زمزم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
'''زمزم''' نام مشهورترین چاه آب [[مسجدالحرام]] است که در فاصله حدود 21 متری شرقِ [[حجرالاسود]] واقع شده و در آغاز، چشمه‌ای بوده که بر اساس منابع تاریخی، به اعجاز الهی برای [[حضرت اسماعیل(ع)]] و [[هاجر]] جاری شد. سرآغاز تاريخ [[شهر مكه]] و تجديد بناى [[کعبه]] را، جوشش زمزم دانسته‌اند. | '''زمزم''' نام مشهورترین چاه آب [[مسجدالحرام]] است که در فاصله حدود 21 متری شرقِ [[حجرالاسود]] واقع شده و در آغاز، چشمه‌ای بوده که بر اساس منابع تاریخی، به اعجاز الهی برای [[حضرت اسماعیل(ع)]] و [[هاجر]] جاری شد. سرآغاز تاريخ [[شهر مكه]] و تجديد بناى [[کعبه]] را، جوشش زمزم دانسته‌اند. | ||
سال‌های متمادی آب مورد نیاز [[جارالله|مردم مکه]]، از همین چاه تأمین | سال‌های متمادی آب مورد نیاز [[جارالله|مردم مکه]]، از همین چاه تأمین می‌شد؛ تا اینکه نشانه‌های زمزم از بین رفت و رفته‌رفته این چاه ناپدید شد. پس از مدتی طولانی، [[سقایت]] و آب‌رسانی خانه خدا به دست [[عبدالمطلب|عبدالمطلب،]] پدربزرگ [[پیامبر(ص)]] رسید و به دست او چاه زمزم حفر شد و بار دیگر آب آن جوشید. | ||
آب | آب زمزم همواره نزد [[اهل حرم|مردم مكه]] قِداسَت و اهميت فراوانى داشته است. [[پيامبر(ص)]] بيشتر از آب زمزم مى‌نوشيد و آن را بهترين آب روى زمين می‌دانست. | ||
چاه زمزم در دوره‌های مختلف تاریخی، تعمیر و توسعه یافته | چاه زمزم در دوره‌های مختلف تاریخی، تعمیر و توسعه یافته است. دهانه چاه ١/5 متر، عمق آن 30 متر و فاصله‌اش تا کعبه ٢١ متر است. برای استفاده بیشتر زائران کعبه، در اطراف صحن مسجدالحرام به‌وسیله لوله‌کشی، آب زمزم را به شیرها هدایت کرده‌اند. | ||
==زمزم در لغت== | ==زمزم در لغت== | ||
زمزم مرکّب از دو «زم» و در لغت به معنای آهسته، آهسته و یا آب فراوان<ref>معجم‌البلدان، ج٣، ص166.</ref> و در اصطلاح نام چشمه و یا چاهی در [[مکه]] نزدیک [[کعبه]] است که پیشینه تاریخی آن، به دوران [[حضرت ابراهیم(ع)]] باز می‌گردد، آن گاه که آن حضرت به فرمان خداوند همسرش [[هاجر]] را به همراه [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]]، که کودکی شیرخوار بود، به سرزمین بی‌آب و علفِ مکه آورده و خود برای انجام ماموریتی الهی آن دیار را ترک نمود. تا آن که‌اندوخته غذا و آب مادر و فرزند به پایان رسید و هاجر نگران از جان کودک خویش به جستجوی آب پرداخت. | زمزم مرکّب از دو «زم» و در لغت به معنای آهسته، آهسته و یا آب فراوان<ref>معجم‌البلدان، ج٣، ص166.</ref> و در اصطلاح نام چشمه و یا چاهی در [[مکه]] نزدیک [[کعبه]] است که پیشینه تاریخی آن، به دوران [[حضرت ابراهیم(ع)]] باز می‌گردد، آن گاه که آن حضرت به فرمان خداوند همسرش [[هاجر]] را به همراه [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]]، که کودکی شیرخوار بود، به سرزمین بی‌آب و علفِ مکه آورده و خود برای انجام ماموریتی الهی آن دیار را ترک نمود. تا آن که‌اندوخته غذا و آب مادر و فرزند به پایان رسید و هاجر نگران از جان کودک خویش به جستجوی آب پرداخت. | ||