پرش به محتوا

ابوجعفر محمد بن حسن عباسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(اضافه کردن الگوی تکمیل مقاله)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ابوجعفر محمد بن حسن بن عبدالعزیز عباسی'''، از والیان [[مکه]] در سده چهارم هجری است. او به [[عباسیان]] نسب می‌برد.<ref>امراء مکه، ص۱۲۷.</ref> در منابع از زندگی او اطلاعی ارائه نشده است. بر پایه گزارشی، پس از آرام شدن اوضاع مکه که به سبب هجوم [[قرامطه]] به سال ۳۱۷ق. بحرانی شده بود، به ولایت مکه رسید.<ref>شفاء الغرام، ج۲، ص۳۳۱؛ خلاصة الکلام، ص۱۵.</ref>
'''ابوجعفر محمد بن حسن بن عبدالعزیز عباسی'''، از والیان [[مکه]] در سده چهارم هجری است. او به [[عباسیان]] نسب می‌برد.<ref>امراء مکه، ص۱۲۷.</ref> در منابع از زندگی او اطلاعی ارائه نشده است. بر پایه گزارشی، پس از آرام شدن اوضاع مکه که به سبب هجوم [[قرامطه]] به سال ۳۱۷ق. بحرانی شده بود، به ولایت مکه رسید.<ref>شفاء الغرام، ج۲، ص۳۳۱؛ خلاصة الکلام، ص۱۵.</ref>


فأسی به نقل از مورخ [[مصر|مصری]]، محمد بن یوسف صاحب کتاب الولاة و القضاة، حکمرانی‌اش را در سال ۳۳۸ق پس از عزل او از منصب قاضی القضات [[مصر]] در همین سال دانسته و آورده است که ولایت او بر مکه می‌بایست از سوی [[علی بن اخشید]] باشد.<ref>شفاء الغرام، ج۲، ص۳۳۱؛ خلاصة الکلام، ص۱۵؛ امراء مکه، ص۱۲۷.</ref> گفته‌اند ابوجعفر، معاون علی در حکومت اخشیدیان بوده است.<ref>شفاء الغرام، ج۲، ص۳۳۱؛ خلاصة الکلام، ص۱۵؛ تاریخ مکه، ص۱۷۵.</ref>
[[تقی الدین فاسی|فاسی]] به نقل از مورخ [[مصر|مصری]]، محمد بن یوسف صاحب کتاب الولاة و القضاة، حکمرانی‌اش را در سال ۳۳۸ق پس از عزل او از منصب قاضی القضات [[مصر]] در همین سال دانسته و آورده است که ولایت او بر مکه می‌بایست از سوی [[علی بن اخشید]] باشد.<ref>شفاء الغرام، ج۲، ص۳۳۱؛ خلاصة الکلام، ص۱۵؛ امراء مکه، ص۱۲۷.</ref> گفته‌اند ابوجعفر، معاون علی در حکومت اخشیدیان بوده است.<ref>شفاء الغرام، ج۲، ص۳۳۱؛ خلاصة الکلام، ص۱۵؛ تاریخ مکه، ص۱۷۵.</ref>


در سال ۳۳۱ق. ولایت [[شام]]، مصر و [[حرمین]] از سوی خلیفه عباسی، [[المتقی]]، به ابوبکر بن محمد بن طُغْج واگذار شد. او از اوضاع نابسامان عباسیان بهره گرفت و حکومتی مستقل تأسیس کرد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۲۹۹-۳۰۱؛ البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۹۳-۲۱۵.</ref>
در سال ۳۳۱ق. ولایت [[شام]]، مصر و [[حرمین]] از سوی خلیفه عباسی، [[المتقی]]، به ابوبکر بن محمد بن طُغْج واگذار شد. او از اوضاع نابسامان عباسیان بهره گرفت و حکومتی مستقل تأسیس کرد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۲۹۹-۳۰۱؛ البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۹۳-۲۱۵.</ref>
خط ۱۸: خط ۱۸:
*'''تاریخ مکه''': احمد السباعی (م.۱۴۰۴ق.)، نادی مکة الثقافی، ۱۴۰۴ق؛
*'''تاریخ مکه''': احمد السباعی (م.۱۴۰۴ق.)، نادی مکة الثقافی، ۱۴۰۴ق؛
*'''خلاصة الکلام فی بیان امراء البلد الحرام''': احمد بن زینی دحلان (م.۱۳۰۴ق.)، مصر، المطبعة الخیریه، ۱۳۰۵ق؛
*'''خلاصة الکلام فی بیان امراء البلد الحرام''': احمد بن زینی دحلان (م.۱۳۰۴ق.)، مصر، المطبعة الخیریه، ۱۳۰۵ق؛
*'''شفاء الغرام''': محمد الفأسی (م.۸۳۲ق.)، به کوشش مصطفی محمد، مکه، النهضة الحدیثه، ۱۹۹۹م؛
*'''شفاء الغرام''': محمد الفاسی (م.۸۳۲ق.)، به کوشش مصطفی محمد، مکه، النهضة الحدیثه، ۱۹۹۹م؛
*'''العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین''': محمد الفأسی (م.۸۳۲ق.) به کوشش فؤاد سیر، مصر، الرساله، ۱۴۰۶ق.
*'''العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین''': محمد الفاسی (م.۸۳۲ق.) به کوشش فؤاد سیر، مصر، الرساله، ۱۴۰۶ق.
{{پایان}}
{{پایان}}
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
۲٬۱۰۳

ویرایش