حدیث غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۲
ویراستاری جزئی
جز (جایگزینی متن - '</ref> <ref>' به '</ref><ref>')
(ویراستاری جزئی)
 
خط ۲۲: خط ۲۲:
}}
}}


'''حدیث غدیر''' در [[روز غدیر]]، در محلی معروف به نام [[غدیر خم]] در روز [[18 ذی‌الحجه]] توسط [[پیامبر اکرم|پیامبر اکرم(ص)]] در هنگام بازگشت از [[حجة الوداع]] بیان شد. که حضرت فرمودند: «مَن کنتُ مولاه فهذا علیٌ مولاه». هر کسی من ولی و سرپرست او هستم علی(ع) سرپرست و ولی او بعد از من هست.
'''حدیث غدیر''' در [[روز غدیر]]، در محلی معروف به نام [[غدیر خم]] در روز [[18 ذی‌الحجه]] توسط [[پیامبر اکرم|پیامبر اکرم(ص)]] در هنگام بازگشت از [[حجة الوداع]] بیان شد. که حضرت فرمودند: «'''مَن کنتُ مولاه فهذا علیٌ مولاه'''». هر کسی من ولی و سرپرست او هستم علی(ع) سرپرست و ولی او بعد از من هست.
این [[حدیث]] یکی از دلایل روشن و قوی برای اثبات حقانیت [[خلافت امام علی|خلافت امام علی(ع)]] پس از پیامبر اکرم(ص) می‌باشد.
این [[حدیث]] یکی از دلایل روشن و قوی برای اثبات حقانیت [[خلافت امام علی|خلافت امام علی(ع)]] پس از [[پیامبر اکرم]](ص) می‌باشد.
==زمان و مکان ابلاغ==
==زمان و مکان ابلاغ==
در سال دهم هجری<ref>الآثار الباقیه، ص71؛ الخصال، ج2، ص487؛ بحارالانوار، ج15، ص252.</ref> پیامبر(ص) تصمیم گرفت عازم [[سفر حج]] شود. این حج، که در آخرین سال عمر حضرت انجام شد، بعدها [[حجةالوداع]] نامیده شد.<ref>تاریخ الطبری، ج3، ص149.</ref> لذا به مسلمانان اطلاع داده شد<ref>صحیح البخاری، ج4، ص1599؛ تاریخ الطبری، ج3، ص152؛ السیرة الحلبیه، ج3، ص360.</ref> برای حج آن سال آماده شوند.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص601.</ref> جمع کثیری از مسلمانان، برای همراهی با پیامبر، در [[مدینه]] گرد آمده<ref>المغازی، ج3، ص1089؛ البدایة و النهایه، ج5، ص110.</ref>، در 25 [[ذیقعده|ذی‌قعده]] راهی [[مکه]] شدند.<ref>تاریخ الطبری، ج3، ص149.</ref> [[امام علی]] نیز، که از [[رمضان]] همان سال به جنگ با کفار منطقه مذحج در [[یمن]] رفته بود<ref>تاریخ الطبری، ج3، ص132؛ تاریخ الیعقوبی، ج2، ص110؛ السیرة الحلبیه، ج3، ص289.</ref>، پس از پیروزی و جمع‌آوری غنایم، به دستور پیامبر، به مکه آمد.<ref>المغازی، ج3، ص1079-1080؛ السیرة الحلبیه، ج3، ص289.</ref>  
در سال دهم هجری<ref>الآثار الباقیه، ص71؛ الخصال، ج2، ص487؛ بحارالانوار، ج15، ص252.</ref> پیامبر(ص) تصمیم گرفت عازم [[سفر حج]] شود. این حج، که در آخرین سال عمر حضرت انجام شد، بعدها [[حجةالوداع]] نامیده شد.<ref>تاریخ الطبری، ج3، ص149.</ref> لذا به مسلمانان اطلاع داده شد<ref>صحیح البخاری، ج4، ص1599؛ تاریخ الطبری، ج3، ص152؛ السیرة الحلبیه، ج3، ص360.</ref> برای حج آن سال آماده شوند.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص601.</ref> جمع کثیری از مسلمانان، برای همراهی با پیامبر، در [[مدینه]] گرد آمده<ref>المغازی، ج3، ص1089؛ البدایة و النهایه، ج5، ص110.</ref>، در 25 [[ذیقعده|ذی‌قعده]] راهی [[مکه]] شدند.<ref>تاریخ الطبری، ج3، ص149.</ref> [[امام علی]] نیز، که از [[رمضان]] همان سال به جنگ با کفار منطقه مذحج در [[یمن]] رفته بود<ref>تاریخ الطبری، ج3، ص132؛ تاریخ الیعقوبی، ج2، ص110؛ السیرة الحلبیه، ج3، ص289.</ref>، پس از پیروزی و جمع‌آوری غنایم، به دستور پیامبر، به مکه آمد.<ref>المغازی، ج3، ص1079-1080؛ السیرة الحلبیه، ج3، ص289.</ref>  
