احتیاط: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
*احتیاط واجب: احتیاطی که عمل به آن [[واجب]] است. یعنی گاهی فقیه، [[فتوا]] به احتیاط میدهد که همان احتیاط واجب در رساله توضیح المسائل مراجع است. مانند شک بین اینکه نماز تمام بر من [[واجب]] است یا شکسته، که احتیاط واجب در خواندن هر دو است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، ص۱۲.</ref> گاهی نیز فقیه به حکم فقهی برخی موضوعات دست پیدا نمیکند و فتوا نیز نمیدهد، اما احتیاط را لازم میداند<ref>جمعی از محققان، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۳۱۰.</ref> که به آن احتیاط مطلق نیز میگویند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، ص۵۴.</ref> مانند اینکه اگر نذر کند که به فقیر معینی صدقه بدهد، نمیتواند آن را به فقیر دیگری بدهد و اگر آن فقیر بمیرد، بنابر احتیاط باید به ورثه او بپردازد.<ref>توضيحالمسائل امام خمینی، ۱۳۷۲ش، ص۳۷۴، م۲۶۵۹.</ref> | *احتیاط واجب: احتیاطی که عمل به آن [[واجب]] است. یعنی گاهی فقیه، [[فتوا]] به احتیاط میدهد که همان احتیاط واجب در رساله توضیح المسائل مراجع است. مانند شک بین اینکه نماز تمام بر من [[واجب]] است یا شکسته، که احتیاط واجب در خواندن هر دو است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، ص۱۲.</ref> گاهی نیز فقیه به حکم فقهی برخی موضوعات دست پیدا نمیکند و فتوا نیز نمیدهد، اما احتیاط را لازم میداند<ref>جمعی از محققان، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۳۱۰.</ref> که به آن احتیاط مطلق نیز میگویند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، ص۵۴.</ref> مانند اینکه اگر نذر کند که به فقیر معینی صدقه بدهد، نمیتواند آن را به فقیر دیگری بدهد و اگر آن فقیر بمیرد، بنابر احتیاط باید به ورثه او بپردازد.<ref>توضيحالمسائل امام خمینی، ۱۳۷۲ش، ص۳۷۴، م۲۶۵۹.</ref> | ||
بنابر نظر امام خمینی، پوشیدن دو جامه احرام برای مردان[م۲۶۹ ۱] که یکی «لنگ» است و دیگری «ردا» که باید آن را به دوش بیندازند و احتیاط واجب [م۲۶۹ ۲] آن است که قبل از نیت احرام و لبیک گفتن بپوشد و اگر بعد از لبیک پوشید احتیاط [م۲۶۹ ۳]آن است که لبیک را دوباره بگوید. | بنابر نظر امام خمینی، پوشیدن دو [[لباس احرام|جامه احرام]] برای مردان[م۲۶۹ ۱] که یکی «لنگ» است و دیگری «ردا» که باید آن را به دوش بیندازند و احتیاط واجب [م۲۶۹ ۲] آن است که قبل از نیت احرام و لبیک گفتن بپوشد و اگر بعد از لبیک پوشید احتیاط [م۲۶۹ ۳]آن است که لبیک را دوباره بگوید. | ||
*احتیاط مستحب: در مواردی که احتیاط در آن مورد، الزامی نیست اما بهتر است در آن احتیاط شود. مانند اینکه در غسل | *احتیاط مستحب: در مواردی که احتیاط در آن مورد، الزامی نیست اما بهتر است در آن احتیاط شود. مانند اینکه در [[غسل ارتماسی]]، اگر به نیت غسل ارتماسی، به تدریج در آب فرو رود تا تمام بدن زیر آب قرار گیرد، غسل صحیح است اما احتیاط آن است که یک دفعه زیر آب رود.<ref>توضيحالمسائل امام خمینی، ۱۳۷۲ش، ص۴۸، م۳۶۸.</ref> | ||
===تفاوت احتیاط واجب و احتیاط مستحب=== | ===تفاوت احتیاط واجب و احتیاط مستحب=== | ||
تفاوت احتیاط واجب و احتیاط مستحب عبارت است از: | تفاوت احتیاط واجب و احتیاط مستحب عبارت است از: | ||
*احتیاط واجب، احتیاط بدون فتوا است و مقلد میتواند به همان احتیاط عمل کند، یا به فتوای مجتهد دیگری که پس از آن مجتهد، از دیگران اعلم است مراجعه کند. | *احتیاط واجب، احتیاط بدون فتوا است و مقلد میتواند به همان احتیاط عمل کند، یا به فتوای مجتهد دیگری که پس از آن مجتهد، از دیگران اعلم است مراجعه کند. | ||
