قتلگاه: تفاوت میان نسخهها
←تاریخچه بنا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==تاریخچه بنا== | ==تاریخچه بنا== | ||
[[پرونده:قتلگاه۱۲.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|این تصویر را قدیمیترین تصویر از قتلگاه امام حسین(ع) دانستهاند. گویا صندوقی است که بر پایه برخی گزارشها روی قتلگاه قرار داشت که بعدها برداشته شده و با سکوی سنگی تعویض شد. ]] | [[پرونده:قتلگاه۱۲.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|این تصویر را قدیمیترین تصویر از قتلگاه امام حسین(ع) دانستهاند. گویا صندوقی است که بر پایه برخی گزارشها روی قتلگاه قرار داشت که بعدها برداشته شده و با سکوی سنگی تعویض شد. ]] | ||
برخی برای | برخی برای قتلگاه پیشینه تاریخی قبل از دوران پهلوی نیافته و احتمال دادهاند ساخته دوره پهلوی باشد.<ref>مقتل جامع سید الشهداء، ص 559.</ref> برخی پژوهشگران این گفته را از روی بیدقتی دانسته، شواهد تاریخی برای پیشینه این مکان بیان کردهاند.<ref>قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۳ و ۱۲۴.</ref> سید عبدالحسین کلیدار نیز، از فردی به نام سید نورالدین نعمت الله (متولد 731ق) یاد کرده که در سده هشتم قمری کنار سرداب قتلگاه معتکف شده است.<ref>سيد عبد الحسين الكليدار آل طعمة، حاشية كتاب بغية النبلاء في تاريخ کربلاء، ص۱۸.</ref> | ||
قتلگاه پیش از بازسازیِ سال ۱۳۶۶ق. مانند [[سرداب|سردابی]] گود و دارای پله بوده است.<ref name=":3">تاریخچه کربلا، ص 142.</ref> برخی سرداب قتلگاه را در گذشته، اینگونه توصیف کردهاند: «در فاصله چند متری ضریح حبیب بن مظاهر، به سمت غرب آن، دری نقرهای و ضخیم است که به سردابی معروف به «مذبح» میرسد و در گوشه شمال شرقی آن صندوقی از نقره طلاکوب با نقشهای برجسته است که یادبود محلی است که [[امام حسین(ع)]] در آن سر بریده شد. همه دیوارها و زمین این سرداب با سنگ مرر سفید اصل، سنگفرش شده است.»<ref>سيدمحمدحسن الكليدار آلطعمة، مدينة الحسين(ع)،ج 1 ،ص 54.</ref> برخی به جای صندوق نقرهای، درِ نقرهای گزارش کردهاند که روی جایگاه قرار داشته است.<ref name=":3" /> | |||
ناصرالدین شاه قاجار، در سال ۱۲۸۷ق. (۱۲۴۹ش)، قتلگاه را «خیلی گود» توصیف کرده که پله میخورَد. درون گودی، از دری دراز خبر داده، که آن را بلند میکنند، زیر آن زمینی است گود، که به گفته ناصرالدین شاه، هنگامی که امام حسین(ع) از اسب در محل مدفن به زمین افتاد، خود را با زانو به این مکان کشاند.<ref>شهریار جادهها، سفرنامه ناصرالدین شاه به عتبات، ص۱۱۶.</ref> | ناصرالدین شاه قاجار، در سال ۱۲۸۷ق. (۱۲۴۹ش)، قتلگاه را «خیلی گود» توصیف کرده که پله میخورَد. درون گودی، از دری دراز خبر داده، که آن را بلند میکنند، زیر آن زمینی است گود، که به گفته ناصرالدین شاه، هنگامی که امام حسین(ع) از اسب در محل مدفن به زمین افتاد، خود را با زانو به این مکان کشاند.<ref>شهریار جادهها، سفرنامه ناصرالدین شاه به عتبات، ص۱۱۶.</ref> | ||
