احمد بن علی نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد بن علی نیشابوری'''(۳۶۴-۴۴۶ قمری) قاضی و امام [[حرمین]]. وی در [[مکه]] مناصب [[قضاوت]] و امامت حرمین را عهده‌دار بود. او پس از بازگشت به [[نیشابور]]، افزون بر قضاوت، تولیت [[وقف]] را نیز پذیرفت. از شاگردان او [[حاکم حسکانی]] را می‌توان نام برد. وی در سال‌های پایان عمر در خانه خود به بیان و املای [[حدیث‌]] می‌پرداخت و افراد بسیاری در آن شرکت می‌کردند.

احمد بن علی، در خاستگاه خود، [[نیشابور]]، از محضر اساتیدی چون [[ابوبکر طرازی]] (م.۳۸۵ق.<ref>الانساب، ج۴، ص۵۶- ۵۷.</ref>) و [[معافی بن زکریا]] (م.۳۹۰ق.<ref>کشف الظنون، ج۱، ص۵۹۳؛ الذریعه، ج۹،ق اول، ص۲۸۹.</ref>) بهره برد.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲.</ref>وی به نشر دانش توجه ویژه داشت. از شاگردان او می‌توان [[حاکم حسکانی]] (م.۴۹۰ق.) نویسنده [[شواهد التنزیل]] را نام برد که کتاب الفوائد او تقریر درس استادش است.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۱-۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲.</ref> وی در سال‌های پایان عمر در خانه خود به بیان و املای [[حدیث‌]] می‌پرداخت و بزرگانی بسیار در آن شرکت می‌کردند که از جمله آن‌ها می‌توان به محمد پدر [[تقی الدین صیرفینی]] نویسنده کتاب [[المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور]] اشاره کرد.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲.</ref>  

* '''الانساب''': عبدالکریم السمعانی (م.۵۶۲ق.)، به کوشش عبدالله عمر، بیروت،‌دار الجنان، ۱۴۰۸ق

* '''تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر''': الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت،‌دار الکتاب العربی، ۱۴۱۰ق

* '''الذریعة الی تصانیف الشیعه''': آقا بزرگ تهرانی (م.۱۳۸۹ق.)، بیروت،‌دار الاضواء، ۱۴۰۳ق

* '''کشف الظنون''': حاجی خلیفه (م.۱۰۶۷ق.)، بیروت،‌دار احیاء التراث العربی

* '''المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور''': ابراهیم بن محمد الصیرفینی (م.۶۴۱ق.)، به کوشش خالد حیدر، بیروت،‌دار الفکر، ۱۴۱۴ق

* '''الوافی بالوفیات''': الصفدی (م.۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت،‌دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.