خانه حضرت خدیجه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

خانه حضرت خدیجه (س) در [[مکه]] و در کوچه عطارها(زقاق العطارین) <ref>. نک: أخبار مکة، الأزرقی، ج‏2، ص 78- 87.</ref> که بعدها به کوچه سنگ(زقاق الحجر) شهرت یافته و در مجاورت خانه ابوسفیان قرار داشته است. <ref>. أخبار مکة، الأزرقی، ج‏2، ص 199.</ref> این کوچه از یک‌سو به [[مسجد الحرام]] می‌رسیده است. <ref>. أخبار مکة، الأزرقی، ج2، ص 87؛ الزهور المقتطفة من تاریخ مکة المشرفة، ص 99.</ref>  

این خانه محل زندگی پیامبر(ص) با حضرت خدیجه (س) بوده<ref>. أخبار مکة، الأزرقی، ج‏2، ص 199.</ref> و بسیاری از آیات مکی قرآن کریم در این خانه نازل شده است.<ref>الزهور المقتطفة من تاریخ مکة المشرفة، ص99.</ref> همچنین حضرت فاطمه(س) و دیگر فرزندان حضرت خدیجه(س) در این خانه بدنیا آمده اند.<ref>. أخبار مکة، الأزرقی، ج2، ص 199.</ref> محل وفات حضرت خدیجه نیز همین خانه گزارش شده است. پیامبر (ص) پس از وفات حضرت خدیجه(س)، و تا زمان هجرت به مدینه در این خانه ساکن بود. به گفته ازرقی* خانه بعد از مهاجرت پیامبر به مدینه به تصرف عقیل بن ابی طالب* درآمد و سپس معاویه* آن را خرید و تبدیل به مسجد و از خانه پدرش ابوسفیان دری به آن باز کرد. <ref>. أخبار مکة، الأزرقی، ج2، ص 199؛ الجامع اللطیف، ص 286؛ التاریخ القویم، ج1، ص 289.</ref> ازرقی در جایی دیگر می گوید خانه را معتب <ref>. الطبقات‌الکبری، ج‏4، ص45.</ref> پسر ابولهب عموی پیامبر، از دشمنان سرسخت آن حضرت) پس از مهاجرت پیامبر (ص)‏ اشغال نمود و پیامبر (ص) پس از فتح مکه، خانه را مطالبه نکرد. <ref>. أخبار مکة، الأزرقی، ج‏2، ص 246.</ref>

اطلاعات مربوط به خانه خدیجه و مشخصات آن، در منابع تاریخی، جغرافیایی و سفرنامه‌های مکه در دوره‌های مختلف ثبت و ضبط شده است. از جمله ابن جبیر*(م. ۶۱۴ق) ‏در سفرنامه مربوط به قرن ششم قمری‌اش خانه را معرفی کرده و از وجود بنایی به نام گنبد وحی (قبة الوحی: جایی که بر پیامبر وحی می‌شده) در این خانه و گنبدی کوچک بر محل به دنیا آمدن حضرت فاطمه خبر داده و گفته است که حسنین (ع) نیز در این خانه به دنیا آمده‌اند. <ref>. رحلة ابن جبیر، ص81 – 82.</ref>  

در زمان فاسی (م. ۸۳۲ ق) نیز خانه را «مولد فاطمه» می‌خوانده‌اند و از مکانهایی بوده که زائران به زیارتش می‌رفته‌اند و در نظر مردم با فضیلت‌ترین خانه مکه بوده است. <ref>. الزهور المقتطفة من تاریخ مکة المشرفة، ص 99.</ref>

علی طبری (م. ۱۰۷۰ق) از سه مکان زیارتی جدا در این محل ـ مولد فاطمه، خانه خدیجه و قبة الوحی ـ یاد کرده که هر کدام دری جداگانه داشته‌اند. <ref>. الأرج المسکی فی التاریخ المکی، ص 70.</ref>

نویسنده مرآة الحرمین (تألیف: ۱۳۱۸–۱۳۲۵ق) ‏در شرح مبسوط خود درباره مشاهداتش از خانه و اشیای درون آن، تاریخچه‌ای از تعمیرات و بازسازی‌های آن نیز به دست داده است. <ref>. مرآة الحرمین، ج‏1، ص 189ـ 192.</ref>

خانه خدیجه از مکان‌های زیارتی عموم حجگزاران به ویژه شیعیان ایرانی بوده و در بسیاری از سفرنامه‌های حج ایرانیان، این مکان وصف شده است. <ref>. نک: سفرنامه مکه، حسینی فراهانی، ص208؛ سفرنامه مکه، محمد ولی میرزا، ص529؛ سفرنامه حج، هندوستان و عتبات، ص39 - 40.</ref>

برای نمونه، در سفرنامه‌ای از اواخر دوره ناصرالدین شاه قاجار (حک: ۱۳۱۳–۱۲۶۴ق) در وصف خانه خدیجه آمده است که صحنی سنگفرش از مرمر داشته، گنبدی بر تولدگاه حضرت فاطمه (س) بوده و یک اتاق درآن با عنوان عبادتگاه پیامبر (ص) مشهور بوده است. <ref>. میقات حج، ش63، ص70، سفرنامه منظوم از مؤلف ناشناخته</ref>

در سال ۱۲۶۵ قمری، در محل خانه تکیه‌ای مشهور به «تکیة السیدة فاطمة» به همت حکومت عثمانی برای استفاده فقرا ساخته شد ولی به گفته محمد طاهر کردی (م. ۱۴۰۰ق) در روزگار وی، اثری از تکیه نیست؛ بلکه مدرسه‌ای دینی برای حفظ قرآن کریم است که شهردار مکه شیخ عباس یوسف قطان (م. ۱۳۷۰ق) بنا کرده است. <ref>. التاریخ القویم، ج‏1، ص289-290.</ref>