بر پایه گزارش عبدالوهاب عزام، در سفرنامه خود، که در سال ۱۳۴۸ق. (۱۳۰۸-۱۳۰۹ش) در [[قاهره]] منتشر شد، قتلگاه، سردابی بوده که نزدیک به ده پله به پایین میرفته و با شبکهای آهنی پوشیده | بر پایه گزارش عبدالوهاب عزام، در سفرنامه خود، که در سال ۱۳۴۸ق. (۱۳۰۸-۱۳۰۹ش) در [[قاهره]] منتشر شد، قتلگاه، سردابی بوده که نزدیک به ده پله به پایین میرفته و با شبکهای آهنی پوشیده بوده است. مردم بر این باور بودند که خون امام حسین(ع) هنگام شهادت در این مکان ریخته است.<ref>عبدالوهاب، رحالت، ص۵۹.</ref> | ||
گزارشی دیگر که در سال ۱۳۶۶ق. (۱۳۲۶ش) به چاپ رسیده است،{{یادداشت|این گزارش متعلق به حسین عمادزاده اصفهانی، در کتاب تاریخ جغرافیای کربلای معلی است. وی متولد ۱۲۸۵ و متوفی ۱۳۶۹ش. است.}}<ref>[http://www.lib.ir/book/84178194/پیام-بزرگ-از-بزرگ-پیامبران-متن-کامل-خطبه-الغدیر/ کتابشناسی پیام بزرگ از بزرگ پیامبران]، پایگاه اطلاعرسانی کتابخانههای ایران؛ [http://www.lib.ir/book/72506687/تاریخ-جغرافیای-کربلای-معلی/ معرفی کتاب تاریخ جغرافیایی کربلای معلی]، پایگاه اطلاع رسانی کتابخانههای ایران.</ref> گودال قتلگاه را دارای سقف دانسته و روی محل شهادت، صندوق و روی صندوق، | گزارشی دیگر که در سال ۱۳۶۶ق. (۱۳۲۶ش) به چاپ رسیده است،{{یادداشت|این گزارش متعلق به حسین عمادزاده اصفهانی، در کتاب تاریخ جغرافیای کربلای معلی است. وی متولد ۱۲۸۵ و متوفی ۱۳۶۹ش. است.}}<ref>[http://www.lib.ir/book/84178194/پیام-بزرگ-از-بزرگ-پیامبران-متن-کامل-خطبه-الغدیر/ کتابشناسی پیام بزرگ از بزرگ پیامبران]، پایگاه اطلاعرسانی کتابخانههای ایران؛ [http://www.lib.ir/book/72506687/تاریخ-جغرافیای-کربلای-معلی/ معرفی کتاب تاریخ جغرافیایی کربلای معلی]، پایگاه اطلاع رسانی کتابخانههای ایران.</ref> گودال قتلگاه را دارای سقف دانسته و روی محل شهادت، صندوق و روی صندوق، ضریحی معرفی کرده است. به گزارش نویسنده، کمتر کسی نیروی آن داشته که پلهها را طی کرده و به قتلگاه برسد، بیشتر کسانی که خواستهاند آن جا را زیارت کنند، پس از پایین رفتن از چند پله، از خود بی خود گشته و جسد بیهوش آنها را بیرون آوردهاند. این گزارش، سرداب و قتلگاه را تاریک و وحشتناک معرفی کرده است.<ref>تاریخ جغرافیایی کربال، ص ۱۱۰.</ref> | ||
[[پرونده:قتلگاه۱۰.jpg|راست|بندانگشتی|سکویی سنگی به ارتفاع نیم متر که محل شهادت امام حسین(ع) دانسته شده است. پیش از این، در یا صندوقی نقرهای روی این جایگاه قرار داشت که برداشته و با این سکو جایگزین شد.|جایگزین=]] | [[پرونده:قتلگاه۱۰.jpg|راست|بندانگشتی|سکویی سنگی به ارتفاع نیم متر که محل شهادت امام حسین(ع) دانسته شده است. پیش از این، در یا صندوقی نقرهای روی این جایگاه قرار داشت که برداشته و با این سکو جایگزین شد.|جایگزین=]] | ||