*احتیاط مستحب، احتیاط همراه با فتوا است و مقلد میتواند یا به همان احتیاط عمل کند و یا به فتوای همراه آن عمل نماید و نمیتواند در این مساله به مجتهد دیگر رجوع کند. | *احتیاط مستحب، احتیاط همراه با [[فتوا]] است و مقلد میتواند یا به همان احتیاط عمل کند و یا به فتوای همراه آن عمل نماید و نمیتواند در این مساله به مجتهد دیگر رجوع کند. | ||
==کاربردهای دیگر== | ==کاربردهای دیگر== | ||
برخی کاربردهای دیگر احتیاط در فقه عبارت است از: | برخی کاربردهای دیگر احتیاط در فقه عبارت است از: | ||
*عمل به احتیاط برای همه (مجتهد یا غیر مجتهد) جایز است اما باید موارد احتیاط را بشناسد. البته افراد اندکی این موارد را میشناسند زیرا شناخت آنها کاری دشوار و نیاز به دانستن همه نظرات است.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۷.</ref> | *عمل به احتیاط برای همه (مجتهد یا غیر مجتهد) جایز است اما باید موارد احتیاط را بشناسد. البته افراد اندکی این موارد را میشناسند زیرا شناخت آنها کاری دشوار و نیاز به دانستن همه نظرات است.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۷.</ref> | ||
*احتیاط در فتوا با فتوای به احتیاط فرق میکند. فتوای به احتیاط، خود نوعی فتواست و در موارد فتوای به احتیاط، مقلّد نمیتواند رجوع به مجتهد دیگر بنماید.<ref>مکارم شیرازی، دایرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۴۴۰.</ref> مثل این که بدانیم یکی از این دو لباس نجس است فقیه بر اساس وجوب احتیاط در چنین نواردی که شک در دو چیز محدود است (مانند دو لباس)، فتوا به احتیاط و وجوب استفاده نکردن از هر دو لباس در نماز میدهد.<ref>مکارم شیرازی، دایرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۴۴۰.</ref> | *احتیاط در فتوا با فتوای به احتیاط فرق میکند. فتوای به احتیاط، خود نوعی فتواست و در موارد فتوای به احتیاط، مقلّد نمیتواند رجوع به مجتهد دیگر بنماید.<ref>مکارم شیرازی، دایرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۴۴۰.</ref> مثل این که بدانیم یکی از این دو لباس نجس است فقیه بر اساس وجوب احتیاط در چنین نواردی که شک در دو چیز محدود است (مانند دو لباس)، [[فتوا]] به احتیاط و وجوب استفاده نکردن از هر دو لباس در نماز میدهد.<ref>مکارم شیرازی، دایرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۴۴۰.</ref> | ||
*اگر مکلف بداند عملی [[حرام]] نیست ولی نمیداند [[واجب]] است یا [[مستحب]] یا [[مکروه]] یا [[مباح]]، میتواند به امید مطلوب بودن عمل نزد خداوند، آن عمل را انجام دهد زیرا احتمال مطلوب بودن آن در خود عمل وجود دارد.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، مسأله ۳۰، ص۲۹.</ref> | *اگر مکلف بداند عملی [[حرام]] نیست ولی نمیداند [[واجب]] است یا [[مستحب]] یا [[مکروه]] یا [[مباح]]، میتواند به امید مطلوب بودن عمل نزد خداوند، آن عمل را انجام دهد زیرا احتمال مطلوب بودن آن در خود عمل وجود دارد.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، مسأله ۳۰، ص۲۹.</ref> | ||
*اگر مکلف بداند عملی واجب نیست ولی نمیداند حرام است یا مستحب یا مکروه یا مباح، میتواند آن عمل را انجام ندهد زیرا احتمال مطلوب نبودن آن عمل نزد خداوند وجود دارد.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، مسأله ۳۰، ص۲۹.</ref> | *اگر مکلف بداند عملی واجب نیست ولی نمیداند حرام است یا مستحب یا مکروه یا مباح، میتواند آن عمل را انجام ندهد زیرا احتمال مطلوب نبودن آن عمل نزد خداوند وجود دارد.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، مسأله ۳۰، ص۲۹.</ref> |