بازسازی مسجدالنبی (ولیدبن عبدالملک): تفاوت میان نسخه‌ها

به گزارش مورخین، [[محراب مجوف|محراب مُجَوَّف]] {{یادداشت|محراب مُجَوَّف به محرابی تو خالی گفته می‌شود که پیش از عهد ولید بن عبدالملک وجود نداشته است. (المدینه المنوره تطورها العمرانی، ص 73؛عمارة و توسعه المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ص 108.)}} در این دوره ایجاد شد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aالمدينه_المنوره_تطورها_العمراني.pdf&page=73 المدینه المنوره، ص 73]؛ [https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aعمارة_و_توسعة_المسجد_النبوی_الشریف_عبر_التاریخ.pdf&page=108 عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 108].</ref>پیش از این محراب به نحوی که در دیوار کنده شده باشد وجود نداشت. طاق محراب دارای قوس هایی بود که از طلا پوشیده شده بود.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aالمدينه_المنوره_تطورها_العمراني.pdf&page=70 المدینه المنوره، ص 70]؛ العقد، ج3، ص 365-366؛[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aعمارة_و_توسعة_المسجد_النبوی_الشریف_عبر_التاریخ.pdf&page=108 عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 108].</ref> زیر طاق محلی قرار داشت که [[پیامبر(ص)|پیامبر]] هنگام قیام از سجود بر آن تکیه می کرد. <ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aالمدينه_المنوره_تطورها_العمراني.pdf&page=70 المدینه المنوره، ص 70]؛ [https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aعمارة_و_توسعة_المسجد_النبوی_الشریف_عبر_التاریخ.pdf&page=108 عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 108].</ref> به نقل از منابع آینه ای مربعی شکل در وسط محراب قرار داشت که از آن [[عایشه بنت ابوبکر|عایشه]] دانسته شده بود.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aالمدينه_المنوره_تطورها_العمراني.pdf&page=70 المدینه المنوره، ص 70]؛ العقد، ج3، ص 365-366.</ref> در سمت راست محراب دری قرار داشت که امام جماعت از آن وارد و خارج می شد. در سمت چپ نیز دری بود که با صفحه های آهن محکم شده بود. بین این دو در راهی مسطح قرار داشت.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aالمدينه_المنوره_تطورها_العمراني.pdf&page=70 المدینه المنوره، ص 70]؛ العقد، ج3، ص 365-366؛ [https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aعمارة_و_توسعة_المسجد_النبوی_الشریف_عبر_التاریخ.pdf&page=108 عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 108]، بحوث تاریخیه، ص 38-39.</ref>