در بازسازی سال ۱۳۶۶ق. قتلگاه را پر کرده، آن را مساوی با کف رواق نمودهاند. درب نقرهای را که روی جایگاه شهادت امام حسین(ع) | در بازسازی سال ۱۳۶۶ق. قتلگاه را پر کرده، آن را مساوی با کف رواق نمودهاند. درب نقرهای را که روی جایگاه شهادت امام حسین(ع) بود برداشته و به جای آن سنگی گذاشتند که نشانهای از محل شهادت امام حسین(ع) باشد.<ref>تاریخچه کربلا، ص 142.</ref> برخی در راهروی شرقی قتلگاه، مقبره کوچکی متعلق به [[امیرکبیر]] معرفی کردهاند که در توسعه حرم از میان رفته است.<ref name=":0" /> | ||
در دهههای پیش از سال ۱۴۳۱ق. (۱۳۸۸ش) قتلگاه به وسيله درى به سالن باريكى مرتبط بود كه در آن يك اتاق نُه مترى قرار داشت و ديوارهاى آن آيینهكارى و نقاشى شده بود.<ref>قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.</ref> | در دهههای پیش از سال ۱۴۳۱ق. (۱۳۸۸ش) قتلگاه به وسيله درى به سالن باريكى مرتبط بود كه در آن يك اتاق نُه مترى قرار داشت و ديوارهاى آن آيینهكارى و نقاشى شده بود.<ref>قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.</ref> | ||
در ۳۰ صفر ۱۴۳۱ق. (۲۶ بهمن ۱۳۸۸ش | === نصب پنجره برای قتلگاه === | ||
در ۳۰ صفر ۱۴۳۱ق. (۲۶ بهمن ۱۳۸۸ش) دو پنجره در محل قتلگاه نصب شد؛<ref name=":2">[http://www.non14.net/7731 نصب شباکین جدیدین من الذهب و الفضة الخالصة فی موقع مذبح]، وکالة نون الخبریة؛ قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.</ref> یکی از پنجرهها به ابعاد ۳۰۰ در ۲۲۷ و ضخامت ۱۵ سانتیمتر و پنجره دیگر به ابعاد ۱۶۰ در ۲۲۴ و ضخامت ۱۸ سانتیمتر. در ساخت آنها از فلزات طلا، نقره، مس و برنج استفاده شده است. آبکاری طلای آن به روش الکترونیک و قلمزنی آن به شکل برجستهکاری انجام شده و دارای نوشتههایی مانند سیدالشهدا(ع)، یا ثارالله، باب الحوائج و سفینة النجاة است. این دو پنجره، در كارگاه آفرينشهاي هنري ستاد بازسازي عتبات عاليات استان اصفهان ساخته شده و در ساخت آن از ۵۰۰ کیلوگرم طلا و ۳۲۵ کیلوگرم نقره استفاده شده است.<ref>[http://hajj.ir/fa/18113 رونمایی ضریح جدید قتلگاه امام حسین(ع)]، پایگاه اطلاع رسانی حج.</ref> به گفته کریم انباری، عضو هیئت اجرائی وقت آستان امام حسین(ع)، این دو پنجره، به خاطر حل کردن مشکل ازدحام جمعیت در قتلگاه، که مساحتی کوچک دارد، طراحی شده و نصب شده است. یکی از پنجرهها رو به روی سمت غربی صحن امام حسین(ع) (باب القبله) و دیگری رو به روی سمت جنوبی صحن امام حسین(ع) (باب الرأس) نصب شده است. کف قتلگاه نیز با سنگ مرر سنگپوش شده و با چراغهای قرمزرنگ نورپردازی شده است. درِ قتلگاه بسته بوده و زیارت تنها، به وسیله دو پنجره صورت میگیرد.<ref name=":2" /> | |||
==در عاشورای ۶۱ق.== | ==در عاشورای ۶۱ق.== |