پرش به محتوا

ادنی‌الحل: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۱۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۶: خط ۱۶:
پشتوانه فقیهان [[شیعه]]، حدیث‌های نقل شده<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص450-451.</ref> از [[امامان(ع)]] درباره عمره [[پیامبر اکرم(ص)]] است که از مکان‌هایی جز میقات‌های پنج‌گانه [[حج تمتع]] محرم شدند؛ از جمله [[جِعرانه]] در شمال شرقی مکه؛ و نیز حدیث‌هایی<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص454.</ref> چون [[روایت]] [[عمر بن زید]] که میقات‌های احرام را برای عمره مکیان، جعرانه و [[حدیبیه]] در شمال غربی مکه دانسته و با تعبیر «و ما أشْبَهَهُما» آن را به همه مناطق ادنی‌ الحل گسترش داده است.<ref>مستند الشیعه، ج11، ص189-190؛ الحدائق، ج14، ص455.</ref> فقیهان اهل سنت نیز به حدیث‌هایی استناد کرده‌اند که مفاد آن‌ها ‌گزارش عمره‌های [[پیامبر(ص)]] و دستور ایشان به [[عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] برای مُحرم کردن [[عایشه]] از [[تنعیم]] در شمال مکه است.<ref>صحیح البخاری، ج4، ص14؛ سنن ابن ماجه، ج2، ص997، 999؛ المغنی، ج3، ص210.</ref>
پشتوانه فقیهان [[شیعه]]، حدیث‌های نقل شده<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص450-451.</ref> از [[امامان(ع)]] درباره عمره [[پیامبر اکرم(ص)]] است که از مکان‌هایی جز میقات‌های پنج‌گانه [[حج تمتع]] محرم شدند؛ از جمله [[جِعرانه]] در شمال شرقی مکه؛ و نیز حدیث‌هایی<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص454.</ref> چون [[روایت]] [[عمر بن زید]] که میقات‌های احرام را برای عمره مکیان، جعرانه و [[حدیبیه]] در شمال غربی مکه دانسته و با تعبیر «و ما أشْبَهَهُما» آن را به همه مناطق ادنی‌ الحل گسترش داده است.<ref>مستند الشیعه، ج11، ص189-190؛ الحدائق، ج14، ص455.</ref> فقیهان اهل سنت نیز به حدیث‌هایی استناد کرده‌اند که مفاد آن‌ها ‌گزارش عمره‌های [[پیامبر(ص)]] و دستور ایشان به [[عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] برای مُحرم کردن [[عایشه]] از [[تنعیم]] در شمال مکه است.<ref>صحیح البخاری، ج4، ص14؛ سنن ابن ماجه، ج2، ص997، 999؛ المغنی، ج3، ص210.</ref>


فقیهان شیعه<ref>تحریر الاحکام، ج1، ص562-563؛ الدروس، ج1، ص338.</ref> و اهل سنت<ref>المجموع، ج7، ص204.</ref> به پشتوانه این روایات، به ویژه حدیث‌های ‌گزارش دهنده از سیره نبوی، محرم شدن عمره‌گزار مقیم مکه را از یکی از سه مکان یاد شده در این حدیث‌ها (<small>تنعیم، جعرانه و حدیبیه</small>) [[مستحب]] شمرده‌اند. بیشتر فقیهان شیعه<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص194-195؛ الدروس، ج1، ص338؛ قس: جواهر الکلام، ج18، ص119.</ref> و برخی از اهل سنت<ref>المجموع، ج7، ص204-205.</ref> جعرانه را از آن رو که میقات شخص پیامبر(ص) بوده، بر تنعیم ترجیح داده و برخی دیگر از اهل سنت<ref>الفقه الاسلامی، ج3، ص453.</ref> تنعیم را از آن‌جا که نزدیک‌ترین منطقه حل به مکه است، برتر دانسته‌اند. اندکی از آن‌ها نیز حدیبیه را ترجیح داده<ref>نک: المجموع، ج7، ص205.</ref> و شماری دیگر از فقیهان هیچ تمایزی میان آن‌ها برنشمرده‌اند.<ref>شرح معانی الآثار، ج2، ص241؛ عمدة القاری، ج10، ص120.</ref>
بیشتر فقیهان شیعه<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص194-195؛ الدروس، ج1، ص338؛ قس: جواهر الکلام، ج18، ص119.</ref> و برخی از اهل سنت<ref>المجموع، ج7، ص204-205.</ref> جعرانه را از آن رو که میقات شخص پیامبر(ص) بوده، بر تنعیم ترجیح داده و برخی دیگر از اهل سنت<ref>الفقه الاسلامی، ج3، ص453.</ref> تنعیم را از آن‌جا که نزدیک‌ترین منطقه حل به مکه است، برتر دانسته‌اند. اندکی از آن‌ها نیز حدیبیه را ترجیح داده<ref>نک: المجموع، ج7، ص205.</ref> و شماری دیگر از فقیهان هیچ تمایزی میان آن‌ها برنشمرده‌اند.<ref>شرح معانی الآثار، ج2، ص241؛ عمدة القاری، ج10، ص120.</ref>


