودکان و نوجوانان در ترویج اخلاق درست و استفاده از رسانه در این مسیر را، ذکر می‌کند.<ref>آئین اربعین، ص 107-118</ref>


در بیان دستاودهای آموزشی مراسم اربعین نیز مواردی چون بالارفتن مهارت اجتماعی و ارتباط با دیگران را ذکر می‌کند و مراسم زیارت اربعین را عامل بازدارنده از انحرافات اخلاقی می‌داند و در این راستا نظریات اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دهد.<ref>آئین اربعین، ص 118-133</ref>
در بیان دستاودهای آموزشی مراسم اربعین نیز مواردی چون بالارفتن مهارت اجتماعی و ارتباط با دیگران را ذکر می‌کند و مراسم زیارت اربعین را عامل بازدارنده از انحرافات اخلاقی می‌داند و در این راستا نظریات اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دهد.<ref>آئین اربعین، ص 118-133</ref>
خط ۷۷: خط ۸۵:
در این فصل نویسنده به این مسأله می‌پردازد که نباید مراسم زیارت اربعین دچار انحرافاتی نظیر ریا و تفاخر شود و باید جنبه‌های عبادی آن محفوظ بماند.
در این فصل نویسنده به این مسأله می‌پردازد که نباید مراسم زیارت اربعین دچار انحرافاتی نظیر ریا و تفاخر شود و باید جنبه‌های عبادی آن محفوظ بماند.


همچنین ضرورت انجام واجبات در طول مسیر و نیز رجوع به منابع اصیل و درک مصیبت وارده به اهل بیت و مقدس پنداشتن طول مسیر زیارت را از ملزومات برحذر داشتن مراسم اربعین از انحراف می‌داند.<ref>آئین اربعین، ص 151-159</ref>
همچنین ضرورت انجام واجبات در طول مسیر و نیز رجوع به منابع اصیل و درک مصیبت وارده به [[اهل بیت]] و مقدس پنداشتن طول مسیر زیارت را از ملزومات برحذر داشتن مراسم [[اربعین]] از انحراف می‌داند.<ref>آئین اربعین، ص 151-159</ref>


==اطلاعات ناشر==
==اطلاعات ناشر==
این کتاب در پژوهشکده حج و زیارت و توسط نشر مشعر در بهار 1401 به چاپ رسیده است.
این کتاب در [[پژوهشکده حج و زیارت]] و توسط نشر مشعر در بهار 1401 به چاپ رسیده است.


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}