مرقد صافی صفا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مرقد صافی صفا یمانی'''، حدود 500 متری غرب [[حرم مطهر امام علی(ع)]] و در كنار [[دریای نجف|بحر النجف]] واقع است و به «صفّة صافی صفا» نیز مشهور است.

 

اولین گنبد این بارگاه در قرن هشتم هجری بنا شد و تا سال 1044 هجری چندین بار مرمت و بازسازی گردید. از 550 سال گذشته تا به امروز، پرده‌داری بارگاه با خاندادن آل‌ الدروایش مخزومیه است.

 

بارگاه صافی صفا در خیابان کمربندی در جهت غربى شهر نجف، در حدود 500 متری [[حرم مطهر امام علی(ع)]] و مشرف به درياچه آن واقع شده است.

در سمت جنوبى مرقد صافی صفا [[مقام امام زين‌العابدين (نجف)|مقام امام زين‌العابدين]] واقع شده و هم چنان پا برجاست. این مکان محل توقف و راز و نیاز [[امام سجاد(ع)]] در زمان‌هایی بوده است که برای زیارت حضرت علی(ع) به نجف می‌‌‌‌آمدند.

در این مقبره، قبری وجود دارد که به «[[صافی صفا]]» منسوب است. دیلمی در «[[ارشاد القلوب]]» خود، نقل کرده است که روزی [[حضرت امیرمؤمنان(ع)]] کنار صحرای نجف نشسته بود. ناگاه دید ناقه سواری، جنازه‌ای را جلوی خود گرفته است و به سوی نجف می‌آید. چون نزدیک شد، به حضرت سلام کرد. حضرت پاسخ سلامش را داد و از او پرسید: «از کجا می‌آیی؟» گفت: «از [[یمن]]».  گفت: «این جنازه کیست؟» گفت: «جنازه پدرم است. آورده‌ام در این سرزمین دفن کنم».  حضرت فرمود: «چرا او را در شهر خود، دفن نکردید؟» گفت: «پدرم چنین وصیت کرد و گفت: مردی در آنجا دفن خواهد شد که به [[شفاعت]] او مثل تعداد ربیعه و مُضر (دو قبیله بزرگ عرب) آمرزیده می‌شوند».  حضرت فرمود: «آن مرد را می‌شناسی؟» گفت: «نه».  حضرت، چند مرتبه فرمود: «به خدا! آن مرد، منم. حال برخیز و پدرت را به خاک بسپار». <ref>ارشاد القلوب، صص ٣٩٠ و ٣٩١.</ref> می‌گویند قبری که در مقبره صافی صفا است، قبر همان مرد است.