بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' جایز نیست{{توضیح مساله|325| | '''امام خمینی:''' جایز نیست{{توضیح مساله|325| | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی و سیستانی:''' شاهد شدن بر عقد، بنا بر قول مشهور، بر [[محرم]] حرام است و این قول موافق [[احتیاط]] است. | ||
* ''' | * '''مکارم و نوری:''' احتیاط واجب. | ||
}} | }} | ||
شخص محرم [[شاهد]] شود برای عقد، گرچه آن عقد برای غیر محرم باشد. | شخص محرم [[شاهد]] شود برای عقد، گرچه آن عقد برای غیر محرم باشد. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' احتیاط آن{{توضیح مساله|326| | '''امام خمینی:''' احتیاط آن{{توضیح مساله|326| | ||
* ''' | * '''بهجت و مکارم:''' [[احتیاط واجب]] این است که محرم. | ||
* ''' | * '''صافی و گلپایگانی:''' [[شهادت]] بر عقد [[جایز]] نیست، اگرچه پیش از [[احرام]] شاهد شده باشد. | ||
}} | }} | ||
است که شهادت ندهد بر عقد، اگرچه شاهد عقد شده باشد، در حال محرم نبودن، اگرچه جایز بودن آن خالی از قوت نیست. | است که شهادت ندهد بر عقد، اگرچه شاهد عقد شده باشد، در حال محرم نبودن، اگرچه جایز بودن آن خالی از قوت نیست. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' اقوی آن است که [[خواستگاری]] کردن در حال احرام جایز است و احتیاط{{توضیح مساله|327| | '''امام خمینی:''' اقوی آن است که [[خواستگاری]] کردن در حال احرام جایز است و احتیاط{{توضیح مساله|327| | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی، صافی، فاضل، گلپایگانی، مکارم و نوری:''' بنا بر [[احتیاط واجب]] محرم نباید خواستگاری نماید. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' خواستگاری در حال احرام [[مکروه]] است. | ||
}} | }} | ||
در ترک است. | در ترک است. | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' اگر زنی را در حال [[احرام]] برای خود عقد کند، با علم به مسئله، آن زن بر او حرام دائمی می‌شود.{{توضیح مساله|329| | '''امام خمینی:''' اگر زنی را در حال [[احرام]] برای خود عقد کند، با علم به مسئله، آن زن بر او حرام دائمی می‌شود.{{توضیح مساله|329| | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' چه آن زن محرم باشد یا نباشد و خواه عالم به مسئله باشد یا نباشد. | ||
}} | }} | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' اگر زنی را با جهل به مسئله برای خود عقد کند، عقدی که کرده است باطل است، لیکن حرام دائمی نمی‌شود،{{توضیح مساله|330| | '''امام خمینی:''' اگر زنی را با جهل به مسئله برای خود عقد کند، عقدی که کرده است باطل است، لیکن حرام دائمی نمی‌شود،{{توضیح مساله|330| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' اگر جاهل بود حرام ابدی نمی‌شود، اگرچه دخول بنماید، بنا بر اظهر و اشهر. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' و بعداً می‌تواند او را برای خود [[عقد]] کند. | ||
* ''' | * '''نوری:''' در صورت عدم دخول، و در صورت دخول حرام دائمی می‌شود. | ||
}} | }} | ||
ولی احتیاط آن است که آن زن را نگیرد؛ خصوصاً اگر با او [[نزدیکی]] کرده باشد. | ولی احتیاط آن است که آن زن را نگیرد؛ خصوصاً اگر با او [[نزدیکی]] کرده باشد. | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' احتیاط آن است که زن اگر احرام بسته باشد و مرد محرم نباشد و او را عقد کند، با او نزدیکی نکند و او را [[طلاق]] دهد، و در صورت علم به مسئله، او را طلاق دهد و با او هیچ وقت [[ازدواج]] نکند{{توضیح مساله|332| | '''امام خمینی:''' احتیاط آن است که زن اگر احرام بسته باشد و مرد محرم نباشد و او را عقد کند، با او نزدیکی نکند و او را [[طلاق]] دهد، و در صورت علم به مسئله، او را طلاق دهد و با او هیچ وقت [[ازدواج]] نکند{{توضیح مساله|332| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' احوط اتحاد حکم مرد و زن است بلکه خالی از وجه نیست. | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی و سیستانی:''' در صورتی که زن محرم باشد و مردی که محرم نیست او را به عقد خود درآورد، این عقد [[باطل]] است و چنانچه زن عالم به حکم بوده است موجب حرمت ابدی هم می‌شود. ('''سیستانی''' حکم اخیر مبنی بر احتیاط است). | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' در احکامی که در مسائل پیشین گفته شد بین مرد و زن محرم فرقی نیست. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر یکی از آنان از حکم مسئله آگاه باشد و بداند که عقد در حال احرام حرام است چنین عقدی باطل و آن زن برای آن مرد حرام ابدی می‌شود. | ||
* ''' | * '''صافی و گلپایگانی:''' اگر زوجه [[محرم]]، عالم به حرمت عقد باشد و مرد محرم نباشد و عقد کند، احتیاط واجب آن است که دیگر با او ازدواج نکند، بلکه عدم جواز خالی از قوت نیست. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' اگر زنی احرام بسته باشد و مردی که محرم نیست او را به عقد خود درآورد، این عقد باطل است و چنانچه زن عالم به حکم بوده، عقد باطل است و برای همیشه بر یکدیگر [[حرام]] می‌شوند. | ||
}} | }} | ||
| خط ۱۴۷: | خط ۱۴۷: | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' اگر کسی عقد کند زنی را برای محرمی و محرم دخول کند، پس اگر هر سه عالم به حکم{{توضیح مساله|333| | '''امام خمینی:''' اگر کسی عقد کند زنی را برای محرمی و محرم دخول کند، پس اگر هر سه عالم به حکم{{توضیح مساله|333| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' و نیز عالم به موضوع در موردی که محلّی برای جهل آن هست. | ||
* ''' | * '''زنجانی، سیستانی و فاضل:''' عالم به حکم و موضوع (یعنی اینکه بدانند مرد مُحرم است) باشند. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' البته در مورد زنی که محرم نیست علاوه بر آگاهی از حکم شرعی به موضوع یعنی محرم بودن زوج نیز آگاهی داشته باشد و اگر برخی از [[حکم شرعی]] آگاه بوده و برخی نبودند کفاره تنها بر کسانی واجب است که حکم شرعی را می‌دانسته‌اند. | ||
}} | }} | ||
باشند بر هر یک آنها یک شتر [[کفاره]] است و اگر دخول نکند کفاره نیست و در این حکم فرق نیست بین آنکه زن و عاقد [[محل|مُحِلّ]] باشند یا مُحرم و اگر بعضی از آنها حکم{{توضیح مساله|333| | باشند بر هر یک آنها یک شتر [[کفاره]] است و اگر دخول نکند کفاره نیست و در این حکم فرق نیست بین آنکه زن و عاقد [[محل|مُحِلّ]] باشند یا مُحرم و اگر بعضی از آنها حکم{{توضیح مساله|333| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' و موضوع. | ||
}} | }} | ||
را می‌دانند و بعضی نمی‌دانند؛ بر آنکه می‌داند کفاره است. | را می‌دانند و بعضی نمی‌دانند؛ بر آنکه می‌داند کفاره است. | ||