به شماری از فقیهان امامی نسبت داده‌اند که در هر [[عمره مفرده]]، خواه عمره‌‌گزار ساکن مکه باشد و خواه [[آفاقی]] غیر ساکن در مکه، میقات را ادنی‌ الحل ‌شمرده‌اند.<ref>نک: المعتمد، ج2، ص429.</ref> برخی فقیهان امامی<ref>المعتمد، ج2، ص393، 429؛ التهذیب، تبریزی، ج2، ص106.</ref> میقات عمره‌‌گزار آفاقی را تنها در صورتی ادنی‌ الحل دانسته‌اند که وی در حال مسافرت بدون قصد عمره به حدود حرم نزدیک شود و در آن‌جا قصد عمره مفرده کند. پشتوانه آن‌ها حدیثی حاکی از احرام پیامبر(ص) از جعرانه در مسیر بازگشت از [[غزوه حنین]] است. برخی به [[مالک بن انس]] نسبت داده‌اند که وی میقات عمره‌‌گزاران از مکه را تنها منطقه تنعیم می‌دانسته است.<ref>نک: صحیح مسلم، ج8، ص152.</ref> اندکی از فقیهان پیشین اهل سنت بر آن بوده‌اند که میقات عمره واجب برای مکیان همان میقات‌های پنج‌گانه احرام؛ و میقات عمره مستحب برای آنان ادنی‌ الحل است.<ref>الانصاف، ج4، ص54.</ref>
به شماری از فقیهان امامی نسبت داده‌اند که در هر [[عمره مفرده]]، خواه عمره‌‌گزار ساکن مکه باشد و خواه [[آفاقی]] غیر ساکن در مکه، میقات را ادنی‌ الحل ‌شمرده‌اند.<ref>نک: المعتمد، ج2، ص429.</ref> برخی فقیهان امامی<ref>المعتمد، ج2، ص393، 429؛ التهذیب، تبریزی، ج2، ص106.</ref> میقات عمره‌‌گزار آفاقی را تنها در صورتی ادنی‌ الحل دانسته‌اند که وی در حال مسافرت بدون قصد عمره به حدود حرم نزدیک شود و در آن‌جا قصد عمره مفرده کند. پشتوانه آن‌ها حدیثی حاکی از احرام پیامبر(ص) از جعرانه در مسیر بازگشت از [[غزوه حنین]] است. برخی به [[مالک بن انس]] نسبت داده‌اند که وی میقات عمره‌‌گزاران از مکه را تنها منطقه تنعیم می‌دانسته است.<ref>نک: صحیح مسلم، ج8، ص152.</ref> اندکی از فقیهان پیشین اهل سنت بر آن بوده‌اند که میقات عمره واجب برای مکیان همان میقات‌های پنج‌گانه احرام؛ و میقات عمره مستحب برای آنان ادنی‌ الحل است.<ref>الانصاف، ج4، ص54.</ref>
۳٬۲۴۱

ویرایش