مسلمانان، پس از اتمام حج، از مکه خارج شدند و [[18 ذیحجه|18 ذی‌حجه]] به منطقه [[غدیر خم|خمّ]] رسیدند.<ref>تاریخ الیعقوبی، ج2، ص118.</ref> غدیر خم، در فاصله دو میلی (5 کیلومتر) جحفه است و منزلگاهی بین مکه و مدینه دارد.<ref>معجم البلدان، ج2، ص103.</ref>  
مسلمانان، پس از اتمام حج، از مکه خارج شدند و [[18 ذیحجه|18 ذی‌حجه]] به منطقه [[غدیر خم|خمّ]] رسیدند.<ref>تاریخ الیعقوبی، ج2، ص118.</ref> [[غدیر خم]]، در فاصله دو میلی (5 کیلومتر) جحفه است و منزلگاهی بین مکه و مدینه دارد.<ref>معجم البلدان، ج2، ص103.</ref>  
زمانی که کاروان حج به این منطقه رسید، فرشته وحی آیه 67 [[سوره مائده]]/ 5 ([[آیه تبلیغ]]) را بر حضرت نازل، و ایشان را مأمور کرد که [[ولایت حضرت علی]] را به همگان اعلام کند.<ref>تفسیر القرآن المجید، ج1، ص184؛ تفسیر العیاشی، ج1، ص332.</ref>  
زمانی که کاروان حج به این منطقه رسید، فرشته وحی آیه 67 [[سوره مائده]]/ 5 ([[آیه تبلیغ]]) را بر حضرت نازل، و ایشان را مأمور کرد که [[ولایت حضرت علی]] را به همگان اعلام کند.<ref>تفسیر القرآن المجید، ج1، ص184؛ تفسیر العیاشی، ج1، ص332.</ref>  
==نحوه ابلاغ==
==نحوه ابلاغ==
خط ۳۴: خط ۳۴:
بعد از آن، خلیفه دوم این واقعه را به امام علی تبریک و تهنیت گفت.<ref>البدایة و النهایه، ج7، ص349.</ref>  
بعد از آن، خلیفه دوم این واقعه را به امام علی تبریک و تهنیت گفت.<ref>البدایة و النهایه، ج7، ص349.</ref>  
==منابع حدیث غدیر==
==منابع حدیث غدیر==
این خطبه، با اختلاف در برخی جزئیات و تعابیر، در [[منابع شیعه]]<ref>الخصال، ج1، ص66؛ الاحتجاج، ج1، ص60.</ref>  و اهل سنت<ref>اسدالغابه، ج1، ص439؛ تاریخ الیعقوبی، ج2، ص118؛ البدایة و النهایه، ج7، ص348-349.</ref>  نقل شده است.  
این خطبه، با اختلاف در برخی جزئیات و تعابیر، در [[منابع شیعه]]<ref>الخصال، ج1، ص66؛ الاحتجاج، ج1، ص60.</ref>  و [[اهل سنت]]<ref>اسدالغابه، ج1، ص439؛ تاریخ الیعقوبی، ج2، ص118؛ البدایة و النهایه، ج7، ص348-349.</ref>  نقل شده است.  
===نقل‌های مستقیم===
===نقل‌های مستقیم===
طبق نقل [[علامه امینی]]، این حدیث را احمد بن حنبل از 40 طریق، ابن جریر طبری از 72 طریق، جزری مقری از 80 طریق، ابن عقده از 105 طریق، ابوسعید سجستانی از 120 طریق، ابوبکر جعابی از 125 طریق<ref>الغدیر، ج1، ص40.</ref>  و حافظ ابوالعلاء العطار همدانی نیز از 250 طریق نقل کرده‌اند.<ref>الغدیر، ج1، ص158.</ref>  
طبق نقل [[علامه امینی]]، این حدیث را احمد بن حنبل از 40 طریق، ابن جریر طبری از 72 طریق، جزری مقری از 80 طریق، ابن عقده از 105 طریق، ابوسعید سجستانی از 120 طریق، ابوبکر جعابی از 125 طریق<ref>الغدیر، ج1، ص40.</ref>  و حافظ ابوالعلاء العطار همدانی نیز از 250 طریق نقل کرده‌اند.<ref>الغدیر، ج1، ص158.</ref>  
خط ۴۲: خط ۴۲:
==حدیث غدیر در منابع اهل سنت==
==حدیث غدیر در منابع اهل سنت==
در متون حدیثی و تاریخی، این حدیث به چند صورت نقل شده است.
در متون حدیثی و تاریخی، این حدیث به چند صورت نقل شده است.
