موسوعه رد شبهات جلد بیست و دوم(کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
'''شبهه سوم: طلب مغفرت امیرالمؤمنین برای امام حسن''' | '''شبهه سوم: طلب مغفرت امیرالمؤمنین برای امام حسن''' | ||
این قسمت به عسل خوردن امام حسن از سهم بیت‌المال، بدون اجازه، اشاره دارد که امام علی(ع)، امام حسن گفت بخاطر این عمل استغفار کن. | این قسمت به عسل خوردن امام حسن از سهم بیت‌المال، بدون اجازه، اشاره دارد که امام علی(ع)، به امام حسن گفت بخاطر این عمل استغفار کن. | ||
نویسنده اصل این روایت را محل تردید می‌داند چراکه تنها در مناقب ابن شهرآشوب آمده است و به این نکته اشاره می‌کند که چرا امام علی(ع) که مظهر عدالت بود امام حسن را به‌واسطه این کار تنبیه نکرد. بنابراین نویسنده روایت را از اساس صحیح نمی‌داند.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 86-87</ref> | نویسنده اصل این روایت را محل تردید می‌داند چراکه تنها در مناقب ابن شهرآشوب آمده است و به این نکته اشاره می‌کند که چرا امام علی(ع) که مظهر عدالت بود امام حسن را به‌واسطه این کار تنبیه نکرد. بنابراین نویسنده روایت را از اساس صحیح نمی‌داند.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 86-87</ref> | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
'''شبهه پنجم: شک امام حسن در صدور حکم''' | '''شبهه پنجم: شک امام حسن در صدور حکم''' | ||
در این قسمت، مربوط به روایتی است که امام حسن در بیان حکمی درستی آن را از لطف خدا و امام علی و نادرستی احتمالی آن را به خود نسبت می‌دهد. | |||
نویسنده این رویکرد امام حسن را تواضع نسبت به امام علی می‌داند. | |||
در وهله بعد نویسنده امام معصوم را چونان سایر بندگان، ممکن الخطا می‌داند، اما عدم وقوع خطا و گناه از سوی وی را از عنایت و لطف خداوند می‌داند که شامل انبیا نیز می‌شود. | |||
'''شبهه ششم: بیعت یا صلح با معاویه''' | '''شبهه ششم: بیعت یا صلح با معاویه''' | ||
در این قسمت، بیعت امام حسن که بیعت با طاغوت بوده و در نتیجه عملی گناه، در رد معصومیت امام حسن مطرح شده‌است. | |||
نویسنده در ابتدا مفهوم بیعت و صلح را جدا دانسته و بیان منابع مختلف، از جمله شیخ صدوق وشیخ مرتضی را در این مورد بررسی کرده است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 113-120</ref> | |||
او تصریح می‌کند که امام با معاویه صلح کرده و نه بیعت، چنان‌که بیعت با شرط گذاشتن همراه نیست و امام حسن به هنگام صلح، شروطی را تعیین نمود.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 130</ref> | |||
همچنین نویسنده، سخنان امام حسن را مورد توجه قرار می‌دهد که همواره حکومت بنی امیه را مانع آسایش امت اسلامی دانسته و خلیفه را کسی معرفی می‌کند که سیره پیامبر را عملی نماید و اهل بیت را سزاوارترین می‌داند.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 120-121</ref> | |||
نویسنده تلاش‌های معاویه برای تحریف حقیقت و اعتراضات امام حسن به اعمال معاویه را نیز در این زمینه مورد توجه قرار می‌دهد.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 131</ref> | |||
==فصل چهارم: نقد شبهات عصمت امام حسین(ع)== | ==فصل چهارم: نقد شبهات عصمت امام حسین(ع)== | ||