Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۸۶۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
به نظر فقیهان امامی، در صورتی که بوی عطر در بدن یا لباس تا هنگام [[احرام]] پاک شود یا قابل رفع باشد، کاربرد آن پیش از احرام مباح و در غیر این صورت، حرام است.<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص226، 333؛ جواهر الکلام، ج20، ص395؛ المعتمد، ج4، ص192.</ref> | به نظر فقیهان امامی، در صورتی که بوی عطر در بدن یا لباس تا هنگام [[احرام]] پاک شود یا قابل رفع باشد، کاربرد آن پیش از احرام مباح و در غیر این صورت، حرام است.<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص226، 333؛ جواهر الکلام، ج20، ص395؛ المعتمد، ج4، ص192.</ref> | ||
====دیدگاه اهل‌سنت==== | ====دیدگاه اهل‌سنت==== | ||
درباره کاربرد بوی خوش پیش از احرام، فقیهان اهل سنت اختلاف نظر دارند | درباره کاربرد بوی خوش پیش از احرام، فقیهان اهل سنت اختلاف نظر دارند. | ||
به نظر مشهور فقیهان [[اهل‌سنت]]،<ref>تحفة الفقهاء، ج1، ص400-401؛ المغنی، ج3، ص226-228؛ المجموع، ج7، ص218، 221-222.</ref> خوشبو ساختن بدن پیش از احرام برای کسی که قصد احرام دارد، مستحب و خوشبو ساختن لباس پیش از احرام جایز است؛ خواه آثار عطر و حتی عین آن تا هنگام احرام باقی بماند و خواه نماند. برخی فقیهان اهل‌سنت، از جمله [[مالک بن انس]] و برخی از [[مالکیان]]<ref>بدایة المجتهد، ج1، ص263-264؛ مواهب الجلیل، ج4، ص231-232.</ref> و [[حنفیان]]<ref>بدائع الصنائع، ج2، ص144.</ref> این کار را مکروه شمرده‌اند. حتی به مالک اعتقاد به حرمت نیز نسبت داده شده است.<ref>تنویر الحوالک، ص312؛ مواهب الجلیل، ج4، ص231-232؛ اضواء البیان، ج5، ص85.</ref> | |||
===گستره حرمت طیب=== | ===گستره حرمت طیب=== | ||
ا. مصداق‌های «طیب» حرام: به باور بیشینه قریب به اتفاق فقیهان امامی<ref>المبسوط، طوسی، ج1، ص319؛ شرائع الاسلام، ج1، ص184؛ قواعد الاحکام، ج1، ص423.</ref> و همه فقیهان اهل‌سنت،<ref>بدایة المجتهد، ج1، ص263؛ المغنی، ج3، ص293؛ المجموع، ج7، ص269.</ref> خودداری احرام‌گزار از هر‌گونه ماده خوشبوکننده که عرف آن را عطر (طیب) بشمارد، واجب و کاربرد آن با شروطی ویژه حرام است. پشتوانه اهل‌سنت<ref>المغنی، ج3، ص293.</ref> و امامیان<ref>مختلف الشیعه، ج4، ص70-71؛ مدارک الاحکام، ج7، ص319-320؛ الحدائق، ج15، ص413-416.</ref> احادیث گوناگون است که از تعابیر آن‌ها عمومیت استفاده می‌شود و همه انواع طیب را در بر می‌گیرد. ممنوعیت یاد شده شامل شخصی که در حال احرام فوت کند و نیز کودک احرام‌گزار هم می‌گردد. | ا. مصداق‌های «طیب» حرام: به باور بیشینه قریب به اتفاق فقیهان امامی<ref>المبسوط، طوسی، ج1، ص319؛ شرائع الاسلام، ج1، ص184؛ قواعد الاحکام، ج1، ص423.</ref> و همه فقیهان اهل‌سنت،<ref>بدایة المجتهد، ج1، ص263؛ المغنی، ج3، ص293؛ المجموع، ج7، ص269.</ref> خودداری احرام‌گزار از هر‌گونه ماده خوشبوکننده که عرف آن را عطر (طیب) بشمارد، واجب و کاربرد آن با شروطی ویژه حرام است. پشتوانه اهل‌سنت<ref>المغنی، ج3، ص293.</ref> و امامیان<ref>مختلف الشیعه، ج4، ص70-71؛ مدارک الاحکام، ج7، ص319-320؛ الحدائق، ج15، ص413-416.</ref> احادیث گوناگون است که از تعابیر آن‌ها عمومیت استفاده می‌شود و همه انواع طیب را در بر می‌گیرد. ممنوعیت یاد شده شامل شخصی که در حال احرام فوت کند و نیز کودک احرام‌گزار هم می‌گردد. | ||