* در مشهورترین نقل، تنها به اعلام ولایت امام علی اشاره شده است که [[پیامبر اکرم|پیامبر]] فرمود: «هر کس که من مولای او هستم، این علی مولای اوست».<ref>سنن ابن ماجه، ج1، ص45؛ سنن الترمذی، ج5، ص297؛ السنن الکبری، ج5، ص108.</ref>  
* در مشهورترین نقل، تنها به اعلام ولایت امام علی اشاره شده است که [[پیامبر اکرم|پیامبر]] فرمود: «'''هر کس که من مولای او هستم، این علی مولای اوست'''».<ref>سنن ابن ماجه، ج1، ص45؛ سنن الترمذی، ج5، ص297؛ السنن الکبری، ج5، ص108.</ref>
* در برخی نقل‌ها، افزون بر این اعلان، به دعای حضرت در حق امام علی اشاره دارد.<ref>مسند الامام احمد بن حنبل، ج1، ص152.</ref>  
* در برخی نقل‌ها، افزون بر این اعلان، به دعای حضرت در حق امام علی اشاره دارد.<ref>مسند الامام احمد بن حنبل، ج1، ص152.</ref>  
* برخی نقل‌ها اشاره دارد که پیامبر ابتدا از مردم در مورد اولویت خود، نسبت به امور آنان، پرسید و سپس ولایت حضرت علی را به آنان اعلام کرد.<ref>مسند الامام احمد بن حنبل، ج4، ص347.</ref>  
* برخی نقل‌ها اشاره دارد که پیامبر ابتدا از مردم در مورد اولویت خود، نسبت به امور آنان، پرسید و سپس ولایت حضرت علی را به آنان اعلام کرد.<ref>مسند الامام احمد بن حنبل، ج4، ص347.</ref>  
خط ۴۹: خط ۴۹:
* برخی نیز به ابیاتی از حسان بن ثابت در توصیف این واقعه اشاره کرده‌اند.<ref>الامالی، ص575؛ اقسام المولی، ص35؛ الاقتصاد، ص351.</ref>  
* برخی نیز به ابیاتی از حسان بن ثابت در توصیف این واقعه اشاره کرده‌اند.<ref>الامالی، ص575؛ اقسام المولی، ص35؛ الاقتصاد، ص351.</ref>  
==نقد به عدم تواتر حدیث غدیر==
==نقد به عدم تواتر حدیث غدیر==
با وجود ادعای [[تواتر]] و اسناد و طریق‌هایی که ذکر شد، برخی از علمای اهل سنت برآنند که این حدیث را نمی‌توان متواتر و صحیح دانست<ref>شرح المقاصد، ج5، ص272.</ref>؛ زیرا اکثر اصحاب حدیث، همچون بخاری و مسلم، نقل نکرده‌اند و برخی چون ابی‌داود و ابی‌حاتم رازی آن را ضعیف شمرده‌اند.<ref>شرح المواقف، ج8، ص361.</ref>  
با وجود [[تواتر]] و اسناد و طریق‌هایی که ذکر شد، برخی از علمای اهل سنت برآنند که این حدیث را نمی‌توان متواتر و صحیح دانست<ref>شرح المقاصد، ج5، ص272.</ref>؛ زیرا اکثر اصحاب حدیث، همچون بخاری و مسلم، نقل نکرده‌اند و برخی چون ابی‌داود و ابی‌حاتم رازی آن را ضعیف شمرده‌اند.<ref>شرح المواقف، ج8، ص361.</ref>  
===پاسخ به نقد===
===پاسخ به نقد===
در جواب این ادعا گفته شده، علمای زیادی از اهل سنت، همچون ترمذی (279ق.)،<ref>سنن الترمذی، ج5، ص563.</ref> طحاوی (279ق.)<ref>بیان مشکل الآثار، ج4، ص212.</ref>، حاکم نیشابوری (405ق.)،<ref>المستدرک، ج3، ص118.</ref> اسماعیل بن عمر بن کثیر (774ق.)،<ref>البدایة و النهایه، ج5، ص209.</ref> ابن حجر عسقلانی (852ق.)<ref>فتح الباری، ج7، ص74.</ref> و ابن حجر هیتمی (974ق.)<ref>الصواعق المحرقه، ج1، ص106.</ref> به صحت اسناد این حدیث [[شهادت]] داده‌اند. به علاوه نقل‌های زیادی، با واسطه و بدون واسطه، از سوی صحابه و تابعین، نشان‌دهنده صحت سند این حدیث است.  
در جواب این ادعا گفته شده، علمای زیادی از اهل سنت، همچون ترمذی (279ق.)،<ref>سنن الترمذی، ج5، ص563.</ref> طحاوی (279ق.)<ref>بیان مشکل الآثار، ج4، ص212.</ref>، حاکم نیشابوری (405ق.)،<ref>المستدرک، ج3، ص118.</ref> اسماعیل بن عمر بن کثیر (774ق.)،<ref>البدایة و النهایه، ج5، ص209.</ref> ابن حجر عسقلانی (852ق.)<ref>فتح الباری، ج7، ص74.</ref> و ابن حجر هیتمی (974ق.)<ref>الصواعق المحرقه، ج1، ص106.</ref> به صحت اسناد این حدیث [[شهادت]] داده‌اند. به علاوه نقل‌های زیادی، با واسطه و بدون واسطه، از سوی صحابه و تابعین، نشان‌دهنده صحت سند این حدیث است.  
کاربر ناشناس