کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

  | وقایع مرتبط = نماز خواندن پیامبر به امامت جبرئیل برابر باب الکعبه • نماز بر جنازه حضرت آدم روبروی دَرِ کعبه

  | بازسازی = عبدالمطلب • قریش • عثمانی • آل سعود

باب الکعبه نام دری است که در دیوار شرقی [[کعبه]] میان [[رکن عراقی]] و [[رکن حجرالاسود]] و در فاصله حدود یک متری [[حجرالاسود]] قرار دارد. زمان ساخت نخستین درِ کعبه نامشخص است؛ ولی از برخی اتفاق‌ها مانند نماز خواندن حضرت آدم در برابر باب الکعبه و همینطور نماز خواندن بر جنازه وی برابر این دَر، نشان از وجود دَر از همان ابتدا در کعبه است.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص1۸۶-۱۸۷.</ref> برخی گزارش‌ها، ساخت اولین دَر را به انوش بن شیث بن آدم،<ref>الروض الانف، ج1، ص81.</ref> جُرْهُمیان<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج5، ص225.</ref> و اسعد حِمیَری پادشاه یمن<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص۴۱ و ۱۰۱.</ref> نسبت داده‌اند.

گزارش‌های متعددی درباره تاریخ بازسازی‌، تزیین و تعمیر دَر کعبه در منابع تاریخی درج شده است. بنا بر گزارشی، شروع بازسازی‌های در توسط عبدالمطلب انجام گرفته است.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص247.</ref> بازسازی قریش پیش از ظهور اسلام،<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص135.</ref> بازسازی ابن زبیر،‌<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص166؛ تاریخ مکة المشرفه، ص109.</ref> بازسازی حجاج بن یوسف،<ref>تاریخ مکة المشرفه، ص110.</ref> طلاپوش کردن دَر در دوره اموی<ref>اتحاف الوری، ج2، ص119؛ تاریخ مکة المشرفه، ص111-112.</ref> و عباسی<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص169.</ref> و بازسازی‌های متعدد دیگر در سده‌های ششم تا نهم که در منابع ثبت شده است، از جمله درهایی که رامشت بازرگان ایرانی<ref>الارج المسکی، ص151.</ref> و جواد اصفهانی<ref>الکامل، ج9، ص245؛ مرآة الحرمین، ج1، ص276.</ref> وزیر ایرانی حاکم موصل در سده ششم ساختند. این دَر چند بار نیز در عصر ممالیک بازسازی و تعویض شد.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص142؛ مرآة الحرمین، ج1، ص276-277؛ شفاء الغرام، ج1، ص142؛ اتحاف الوری، ج3، ص203.</ref> در عصر حکومت عثمانی نیز دَر کعبه دوبار بازسازی شد.  

آل سعود دو بار اقدام به تعویض دَر کعبه کرد. نخستین بار در سال ۱۳۷۰ق به دستور ملک عبدالعزیز سعودی، دری از جنس آلومینیوم با روکش طلا و نقره برای کعبه ساخته شد.<ref>التاریخ القویم، ج4، ص174.</ref> در سال ۱۳۹۷ق  [[ملک خالد بن عبدالعزیز]] (۱۳۹۵–۱۴۰۲ق) با دیدن فرسودگی باب الکعبه، دستور داد دری جدید از طلا با عیار بسیار بالا بسازند که امروزه نیز به‌عنوان آخرین دَر بر درگاه کعبه نصب است . ساخت این در با وزنی حدود ۲۸۰ کیلوگرم، اول ذی‌حجه ۱۳۹۸ق آغاز گشت و پس از ۱۲ ماه به پایان رسید. ملک خالد آن را در ۲۳ ذی‌قعده ۱۳۹۹ق افتتاح کرد.  

بر پایه برخی روایات، [[حضرت آدم]] در پی نزول بر زمین، در برابر باب الکعبه به نماز ایستاد و با خدای خود به راز و نیاز پرداخت.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص186.</ref> برخی مکان قبول توبه آدم را برابر دری که ابن‌زبیر پشت کعبه در سمت [[رکن یمانی]] گشوده بود، می‌دانند.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص187.</ref> بر اساس گزارشی، نماز بر جنازه آدم(ع) در برابر باب الکعبه اقامه شده است.<ref>تاریخ مکه، ص191.</ref> گفتاری از [[پیامبر]] در منابع آمده که نشان می‌دهد ایشان به امامت [[جبرئیل]] کنار در کعبه نماز خوانده است.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص268؛ تحفة الاحوذی، ج1، ص394؛ عون المعبود، ج2، ص40-41.</ref> شاید به همین سبب، برخی نماز خواندن در باب الکعبه را مستحب دانسته‌اند.<ref>صحیح ابن خزیمه، ج4، ص333.</ref> در سده سوم قمری بر جنازه افراد نامدار مانند اشراف، قریشیان و اعیان دیگر برابر باب الکعبه نماز خوانده می‌شد.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص317.</ref>  

از پیامبر(ص) نقل شده که هرکس [[حجرالاسود]] را لمس کند و دو رکعت نماز در [[رکن ابراهیم]] بگزارد و سپس دست بر در کعبه گذارد و دعا کند، دعای او مستجاب خواهد شد.<ref>المقنعه، ص389؛ مستدرک الوسائل، ج9، ص383.</ref> در روایتی لحظه باز شدن دَر کعبه، یکی از مواقع هفت‌گانه‌ گشوده شدن درهای رحمت الهی به روی مردم، شناخته شده است.<ref>مستدرک الوسائل، ج14، ص152.</ref>

در [[طواف عمره]] مستحب است که در برابر باب الکعبه این دعا خوانده شود: «سائِلُکَ فَقِیرُکَ مِسْکِینُکَ بِبابِکَ، فَتَصَدَّقْ علیه بِالْجَنَّةِ، اللهم الْبَیْتُ بَیْتُکَ، و الحَرَمُ حَرَمُکَ، و العَبْدُ عَبْدُکَ، وَهذا مَقَامُ الْعائِذِ الْمُسْتَجِیْرِ بِکَ مِنَ النارِ، فَاَعْتِقْنِی وَوالِدَیَّ وَاَهْلِی وَوُلْدِی وَاخْوانِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ النارِ، یا جَوادُ یا کَرِیمُ».<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص531-532؛ جامع الخلاف، ص202.</ref> دعایی دیگر نیز هنگام روبه‌رو شدن با باب الکعبه گزارش شده است.<ref>المقنعه، ص401.</ref> نیز صلوات بر پیامبر و خاندان پاکش در این مکان بسیار سفارش شده است.<ref>الکافی، ج4، ص406.</ref>